Please activate JavaScript!
Please install Adobe Flash Player, click here for download
ePaper created 2016-02-05, 09:18:36 | version 1.38.0
8 4_2015 implants 8 implants_stabilizacja transferów Ryc. 5_Polimeryzacja materiału kompozytowego. Ryc. 6_Wprowadzenie masy silikonowej „light body” do łyżki przez otwory. Ryc. 7_Delikatny nadmiar masy. Po zamocowaniu transferów i założeniu łyżki bez masy, zablokowano pozycję transferów, za- ślepiając otwory na transfery paskiem materiału światłoutwardzalnego do łyżek indywidualnych (można zastosować również materiał kompozy- towy typu flow). Po tak wykonanej stabilizacji, wprowadzono przez boczne otwory masę wyci- skową. Podawanie masy dokonano w kilku miej- scach do momentu pojawienia się jej na obrze- żach łyżki. Powoduje to komfortową sytuację dla pacjenta związaną z niewielką ilością masy wypływającej poza obręb łyżki. W przypadku tradycyjnego wycisku płynna masa może w du- żej ilości wypłynąć spod łyżki, powodując draż- nienie podniebienia miękkiego lub nasady języ- ka. Wykorzystanie wewnątrzustnie żywicy typu Pattern Resin związane jest z charakterystycz- nym intensywnym zapachem, który jest nieprzy- jemny dla niektórych pacjentów. Na podstawie tak pobranego wycisku wykonano docelowe uzu- pełnienie protetyczne. Autorzy podjęli próbę znalezienia prostej, lo- gicznej metody wykonania wycisku, w której zmi- nimalizowana będzie możliwość przemieszczenia transferów. Przeciążenia poziome, jak wspomniano wcześniej, mają szczególnie destrukcyjny wpływ na wszczepy filarowe. Siły poziome mogą być genero- wane przez niepasywnie przylegające suprastruk- tury protetyczne, ale kluczowym aspektem jest także okluzja. W implantoprotetycznym postępo- waniu dąży się do wyeliminowania sił okluzyjnych działających poziomo poprzez wytworzenie okluzji ochronnej z zachowanymi strefami rezerwowymi.4 Uzyskuje się to dzięki zmniejszeniu wymiaru po- przecznego koron oraz obniżeniu wysokości guz- ków. Model okluzji zależy od typu uzębienia prze- ciwstawnego. Koncepcja okluzji „bruzda-guzek” pozwala na obustronne zbalansowane kontakty, stąd obecna jest w sytuacji, gdy po stronie przeciw- stawnej uzębienie rekonstruuje ruchoma proteza całkowita. Idea okluzji „bruzda-krawędź”, odbudo- wująca kontakty wielopunktowe (ABC) możliwa jest do zastosowania w przypadku istnienia uzębienia własnego lub uzupełnień stałych po stronie prze- ciwnej. W opisanym przypadku klinicznym, z uwagi na braki częściowe w żuchwie, zdecydowano o za- stosowaniu drugiej koncepcji. Ryc. 7 Ryc. 5 Ryc. 6