Please activate JavaScript!
Please install Adobe Flash Player, click here for download
ePaper created 2016-02-05, 09:18:36 | version 1.38.0
39 39 4_2015 implants Ryc. 1_Pantomogram w stanie wyjściowym. Ryc. 2_Sytuacja wewnątrzustna przed leczeniem. Ryc. 3_Zaopatrzenie natychmiastowe. Ryc. 4_Sytuacja śródzabiegowa. Ryc. 5_Sytuacja wewnątrzustna po zakończonym etapie chirurgicznym leczenia. implants_implantoprotetyka Okres, jaki upłynął od momentu powsta- nia braku zębowego ma istotny wpływ na uzyskany efekt końcowy. Szybkie, od chwili powstania braku zębowego, wdrożenie lecze- nie determinuje wielokrotnie lepsze rokowanie ze względów funkcjonalnych i estetycznych. Fizjologiczne procesy przebudowy tkanek mięk- kich i twardych następujące z upływem czasu są dużym problemem w aspekcie harmonii bia- ło-czerwonej. Zanikające brodawki dziąsłowe oraz zwężenie lub zupełny zanik strefy dziąsła skeratynizowanego stanowi duże wyzwanie dla lekarza praktyka. Minimalnywymiarkołnierzazbitejtkankidzią- słowej wokół wszczepu śródkostnego wynoszący 2 mm jest kluczowy w pozytywnym rokowaniu i długoczasowej stabilizacji uzyskanego efek- tu leczenia implantologicznego.3,4 Zachowanie tkanek zarówno twardych, jak i miękkich wokół wszczepu uzupełniającego brak pojedyncze- go zęba jest o wiele bardziej przewidywalne niż mnogie implantacje. Sąsiednie zęby, zapewniając podparcie dla brodawek dziąsłowych wywierają korzystny wpływ na zachowanie tkanek mięk- kich wokół wszczepu. W celu kształtowania dzią- sła wokół późniejszej rekonstrukcji protetycznej już podczas etapu wgajania pomocne są śruby transgingiwalne standardowe lub coraz częściej indywidualnie formowane. Implantacja natych- miastowa pozwala na zachowanie brodawek dziąsłowych, nawet w przy padku mnogich eks- trakcji, wykonywanych w ob rębie przedniego od- cinka wyrostka zębodołowego szczęki. Wpływa to bardzo korzystnie na finalne efekty estetyczne wykonywanych uzupełnień protetycz nich.7 Odcinek przedni łuków zębowych jest wy- magającym rejonem nie tylko ze względów es- tetycznych. Rozkład sił okluzyjnych, wektory ich przebiegu oraz stany artykulacyjne żuchwy powodują, że obszar ten znacząco różni się od odcinka bocznego pod względem biomecha- nicznym. W odcinku przednim siły działające na zęby mają przebieg głównie poziomy. Jest to związanie z ochronną funkcją zębów przednich w stosunku do zębów bocznych, ale także z przy- stosowaniem do fizjologicznej czynności polega- jącej do odgryzaniu (cięciu) kęsów pokarmowych. Korzystniejsze siły pionowe występujące w od- cinku bocznym dają chociażby większą możliwość zastosowania uzupełnień typu BPR (inlay, onlay, endokorona) w tym rejonie. Zachodzenie nożyco- we zębów górnych na dolne mieszczące się w za- kresie 1/3 ich wysokości jest jednym z kluczy pra- widłowej okluzji w układzie stomatognatycznym (US) człowieka. Wzajemne przekazywanie między siekaczami górnymi a dolnymi sił poziomych jest związanie z pojęciem prowadzenia siecznego. Kąt międzysieczny, którego wartości fizjologicz- ne mieszczą się w zakresie 40-50° warunkuje istnienie tzw. przednich czynników kontrolują- cych ruchy żuchwy (Anterior Controlling Factors, Okeson). Tylnymi czynnikami kontrolującymi okluzję (PCF) są kąty nachylenia dróg stawów skroniowo-żuchwowych. Determinują one ruchy żuchwy i związaną z nimi okluzję w bocznym od- cinkach łuków zębowych. Ryc. 1 Ryc. 2 Ryc. 3 Ryc. 4 Ryc. 5