Please activate JavaScript!
Please install Adobe Flash Player, click here for download
ePaper created 2016-11-23, 10:34:51 | version 1.38.0
50 3_2016 implants 50 implants_powikłania śródzabiegowe _Dyskusja Przedstawiony przypadek dobrze ilustruje jak bardzo frustrującym, zarówno dla pacjenta, jak i lekarza, choć rzadkim problemem są technicz- ne powikłania związane z leczeniem implanto- logicznym. Niekorzystne położenie linii złamania śruby i łącznika jest niebezpieczne, może się bo- wiem wiązać z koniecznością usunięcia implantu i niepowodzeniem całego leczenia. Postępowanie w podobnych przypadkach, na etapie leczenia protetycznego skupia się na podejściu zachowaw- czym w celu umożliwienia przywrócenia funkcji zintegrowanego wszczepu i uniknięcia koniecz- ności modyfikacji lub ponownego wykonania uzupełnień. W opisywanych w literaturze przy- padkach można znaleźć metody wykorzystujące: _uchwycenie złamanego fragmentu za pomocą zmodyfikowanych kleszczyków naczyniowych lub kleszczyków do usuwania złamanych narzę- dzi endodontycznych, _wykręcenie śruby z pomocą ultradźwięków,18-20 _wykonanie prowizorycznej prowadnicy dla wier- teł z pomocą zmodyfikowanych transferów wy- ciskowych i wypiłowanie odłamu,21-23 _wykręcenie odłamu poprzez zwiększenie sił tarcia pomiędzy złamanym fragmentem dzięki użyciu diamentowej kulki na końcówce wolno- obrotowej24 lub fragmentu gumy koferdamu,25 _wykonanie podłużnego rowka dla śrubokrętu płaskiego na powierzchni odłamu,26 _opracowanie wewnętrznych gwintów i wyko- rzystanie wszczepu do wykonania metalowego wkładu koronowo korzeniowego,27,28 _wykorzystanie zestawu naprawczego.29 Na uwagę zasługuje metoda z wykorzysta- niem końcówek ultradźwiękowych, obecnie po- wszechnie dostępnych w gabinetach stomato- logicznych. Należy zaznaczyć, że każda metoda wykorzystująca wykonane ex-tempore prowi- zoryczne prowadnice lub wymagająca nawier- cania śruby bez odpowiedniej stabilizacji poło- żenia wiertła może prowadzić do uszkodzenia wewnętrznych gwintów implantu lub osłabienia jego struktury. Niewątpliwie najbezpieczniejszą techniką jest wykorzystanie zestawu naprawczego, jak w opi- sanym przypadku. Trudności związane z takim postępowaniem wynikają z konieczności posia- dania w gabinecie wspomnianych prowadnic i wierteł, które występują w różnych rozmiarach w zależności od średnicy użytego implantu. Posiadanie szerokiego instrumentarium wykorzy- stywanego w leczeniu tak rzadkich powikłań nie jest uzasadnione ekonomicznie. Ważnym jest, aby firma zajmująca się dystrybucją danego systemu implantologicznego posiadała w swoim asorty- mencie zestawy naprawcze i mogła je udostępnić lekarzowi w krótkim czasie. Biorąc pod uwagę korzyści i ryzyko związa- ne z przedstawionymi rozwiązaniami, można za- proponować następujący schemat postępowania w przypadku złamania śruby łącznika w trakcie implantacji: _Jeżeli do złamania doszło na początkowym etapie wprowadzania implantu, a zewnętrzne gwinty części śródkostnej pozostają obna- żone i niepogrążone w kości, należy usunąć cały implant poprzez wykręcenie z poziomu implantu i ewentualnie ponowić próbę wpro- wadzenia nowego wszczepu w istniejące łoże. Gdy nie można wykręcić wszczepu, należy go usunąć za pomocą trepanów wraz z otaczają- cą go kością. Ryc. 6 Ryc. 7 Ryc. 6_Kontrolne zdjęcie pantomograficzne. Ryc. 7_Stan po przykręceniu śrub gojących.