Please activate JavaScript!
Please install Adobe Flash Player, click here for download
ePaper created 2016-11-23, 10:34:51 | version 1.38.0
48 3_2016 implants 48 implants_powikłania śródzabiegowe Budowa śruby powinna minimalizować utratę przyłożonego momentu obrotowego na poko- nanie sił tarcia. Sugerowana jest płaska budowa łba śruby, co zapewnia bardziej wyważone prze- noszenie sił i zmniejsza ryzyko odkształcenia elementów podczas dokręcania.15 Materiałem z wyboru stosowanym do wykonania śrub mocu- jących łącznik powinien być stop tytanu klasy 5 ze względu na zwiększone parametry wytrzyma- łościowe w stosunku do tytanu klasy 1 i złota.15 Wstępne dokręcenie śruby z odpowiednim momentem obrotowym zapobiega otwieraniu się połączenia. Siła przyłożona podczas dokręcania powoduje sprężyste wydłużenie śruby i powsta- nie naprężeń nazywanych obciążeniem wstęp- nym (ang. preload). Śruba, próbując powrócić do pierwotnego kształtu, zaciska się na zwojach gwintu, a siła tego połączenia jest proporcjonal- na do obciążenia wstępnego. Zbyt mały moment skręcający przyłożony do śruby skutkuje pośli- zgiem na powierzchniach gwintu. Zwiększanie momentu obrotowego używanego podczas do- kręcania śruby powoduje wzmocnienie połącze- nia tylko w niewielkim zakresie, po przekroczeniu którego dochodzi do odkształcenia gwintu.16,17 Niezwykle istotnym czynnikiem jest rów- nież średnica wykorzystywanego implantu. Wytrzymałość elementów implantu poddawa- nych siłom skręcającym i ścinającym jest w ogól- nym przypadku odwrotnie proporcjonalna do kwadratu średnicy przekroju. Stosując wąskie platformy, należy o tym pamiętać zarówno pod- czas procedur chirurgicznych, nie przekraczając dopuszczalnego momentu obrotowego, jak rów- nież na etapie protetycznym, starannie projektu- jąc uzupełnienia poddawane dużym siłom cen- trycznym i ekscentrycznym. _Cel pracy W niniejszej pracy przedstawiono przypadek pęknięcia tymczasowego łącznika protetycznego w czasie zabiegu wprowadzenia implantu z po- ziomu łącznika. _Opis przypadku Pacjent, 37-letni mężczyzna, został skierowa- ny na konsultację chirurgiczną przez lekarza den- tystę w celu ustalenia możliwości uzupełnienia istniejących braków zębowych w żuchwie z wy- korzystaniem wszczepów stomatologicznych. Na podstawie zebranego wywiadu medycznego stwierdzono: pacjent ogólnie zdrowy, nie przyj- muje żadnych leków, neguje uczulenie na środki miejscowo znieczulające. W badaniu przedmiotowym zewnątrzust- nym nie stwierdzono zmian patologicznych. Wewnątrzustnie: braki zębów 26, 37, 35, 45 oraz brak zęba 14 uzupełniony koroną protetyczną wspartą na wszczepie. Szerokość części zębodo- łowej żuchwy w miejscu braku zęba 35 nie prze- kracza 5 mm, w miejscu braku zęba 37 – 6 mm. Na zdjęciu pantomograficznym zęby 16, 36 i 46 le- czone endodontycznie. W okolicy wierzchołka ko- rzenia zęba 46 ograniczone rozrzedzenie struktury kostnej mogące odpowiadać ziarniniakowi około- Ryc. 4 Ryc. 4_Wiertło Twist drill w prowadnicy umieszczonej na wszczepie podczas zabiegu.