Please activate JavaScript!
Please install Adobe Flash Player, click here for download
ePaper created 2016-11-23, 10:34:51 | version 1.38.0
18 3_2016 implants 18 implants_terapie implantoprotetyczne Minimalnie inwazyjne rozwiązania implantoprotetyczne w zaniku poziomym kości szczęki i żuchwy Minimally invasive implant based rehabilitation for patients with horizontal bone resorption in lower and upper jaw Autorzy_Dariusz Grzęda i Tomasz Grotowski Streszczenie: Autorzy przedstawiają przypadki pacjentów z bardzo zaawansowanym poziomym zanikiem kości szczęki i żuchwy. Na podstawie szczegółowej analizy radiologiczno-klinicznej zaplanowano i wykonano zabiegi implantacji minimalnie inwazyjnej z natychmiastowym obciążeniem bez wcześniejszych dodatkowych zabiegów osteoregeneracyjnych, redukując do minimum czas rehabilitacji. Braki zębów rozwiązano w oparciu o wszczepy igłowe i śruby bikortykalne. Pomimo upływu czasu od wynalezienia zastosowanych wszczepów, przedstawiona metoda implantacji w pełni odpowiada wymogom implantologii XXI w. Summary: Patients with severe horizontal bone deficiencies in the lower and the upper jaw are presented. Thorough clinical and radiological analysis was done for planning and execution of minimally invasive implant surgeries with immediate loading. No additional preceding bone regeneration surgeries were done so the overall rehabilitation time was reduced to minimum. Needle and bicortical implants were used and although many years have passed from their invention – their use in presented fashion meets the current standards of XXI century implant therapy. Słowa kluczowe: wszczepy igłowe, śruba bikortykalna, implantoterapia, harmonia okluzji, zanik horyzontalny kości, osteointegracja, implantoproteza, implantologia małoinwazyjna. Key words: Needle implants, bicortical implant, implant based rehabilitation, occlual harmony, horizontal bone resorption, osseointegration, minimally invasive implantology. Utrata zębów, zwłaszcza w okresie mło- docianym, prowadzi w przyszłości do zaniku tkanki kostnej tak w szczęce, jak i w żuchwie. Bezpośrednim następstwem braku zębów jest utrata estetyki i funkcji. W przypadku braków zębów w odcinkach bocznych następstwem będą funkcjonalne zaburzenia okluzji, które nieleczone prowadzą do choroby okluzyjnej. Liczne publika- cje1,2,3 potwierdzają, że utrata zębów w odcinkach bocznych szczęki i żuchwy prowadzi do obniżenia zwarcia, zmian zakresu ruchów żuchwy, patolo- gicznego przemieszczania, a następnie kompresji na krążek stawowy i rozwój patologii w obrębie stawów skroniowo-żuchwowych. Kolejną konse- kwencją będzie zaburzony trofizm i praca mięśni odpowiedzialnych za ruchy żuchwy. Rehabilitacja pacjentów z brakami uzębienia w oparciu o protezy ruchome tylko częściowo rozwiązuje wspomniane problemy, stwarzając sytuację „wymuszonej kompensacji”.4 Ruchome rozwiązania protetyczne jako niestabilne nie są w stanie zapewnić prawidłowej fizjologicznej okluzji5,6 w dłuższej perspektywie. Tylko pełna odbudowa łuków zębowych w centralnym poło- żeniu (CR – centric relations) i w centralnej okluzji (CO – centric occlusion) w oparciu o stałe uzu- pełnienia protetyczne może przywrócić harmonię okluzji jako stabilną w czasie fizjologiczną normę czynnościową.7 W przypadku częściowej utraty zębów i przy korzystnym rozmieszczeniu zębów filarowych, stałym uzupełnieniem protetycznym mogą być np. mosty. Należy jednak pamiętać, że rozwiąza- nie w oparciu o mosty wiąże się z bezpowrotnym, destrukcyjnym naruszeniem twardych tkanek zę- bów filarowych, a dodatkowo ten typ rehabilitacji nie rozwiązuje problemu zaniku tkanki kostnej na wysokości przęsła mostu. Przełomem w stomatologii XX w. było coraz szersze zastosowanie implantów, bez których współczesna stomatologia nie mogłaby istnieć.