Please activate JavaScript!
Please install Adobe Flash Player, click here for download
ePaper created 2017-04-20, 12:07:17 | version 1.38.0
implants_materiały augmentacyjne W procedurze zalecanej przez producenta, do odwarstwienia błony Schneidera wykorzystywa- na jest sól izjologiczna, a następnie materiał do sterowanej regeneracji tkanek. Autorzy posta- nowili zmodyikować protokół i wykorzystać do bezpośredniego podniesienia mieszaninę kwasu hialuronowego z materiałem GBR w stosunku 3:1. Po 8 miesiącach od zabiegu wykonano po- nownie tomograię wiązką stożkową, a następnie wykonano pomiary na przekrojach poprzecznych (Ryc. 3 i 4). W obszarze brakujących zębów uzyskano wzrost wymiaru pionowego kości o 7,6 mm (uzy- skany wymiar pionowy to 9,3 mm). Umożliwiło to wprowadzenie wszczepów w miejscu zęba 26. W celu potwierdzenia i oceny uzyskanej tkanki, podczas zabiegu implantacji pobrano wycinek Wszystkie te zabiegi są obarczone ryzykiem przerwania ciągłości błony śluzowej Schneidera. Rozwiązaniem idealnym w przypadku dużych defektów kostnych (tj. przy wymiarze pionowym kości mniejszym niż 6 mm) byłoby takie, które zapewniałoby regenerację tkanki porównywalną z uzyskiwaną podczas wykorzystania metody okna bocznego, a zarazem tak mało inwazyjne, jak podczas używania systemu CasKit.6 Autorzy pracy w poniższym przypadku po- stanowili wykorzystać w innowacyjny sposób materiał znany od lat w medycynie estetycznej oraz stomatologii, jakim jest kwas hialuronowy. Kwas ten jest polisacharydem, naturalnie wystę- pującym u wszystkich żywych organizmów. Jest całkowicie bezpieczny, nie wywołuje alergii. Od lat jest z powodzeniem stosowany w medycynie estetycznej jako środek wypełniający ubytki tka- nek, zmarszczki, substancja nawilżająca, rewitali- zująca, ujędrniająca skórę. W stomatologii kwas hialuronowy z dobrymi efektami wykorzystywa- ny był jako substancja uszczelniająca i zamyka- jąca perforację błony zatoki szczękowej w cza- sie zabiegów podniesienia jej dna, jednak do tej pory nie opisano jego zastosowania jako nośnika cząsteczek materiałów do sterownej regeneracji tkanek.9-12 _Opis przypadku 50-letnia pacjentka zgłosiła się do kliniki w celu uzupełnienia braku zębów 24-26, utraco- nych z powodu głębokiego zniszczenia próchni- cowego uniemożliwiającego leczenie i odbudowę. W związku z wysokimi wymaganiami estetycz- nym i funkcjonalnymi pacjentki, podjęto decyzję o wykonaniu stałego uzupełnienia protetyczne- go z wykorzystaniem wszczepów śródkostnych. W badaniu klinicznym stwierdzono znaczny zanik wymiaru pionowego oraz poziomego wyrostka zębodołowego szczęki, co potwierdziła wykonana tomograia wiązką stożkową (Ryc. 1 i 2). Na przekrojach poprzecznych wykonano pomiary. Wyrostek zębodołowy w obrębie bra- kujących zębów miał w wymiarze pionowym 1,3-1,6 mm. Wartości te uniemożliwiały wykonanie implantacji z uwagi na bliskość dna zatoki szczę- kowej. Pacjentka ze względu na złe doświadczenia męża, u którego wystąpiły powikłania po zasto- sowaniu metody okienka bocznego, nie wyraziła zgody na zabieg z wykorzystaniem tej metody. Aby umożliwić wprowadzenie wszczepów, podjęto de- cyzję o wykonaniu zabiegu podniesienia dna zatoki szczękowej z użyciem systemu CasKit. implants 4_2016 4141