Please activate JavaScript!
Please install Adobe Flash Player, click here for download
ePaper created 2017-04-20, 12:07:17 | version 1.38.0
implants_szablony chirurgiczne zaplanowanie i wykonanie zabiegu oraz opieka pozabiegowa.3,4 W przeszłości implanty były wszczepiane w miejsca z największą objętością kości, mniej- szą uwagę przykładano do przyszłego położenia ostatecznej odbudowy protetycznej umocowa- nej na wszczepie.5 Pominięcie protetycznych aspektów na etapie planowania przyszłego uzu- pełnienia może prowadzić do tego, że odbudowa u pacjenta nie będzie prawidłowo dostosowana do warunków okluzji i artykulacji, będąc jedno- cześnie niezadowalającą pod względem este- tycznym i biomechanicznym.6,7 Potrzeba precyzyjnego wprowadzenia im- plantu tak, żeby był ulokowany w odpowied- nim miejscu podyktowanym zarówno anatomią kości pacjenta, jak i planem protetycznym była bodźcem do stworzenia szablonów protetycz- nych, dzięki którym możliwe stało się stworzenie szablonu chirurgicznego. Szablon chirurgiczny jest narzędziem pozwalającym na precyzyjne przeniesienie planu zabiegu (ex vivo), uwzględ- niającego optymalną lokalizację przyszłego wszczepu do warunków zabiegowych (in vivo) i tym samym zwiększenie dokładności im- plantacji.8-11 Szablony chirurgiczne dzielą się na: _nonlimiting design, _partially limiting design, _completly limiting design, Szablony typu nonlimiting obrazują jedynie położenie planowanej korony w stosunku do wybranego miejsca implantacji. Szablony ta- kie powstają zazwyczaj w oparciu o szablony protetyczne. Kąt nawiercania i pozycjonowanie implantu zależą od chirurga, który w nawigacji kieruje się sąsiednimi i przeciwstawnymi zębami, co może się wiązać z nieakceptowalnym pozy- cjonowaniem implantu poza tkanką kostną. Typ partially limiting określa tor wprowa- dzenia tylko pierwszego wiertła (pilotowego) do osteotomii. Dalszy przebieg implantacji jest prze- prowadzany przez chirurga „z wolnej ręki”, co może być przyczyną błędów w angulacji przy na- wiercaniu i ostatecznie nieprawidłowej lokalizacji wszczepu, zwłaszcza u pacjentów z niską gęsto- ścią kości (typ IV). Mimo licznych modyikacji, za- równo materiałów, z którego szablon powstawał, jak i budowy oraz typu obrazowania, nie udało się osiągnąć kompletnego ograniczenia błędów w czasie nawiercania. Ryc. 2 Typ completly limiting zapewnia odpowied- nią angulację dla wszystkich wierteł w sekwencji użytych do osteotomii. Jest to typ szablonu dają- cy największą możliwą dokładność nawiercania, jednak badania wykazały, że implanty wszczepio- ne przy użyciu tego typu szablonu również wyka- zują pewną dyslokację przestrzenną w stosunku do zaplanowanej wcześniej pozycji.12 Najczęściej wybieranym szablonem chirur- gicznym jest typ partially limiting ze względu na dobrą efektywność kliniczną przy stosunkowo niewielkim koszcie wytworzenia, co wpływa na jego większą popularność niż bardziej precyzyj- nego i znacznie droższego typu – completly li- miting.13 Znajomość zalet i wad wymienionych syste- mów skłania do opracowania rozwiązania, które powoli na bardziej precyzyjne wprowadzenie wszczepu niż typ partially limiting, nie zwiększa- jąc kosztów operacji. Zaplanowano nawiercanie łoża, przygotowa- ny szablon posiadał tuleję dedykowaną ostatnie- mu wiertłu w sekwencji. Zawarta w szablonie tu- leja zapewnia wprowadzenie poprzednich wierteł na odpowiednią długość, jednocześnie częściowo precyzując ich angulację. Celem pracy jest spraw- dzenie wartości maksymalnego błędu nawierca- nia przy zastosowaniu wyżej opisanej metody osteotomii. Ryc. 2_Przekrój przez wiertło przechodzące przez tuleję do kości podczas maksymalnego wychylenia równoznacznego z maksymalnym błędem podczas nawiercania. implants 4_2016 2323