Please activate JavaScript!
Please install Adobe Flash Player, click here for download
ePaper created 2017-08-30, 10:20:50 | version 1.38.0
implants_metody autogenne Autogenne sposoby postępowania i/lub regeneracji zębodołu po utracie zęba stałego Autogenic management and/or regeneration of the alveolar bone after the loss of a permanent tooth Autorzy_Jakub Hadzik, Anna Leszczyszyn, Sylwia Hnitecka i Marzena Dominiak Streszczenie: Utrata zęba stałego w każdym wieku stanowi duży problem terapeutyczny. Nie tylko niesie za sobą dyskomfort estetyczny, ale i funkcjonalny. Już w ciągu tygodnia rozpoczyna się nieodwracalny proces przebudowy struktury kostnej zębodołu. Celem niniejszej publikacji jest przegląd autogennych metod postępowania po utarcie zęba zależnie od obecności i/lub jego stanu oraz otaczającej tkanki kostnej zębodołu. Opisano i omówiono możliwość wykorzystania metod leczenia takich, jak: replantacja, autotransplantacja, leczenie ortodontyczne oraz zastosowanie autogennej zębiny i fibryny bogatopłytkowej w technikach „socket preservation”. Summary: Permanent tooth loos at any age is considered a serious therapeutic problem. Not only does it come with a aesthetic discomfort, but also functional disorders. Within a week the irreversible process of reconstruction of the alveolar bone structure begins. The purpose of this publication was to review the autogenic procedures that can be considered after a tooth loss depending on the presence and/or condition of the tooth and the surrounding alveolar bone. The possibility of using tooth replantation, autotransplantation, orthodontic treatment and the use of autologous dentin and platelet rich fibrin in „socket preservation” techniques are described and discussed. Słowa kluczowe: replantacja, autotransplantacja, PRF. Key words: tooth replantation, autotransplantation, PRF. struktury _Utrata zęba stałego w każdym wieku stanowi duży problem terapeutyczny. Nie tylko niesie za sobą dyskomfort estetyczny, ale i funkcjonalny. Już w ciągu tygodnia rozpoczyna się nieodwracalny proces przebudowy kostnej zębodołu. Dochodzi do utraty objętości kości gąbczastej w wyrostku zębodołowym z jednoczesną utratą blaszki przedsionko- wej w wyniku ograniczenia unaczynienia w tym miejscu (brak naczyń ozębnej). Budowa blaszki przedsionkowej z niewielką ilością kości gąbczastej, warunkującej właściwy przepływ dodatkowo uraz do którego dochodzi w wyniku ekstrakcji, procesu zapalnego albo urazu mechanicznego skutkuje przyspieszeniem i zwiększeniem procesu resorpcji kości naczyniowy, a ok. 60% w tym miejscu. Już w ciągu 2 lat następuje utrata objętości wyrostka zębodołowego, powodując niejednokrotnie brak możliwości skutecznej odbudowy zęba lub zębów. Dlatego rozwinęły się różne sposoby postępowania, aby ograniczyć ten proces. Celem niniejszej publikacji jest przegląd autogennych metod postępowania po utarcie zęba zależnie od jego stanu oraz otaczającej tkanki kostnej zębodołu. „Złotym rekonstrukcji standardem” w jest materiał miejsca po utracie zęba autogenny – własny ząb pacjenta, kość lub fibryna bogatopłytkowa. Możliwość wykorzystania zęba własnego zależy od implants 6 2_2017 6