Please activate JavaScript!
Please install Adobe Flash Player, click here for download
ePaper created 2017-08-30, 10:20:50 | version 1.38.0
implants_implantacja natychmiastowa Ryc. 10a i b_Sytuacja kliniczna po 4 miesiącach gojenia, kiedy po raz pierwszy zdjęto uzupełnienie tymczasowe. Zwraca uwagę doskonałe utrzymanie objętości tkanek i odpowiednia równowaga pomiędzy estetyką białą i różową. Ryc. 10a Ryc. 10b następnie Na zakończenie, uzupełnienie tymczasowe należy wygładzić i wypolerować, najpierw używając gumek polerskich na prostnicy, a pumeksowego. kamienia Powierzchniowe farbki należy stosować jedynie w części naddziąsłowej uzupełnienia, aby nie zaburzać gojenia tkanek miękkich (Ryc. 6b-d). Wygładzenie uzupełnienia tymczasowego to jeden z najważniejszych etapów całego leczenia, który sprzyja adhezji nabłonka na wczesnych etapach gojenia rany. Uzupełnienie tymczasowe należy przy- gotować przed wprowadzeniem przeszczepu kostnego łącznotkankowego, ponieważ w czasie zabiegu nie może dochodzić do naruszania ani skażenia wszczepianego materiału.25 i Przeszczep łącznotkankowy Po ocenie grubości i jakości tkanki na podniebieniu (Ryc. 7a i b) podjęto decyzję o pobraniu skalpelem 15c tkanki łącznej wraz z nabłonkiem, 2 mm dowierzchołkowo względem podniebiennego brzegu dziąsło- wego drugiego zęba przedtrzonowego i pier- wszego zęba trzonowego. 26 2_2017 26 implants najbardziej dokoronowo, Przy pierwszym cięciu ostrze zagłębia się na 1,5 mm. To cięcie musi być poprowadzone poziomo, na długość 10 mm. Następnie należy wykonać 2 cięcia pionowe o długości 6 mm. Wreszcie, przed poprowadzeniem ostatniego cięcia poziomego, należy wypreparować przeszczep, wykonując cięcie dzielące płat, poczynając od kąta mezjalno-dokoronowego, unikając nadmiernego krwawienia w obszarze zabiegu i pozostawiając tkankę podśluzową, która ma zabezpieczać kość (Ryc. 7c). Przeszczep tkanki łącznej z nabłonkiem miał teraz 1,5 mm grubości, 10 mm długości i 6 mm wysokości. Tkankę nabłonkową usunięto przy fotelu pacjenta (podobnie jak tkankę tłuszczową i gruczołową), używając nowego ostrza 15c, ustawionego w kierunku powierzchni podpierającej. Pozwoliło to uzyskać zbity, biały przeszczep tkanki łącznej o grubości 1 mm (Ryc. 7d). W miejscu biorczym opracowano kopertę częściowej grubości, 3 mm do- wierzchołkowo względem linii śluzówkowo- dziąsłowej w kierunku zębów sąsiadujących, po czym przyszyto wewnątrz niej przeszczep nicią 6.0 (Omnia SpA; Fidenza, Włochy) w celu stabilizacji i prawidłowej adaptacji przeszczepu, minimalizując wielkość skrzepu krwi (Ryc. 7e-g). Przy takim podejściu przeszczep tkanki łącznej uzyskuje ukrwienie zarówno od strony płata, jak od strony okostnej. Ostatnią fazę stanowiło wprowadzenie w pozostałą przestrzeń materiału koś- ciozastępczego. W tym celu, po zdjęciu uzupełnienia tymczasowego, na implant przykręcono wąski łącznik gojący o płaskich konturach. Wykorzystano homologiczny materiał kościozastępczy z kości gąbczastej (Puros, Zimmer), wprowadzając cząstki materiału do poziomu brzegu dziąsłowego i pozwalając, aby zostały przesiąknięte krwią. Łącznik powinien być na tyle wysoki i wąski, aby umożliwić wprowadzenie materiału kościozastępczego kondensację za pomocą specjalnego narzędzia aż do najbardziej dokoronowej granicy dziąsła, aby do przestrzeni na powierzchni wargowej wprowadzone zostało jak najwięcej materiału kościozastępczego (Ryc. 8a). Następnie zdjęto łącznik gojący o płaskim profilu, nie naruszając materiału kościozastępczego (Ryc. 8b), po czym ponownie założono uzupełnienie tymczasowe, które dokręcono z momentem obrotowym 20 Ncm. Kontury poddziąsłowe uzupełnienia tymczasowego jego i