Please activate JavaScript!
Please install Adobe Flash Player, click here for download
ePaper created 2017-09-20, 09:19:59 | version 1.38.0
implants_rehabilitacja implantoprotetyczna Ryc. 3 Ryc. 3_Badanie tomografii komputerowej wiązki stożka (CBCT) z szablonem radiologicznym oraz zaplanowaną pozycją implantów śródkostnych. 14 3_2017 14 implants i miękkich, polegająca na stopniowym, kontrolowanym oddalaniu od siebie 2 una- czynionych fragmentów kostnych powsta- łych w wyniku osteotomii, co w rezultacie daje jednoczesne zwiększenie objętości tkanki kostnej i tkanek miękkich.1 Zasto- sowanie tej metody wymaga użycia spe- cjalnych urządzeń zwanych dystraktora- mi. Technika ta w wybranych przypad- kach klinicznych może być korzystniejsza w porównaniu z jak np. przeszczep kości własnej, gdzie wyma- gany jest dodatkowy zabieg chirurgiczny w miejscu biorczym. innymi metodami, _Cel pracy W niniejszej pracy opisano i zilustrowano pionową osteogenezę dystrakcyjną części zę- bodołowej żuchwy u 2 pacjentów z deficytem tkanki kostnej w wymiarze pionowym, przed leczeniem implantoprotetycznym. _Obserwacja 1 46-letnia pacjentka zgłosiła się do kliniki w celu chirurgicznego przygotowania pola protetycznego przed implantacją w bocznym odcinku trzonu żuchwy po stronie prawej. Jak wynikało z wywiadu, u pacjentki podjęto nie- udaną próbę odtworzenia części zębodołowej trzonu żuchwy po stronie prawej w wymiarze pionowym przy użyciu przeszczepów auto- logicznych w postaci bloków kostnych, które uległy obnażeniu (Ryc. 1). Badaniem wewnątrzustnym, a następnie wykonanymi pomiarami na podstawie to- mografii komputerowej wiązki stożkowej (CBCT) stwierdzono deficyt tkanki kost- nej w wymiarze pionowym w bocznym od- cinku trzonu żuchwy po stronie prawej w okolicy brakujących zębów 44, 45, 46 i 47, uniemożliwiający wprowadzenie implantów śródkostnych. Wymiar pionowy kości nad kanałem żuchwy w tym przypadku wynosił 7 mm. Plan leczenia zakładał wykonanie oste- otomii poziomej żuchwy i założenie pionowe- go dystraktora (Medicon) w okolicy braków zębowych od 44 do 47, a następnie kontro- lowanym jego rozkręcaniu w celu uzyskania odpowiedniej ilości tkanki kostnej w wymia- rze wertykalnym. Taktyka chirurgiczna Zabieg wykonano w znieczuleniu ogólnym oraz dodatkowo przewodowym i nasięko- wym. Po nacięciu i odwarstwieniu od strony przedsionkowej płata śluzówkowo-okost- nowego zamarkowano miejsce osteotomii części zębodołowej żuchwy. Umiejscowiono i przykręcono dystraktor do kości. Następnie