Please activate JavaScript!
Please install Adobe Flash Player, click here for download
ePaper created 2017-09-20, 09:19:59 | version 1.38.0
implants_rehabilitacja implantoprotetyczna Pionowa osteogeneza dystrakcyjna F]ĊĞFL]ĊERGRáRZHMĪXFKZ\±RSLV SU]\SDGNyZ VerticaOPDQGLEXODUGLVWUDFWLRQRVWHRJHQHVLV±UHSRUWRI cases Autorzy_Kamil Abed, Zygmunt Stopa i Marta Siewert-Gutowska Streszczenie: Rehabilitacja implantoprotetyczna pacjenta ze znacznym zanikiem części zębodołowej trzonu żuchwy stanowi nadal wyzwanie terapeutyczne dla lekarzy. Dostępne metody rekonstrukcji tkanek twardych i miękkich obejmują techniki regeneracyjne takie, jak: przeszczep kości własnej, sterowana regeneracja kości (GBR) i tkanek miękkich (GTR), użycie przeszczepów ksenogenicznych, allogenicznych, materiałów alloplastycznych oraz osteogeneza dystrakcyjna (OD). Niniejsze opracowanie koncentruje się na zastosowaniu osteogenezy dystrakcyjnej jako metody leczenia znacznego zaniku części zębodołowej żuchwy zarówno w odcinku bródkowym, jak i bocznym. W pracy przedstawiono opis kompleksowej rehabilitacji implantoprotetycznej 2 pacjentów leczonych w Klinice Chirurgii Czaszkowo-Szczękowo-Twarzowej, Chirurgii Jamy Ustnej i Implantologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego z zastosowaniem pionowej osteogenezy dystrakcyjnej. Summary: Implant-prosthetic rehabilitation of a patient with significant mandible alveolar ridge bone loss remains a terapeutic challenge for dentists. Available methods for reconstruction of hard and soft tissues include regenerative techniques such as: autologous bone graft, guided bone and soft tissue regeneration (GBR, GTR), xenografts, alloplastic and allogenic materials, distraction osteogenesis (DO). This review concentrates on the use of distraction osteogenesis technique as a method of treating alveolar ridge athrophy of the mandible, in both mental and lateral regions. The paper presents a description of comprehensive implant-prosthetic rehabilitation of two patients treated in the Department of Maxillofacial Surgery, Oral Surgery and Implantology, Medical University of Warsaw by means of vertical distraction osteogenesis (DO). Słowa kluczowe: osteogeneza dystrakcyjna, implanty śródkostne, rekonstrukcja części zębodołowej żuchwy, reguła 3A-2B. Key words: distraction osteogenesis, intraosseous dental implants, alveolar ridge of mandibule reconstruction, 3A-2B rule. _Wczesna utrata naturalnego uzębienia w wyniku procesu zapalnego lub urazu rozpoczyna szereg procesów biologicznych, które w konsekwencji prowadzą do zaniku kości części zębodołowej żuchwy zarówno w wymiarze pionowym, jak i poprzecznym.3 W sytuacji znacznej utraty tkanek, odtworze- nie braków zębowych przy użyciu implantów śródkostnych jest niejednokrotnie trudne technicznie i wymaga wykonania zabiegów rekonstrukcyjnych. W celu odbudowy kości części zębodoło- wej żuchwy zarówno w wymiarze pionowym, jak i poprzecznym stosowane są różnorodne techniki regeneracyjne. Powszechne są me- tody takie, jak: sterowana regeneracja kości oraz tkanek miękkich z użyciem ksenogra- ftów (przeszczepów ksenogenicznych), allo- genicznych czy materiałów alloplastycznych.1 W sytuacji skrajnego zaniku części zębodo- łowej żuchwy większość technik chirurgicz- nych polega na użyciu korowo-gąbczastych bloków kostnych (lub przeszczepów autolo- gicznych w postaci bloków kostnych).2 Alter- natywną metodą odtworzenia braków zębo- wych w przypadku atrofii żuchwy są krótkie implanty śródkostne. Ograniczeniem w takich przypadkach są sytuacje ze znacznym de- ficytem dziąsła zbitego zarówno od strony przedsionkowej, jak i językowej. Konsekwen- cją użycia krótkich implantów zębowych jest niekorzystny, z punktu widzenia biomecha- niki oraz działających sił, stosunek długości implantu do długości korony protetycznej a płaszczyzny zgryzu (tzw. indeks korona- 12 3_2017 12 implants