implants_implanty igłowe Wszczepy igłowe w hipodoncji siekaczy bocznych szczęki ze skrajnie cienkim wyrostkiem zębodołowym Needle implants in hypodontia of the maxillary lateral incisors with extremely thin alveolar ridge Autorzy_Dariusz Grzęda, Tatiana Zawadzka i Tomasz Grotowski Streszczenie: Autorzy przedstawiają metodę zaopatrzenia implantoprotetycznego braków zębowych w streie estetycznej przy znacznym niedoborze horyzontalnym kości z użyciem implantów małoinwazyjnych, jednoczęściowych, obciążonych natychmiastowo, połączonych metodą zgrzewania wewnątrzustnego bez wcześniejszych zabiegów przedimplantacyjnych. Summary: The authors describe a method of implantprosthetic treatment of missing teeth in an aesthetic zone featuring severe horizontal bone deiciency without prior preimplantation surgery with use of one-piece, minimally invasive, immediately loaded, intraoral welded implants. Słowa kluczowe: wszczepy igłowe, implanty bikortykalne, implanty jednoczęściowe, natychmiastowe obciążenie, zgrzewanie wewnątrzustne, implantologia minimalnie inwazyjna, wskaźnik przetrwania, cienki wyrostek. Key words: needle implants, bicortical implants, one-piece implants, immediate loading, intraorally welded, minimally invasive implantology, success rate, thin ridge. _Wszczepy igłowe zostały wprowadzone do implantologii stomatologicznej przez pary- skiego dentystę Jacquesa Scialoma na początku lat 60. XX w.1,2 Początkowo wykonane z tanta- lu, a później z tytanu – po wprowadzeniu go do implantologii przez włoskiego dentystę Stefano Tramonte.3,4 Szybko znalazły zastoso- wanie w rozwiązywaniu trudnych przypadków niedoboru kości, praktycznie w każdym odcinku szczęki i żuchwy i w każdym wymiarze prze- strzennym. Pewnym ograniczeniem był brak skutecznej metody trwałego łączenia wszczepów w więk- sze konstrukcje. Używano m.in. np. misternej ligatury zatopionej w kompozycie.5,6 Przełomu dokonał Pierluigi Mondani, prezentując publicz- nie w 1978 r. na kongresie implantologicznym w Ortisei (Włochy) nowe urządzenie medyczne: zgrzewarkę punktowo-oporową do tytanu.7 Stabilne połączenie wprowadzonych pod różnymi kątami i w różnych płaszczyznach wszczepów daje siłę większą niż ta, która wyni- ka z sumy powierzchni przekrojów składowych elementów. Obciążenia są przenoszone osio- wo na warstwę korową przeciwstawną kości, gdyż wierzchołek prawidłowo wprowadzonego wszczepu dociera zawsze do istoty zbitej i na niej się zatrzymuje. Ponieważ tzw. kora wejścia, czyli Ryc. 1_Wszczep igłowy Scialoma znany od 54 lat. 20 1_2017 20 implants