Please activate JavaScript!
Please install Adobe Flash Player, click here for download
ePaper created 2016-09-20, 08:54:17 | version 1.38.0
772_2016 implants implants_badania etapie adhezji do komórek i innych struktur go- spodarza rozpoczynają kolonizację zasiedlonej powierzchni. Kolejne warstwy komórek bakterii tworzą warstwy otoczone macierzą, zbudowaną z polimerów cukrów i białek, przytwierdzonych do powierzchni biotycznych i abiotycznych. Płytka i kamień nazębny są wielogatunkowym biofilmem, tworzonym wg określonej kolejności przez bakte- rie głównie z rodzaju Streptococcus Actinomyces i Corynobacterium.4-6 Poprzez wytworzenie przez bakterie trójwymiarowej, zorganizowanej struk- tury, środki bakteriobójcze i bakteriostatyczne posiadają ograniczoną zdolność do penetracji w głąb biofilmu. Jedynym skutecznym sposobem usunięcia biofilmu jest jego mechaniczne rozbicie, oderwanie od struktur podtrzymujących i usu- nięcie jego struktury poza jamę ustną. Do urzą- dzeń mechaniczne usuwających biofilm zaliczmy szczotki dentystyczne, kirety oraz różnego rodza- ju skalery ultradzwiekowe, a także inne urządzenia powszechnie stosowane w zabiegach higienizacji.7 Narastanie płytki nazębnej powoduje zwiększenie odpowiedzi immunologicznej organizmu, którego kliniczną manifestacją jest stan zapalny dziąsła oraz przyzębia, dlatego konieczne jest systema- tyczne przeprowadzanie zabiegów higienizacji osobistej oraz profesjonalnej.8 U części populacji, wśród bakterii kolonizują- cych jamę ustna i nosogardło, znajdują się bakterie z rodzaju Staphylococusaureus(bakteria gram-do- datnia, powszechnie występującą). Bakteria ta jest jednym z niebezpieczniejszych patogenów ludz- kich. Szczególnie niebezpieczne są szczepy MRSA (Methicilin-resistant S. Aureus), oporne na leczenie antybiotykami betalaktamowymi.9,10 S. aureus jest jedną z głównych przyczyn zakażeń u pacjentów z obniżona odpornością, zwłaszcza pacjentów po zabiegach chirurgicznych.11 Udowodniono, że bak- terie z rodzaju S. aureus są odpowiedzialne za za- każenia okołowszczepowe implantów dentystycz- nych, wywołując zjawisko periimplantitis.4,12 Wśród nosicieli S. aureus zaobserwować możemy zmienność występowania, uzależnio- ną od wieku, regionu polityki antybiotykowej oraz wykonywanego zawodu. Grupą zawodową szczególnie narażoną na nosicielstwo S. aureus są pracownicy ochrony zdrowia.13 Wśród lekarzy, lekarzy dentystów, pielęgniarek oraz persone- lu pomocniczego stwierdzono większy odsetek nosicieli S. aureus, zwłaszcza opornych na an- tybiotyki MRSA. Bakterie z grupy S. aureus wy- kazują dużą zdolność do wytwarzania oporności lekowej. Doniesienia ostatnich lat wskazują na pojawianie się szczepów opornych na inne grupy antybiotyków, w tym opornych na wankomycynę (VRSA).14 Leczenie pacjentów z zakażeniem MRSA lub WRSA jest trudne i często nieskuteczne. Do rutynowych zabiegów higienizacji domo- wej zaliczyć można szczotkowanie zębów z za- stosowaniem różnego rodzaju past do zębów. Mniej popularnym, ale również istotnym sposo- bem higienizacji jest stosowanie płukanek den- tystycznych jako uzupełniających w codziennych zabiegach higienizacyjnych. Płukanki stomatologiczne stosowane jako wspomagające w utrzymaniu higieny jamy ustnej zawierają najczęściej enzymy, olejki eteryczne, wy- ciągi roślinne, pochodne fenolu, jodofory, związ- ki uwalniające tlen, pochodne chlorheksydyny, 4-rzędowe zasady amoniowe oraz mieszanki tych substancji. Chlorheksydyna jest jedną z substancji powszechnie stosowaną w stomatologii, wykazu- jącą silne działanie bakteriobójcze i bakteriosta- tyczne. Wielu producentów stosuje ją jako jedną z substancji aktywnych, najczęściej w stężeniu od 0,1% do 0,2%. Popularną formą jest diglikuronian chlorheksydyny. Liczba płukanek posiadających w swojej zawartości chlorcheksydynę jest znaczna i są one powszechnie dostępne.15,16 Ryc. 2 Ryc. 2_Izolacja genu mecA charakterystycznego dla MRSA. Ryc. 3_Wyniki API u pacjentów stosujących chlorheksydynę. Ryc. 3