Please activate JavaScript!
Please install Adobe Flash Player, click here for download
ePaper created 2016-09-20, 08:54:17 | version 1.38.0
15152_2016 implants implants_terapie kompleksowe Natychmiast po zabiegu implantacji po- brano wycisk do przygotowania uzupełnienia tymczasowego (Ryc. 12-14). Implanty zabez- pieczono śrubami formującymi dziąsło na 48 godz. Ponieważ warunkiem natychmiastowego funkcjonalnego obciążenia implantów jest czas, wysłano wycisk z poziomu implantów do labora- torium protetycznego. W laboratorium przystąpiono do procedury wykonania modelu roboczego. W trybie pilnym zostały wykonane modele gipsowe łuku zębo- wego górnego i dolnego. Planując pracę pro- tetyczną, laboratorium po konsultacji z kliniką, wcześniej zamówiło wszystkie możliwe rozmia- ry łączników tymczasowych tak pod względem średnicy, długości, jak i nachylenia kątowego, które już czekały na miejscu. Następnie, indy- widualnie do wskazań dostosowano na mode- lu roboczym łączniki tymczasowe, tj. dobrano odpowiedni do sytuacji rozmiar, ustawiono, przeszlifowano je tak, aby miały wspólny tor wprowadzenia, ustalono stopień wyłaniana dla poszczególnych łączników oraz wysokość. Tak przygotowany model roboczy wraz z łącznika- mi tymczasowymi oraz model przeciwstawnego łuku zębowego zeskanowano za pomocą skanera D2000 firmy 3Shape. Dzięki temu możliwe było przeniesienie sytuacji z modeli gipsowych do programu komputerowego, w którym następnie zaprojektowano most tymczasowy. Projektowanie rozpoczęto od ustalenia toru wprowadzenia przyszłego mostu tymczasowego na zeskanowanych łącznikach tymczasowych. Kolejnym etapem było wyznaczenie zasięgu fi- larów w moście oraz wprowadzenie odpowied- nich wartości dystansujących ilość potrzebnego miejsca na zacementowanie pracy protetycznej w ustach pacjentki. Z tak przygotowanym ska- nem można przystąpić do projektowania/mode- lowania ostatecznego kształtu natychmiastowe- go mostu tymczasowego (Ryc. 15). Po wstępnym wymodelowaniu anatomicznego kształtu mostu użyto funkcji wirtualnego artykulatora w celu sprawdzenia pracy protetycznej w stosunku do symulacji ruchów żuchwy pacjenta w stawie skroniowo-żuchwowym (Ryc. 16). Wirtualny ar- tykulator pozwala technikowi odwzorowywać dokładnie te same ruchy żuchwy pacjenta wzglę- dem szczęki co standardowy artykulator, którego używają technicy w swojej codziennej praktyce. Możemy w nim m.in. ustawić prawy lub lewy kąt żuchwy, kąt Benetta, podnieść lub obniżyć zwarcie, symulować ruchy boczne i doprzednie, sprawdzić tzw. prowadzenie kłowe czy sieczne Ryc. 12 Ryc. 13 Ryc. 14 Ryc. 15 Ryc. 12_Założone transfery wyciskowe do implantów Ankylos c/x. Ryc. 13_Po wycisku, stabilizacja transferów w pozycji pasywnej, aby nie dochodziło do przemieszczeń w trakcie odlewania modelu. Wstępnie założona żywica, aby w pierwszej fazie polimeryzacji uniknąć odkształceń związanych ze skurczem polimeryzacyjnym. Ryc. 14_Dopełnienie usztywnienia tylko w brakujących punktach. Ryc. 15_Most pełnoanatomiczny, przezroczysty z widocznymi łącznikami tymczasowymi.