Please activate JavaScript!
Please install Adobe Flash Player, click here for download
ePaper created 2016-06-02, 10:26:39 | version 1.38.0
6 1_2016 implants 6 implants_leczenie urazów Uraz powybuchowy II stopnia – leczenie wieloodłamowego złamania żuchwy, rekonstrukcja kości i odbudowa implantologiczna Post explosion trauma – osteosyntesis of comminuted mandible fracture, bone reconstruction and implantological rehabilitation Autorzy_Paweł J. Zawadzki, Kacper Kalina, Bartłomiej Szczodry, Katarzyna Miękus i Michał Jonasz Streszczenie: Do najtrudniejszych w leczeniu urazów twarzoczaszki zaliczane są rozległe złamania po wypadkach komunikacyjnych, upadkach z dużej wysokości oraz rany postrzałowe i następstwa wybuchów. Leczenie takich urazów najczęściej jest wieloetapowe – od pierwotnego zaopatrzenia złamań i ran skóry, przez rekonstrukcję ubytków kostnych, aż po odbudowę protetyczną utraconych zębów. Summary: Extensive fractures caused by communicational accidents and falls from heights, gunshot injuries and post explosive injuries are most difficult to treat. Treatment usually consists of multiple stages – from primary fracture osteosyntesis and wound closure, through bone reconstruction to prosthetic rehablitation of lost dentition. Słowa kluczowe: złamanie żuchwy, przeszczep kości, odbudowa implantoprotetyczna. Key words: mandible fracture, bone graft, implant prosthetic. _W Polsce urazy czaszkowo-mózgowe stanowią główną przyczynę zgonów męż- czyzn w wieku 10-45 lat.1,2 Częstość występo- wania urazów czaszkowo-mózgowych szacuje się na ok. 200-300/100 000 rocznie, z czego uszkodzenia średnie i ciężkie stanowią od 20% do ok. 30%.3 Najczęstszą przyczyną urazów twarzoczaszki są pobicia, następnie: wypadki komunikacyjne, wypadki przemysłowe, upadki z wysokości, sport oraz urazy odzwierzęce.4 WgCentersforDiseaseControlAndPreventions oraz American College of Emergency Physicians, w wyniku urazów powybuchowych powstają obra- żenia I, II, III i IV stopnia związane z różnymi mecha- nizmami oddziaływania na ciało ludzkie. Obrażenia powybuchowe I stopnia wynikają z bezpośredniego oddziaływania fali uderzeniowej. II stopień dotyczy urazów spowodowanych przez penetrujące tkanki fragmenty materiałów wybuchowych. Obrażenia III stopnia są urazami tępymi, do których doszło w wyniku uderzenia, upadku lub zmiażdżenia. Pozostałe obrażenia, do których dochodzi w wyni- ku wybuchu, takie jak: oparzenia chemiczne, ter- miczne, inhalacje substancji toksycznych klasyfiko- wane są jako obrażenia IV stopnia.5 Obrażenia powybuchowe ze względu na uszkodzenia ciała należą do grupy urazów wy- magających szczegółowej diagnostyki, odpo- wiedniego postępowania chirurgicznego oraz rehabilitacji. Są to najczęściej obrażenia wielona- rządowe twarzy, wymagające złożonego procesu terapeutycznego, niejednokrotnie przekraczające kompetencje jednej specjalności i wymagające udziału wielu specjalistów.6-8 W zakresie chirur- gii szczękowo-twarzowej pozostaje przywrócenie ciągłości tkanek, przywrócenie funkcji, takich jak: oddychanie, żucie, mowa oraz uzyskanie możli- wie najlepszego efektu estetycznego. _Opis przypadku: W marcu 2013 r. 19-letni pacjent został przy- wieziony karetką do SOR Szpitala Klinicznego Dzieciątka Jezus z powodu urazu wielonarządo- się na ok. 200-300/100000 rocznie, z czego