Please activate JavaScript!
Please install Adobe Flash Player, click here for download
ePaper created 2016-06-02, 10:26:39 | version 1.38.0
22 1_2016 implants 22 implants_rehabilitacja implantoprotetyczna W trakcie osteointegracji wszczepów pa- cjentka zrezygnowała z zaplanowanego protoko- łu protetycznego i postanowiła, że dla jej stylu życia najodpowiedniejsza będzie opcja związana z protetyką ruchomą, tzn. proteza z dodatkowymi elementami retencyjnymi w postaci belki. Po 6 miesiącach odsłonięto implanty i zało- żono śruby gojące kształtujące dziąsło na kolejne tygodnie, dopasowano istniejącą protezę do śrub gojących. Ten schemat postępowania umożliwił dziąsłom wykształcenie nowej linii, zasadniczo wpływającej na uzyskanie estetycznego efektu końcowego rekonstrukcji. Wynika to z wytworzenia wokół szyjki implantu dostatecznej liczby włókien kolagenowych, tworzących barierę przeciwbakte- ryjną, chroniącą niżej kość przed stanem zapalnym. Pobrano wycisk precyzyjny metodą łyżki otwartej („pick-up”) z wykorzystaniem dedyko- wanych transferów wyciskowych. Wyciski prze- słano do laboratorium techniki dentystycznej w celu wykonania cyrkonowej belki przykręcanej, stanowiącej mezostrukturę dla planowanej pro- tezy overdenture. W pierwszej kolejności wykonano wzorniki zwarciowe, by otrzymać wzajemną relację szczęk, linii pośrodkowych, linii wargowych, linii kłowych, wielkości wysunięcia przednich zębów górnych oraz konieczności wykonania podparcia dla warg i policzków. Rejestracja zwarcia została użyta do orientacji modeli przy montażu w artykulatorze. Zaprojektowano suprastrukturę w CAD i wycięto w CAM z tlenku cyrkonu. Zęby protezy zostały wybrane przez technika i zaakceptowane przez pacjentkę w czasie pierwszej przymiarki protezy woskowej. W czasie przymiarki klinicznej zwróco- ną szczególną uwagę na następujące elementy: przymiarkę suprastruktury, sprawdzenie rejestra- cji zwarcia, zatwierdzenie estetyki. Ostatnia wizyta pacjentki była poświęcona oddaniu protez. Usunięto wszystkie śruby gojące. Protezę górną założono bez problemu. Dolną bel- kę pierwotną połączono bezpośrednio z implanta- mi, posługując się śrubami z momentem 20 Ncm za pomocą odpowiedniego klucza. Następnie za- łożono protezę nakładkową dolną. Uzyskano do- brą stabilizację protez. Żadna korekta zwarcia nie była potrzebna, co wskazywało na wysoki poziom precyzji utrzymywanej przez cały czas tego złożo- nego leczenia. Pacjentka była bardzo zadowolona z estetyki wykonanej pracy protetycznej. Zaletą protez typu overdenture jest (często ko- nieczne) podparcie śluzówkowe. Bezzębność jest niejednokrotnie skutkiem schorzeń periodontolo- gicznych, którym towarzyszy znaczny zanik tka- nek twardych i miękkich, często augmentacja jest niemożliwa. Dostęp środków higieny do wszyst- kich obszarów jamy ustnej jest w przypadku pro- tez ruchomych ułatwiony. Protezy typu overden- ture, dzięki rozwojowi implantologii, stanowią we współczesnej protetyce stomatologicznej ważną alternatywę leczenia bezzębia, szczególnie u pa- cjentów z grup trudnych terapeutycznie.6 _Wnioski Zaprezentowany w niniejszej pracy przypadek rehabilitacji w trudnych warunkach anatomicz- nych pokazuje, że pomimo masywnego zaniku kości i bardzo wysokiego przebiegu kanału zę- bodołowego udaje się z powodzeniem przepro- wadzić implantację i wykonać prace protetyczne z satysfakcjonującym efektem końcowym. Wykonawstwo protez całkowitych, które łą- czy estetykę z komfortowym użytkowaniem i za- dowoleniem pacjenta wymaga od lekarza implan- tologa i protetyka dużej wiedzy, zaangażowania, kompetencji i staranności zarówno w procesie klinicznym, jak i laboratoryjnym. Sukces kliniczny przedstawionego uzupeł- nienia protetycznego wymagał klinicznej wiedzy Ryc. 7a Ryc. 7b Ryc. 7_Obrazy suprastruktury: a) w postaci wyfrezowanej belki cyrkonowej, b) przymiarka w ustach pacjentki.