Please activate JavaScript!
Please install Adobe Flash Player, click here for download
ePaper created 2016-06-02, 10:26:39 | version 1.38.0
19191_2016 implants implants_rehabilitacja implantoprotetyczna odpowiedniej ilości masy kostnej, a skończywszy na kształtowaniu linii dziąseł. Prawidłowe okre- ślenie miejsc implantacji to najważniejsze zadanie lekarza przed zabiegiem chirurgicznym. Tok indy- widualnego postępowania w stosunku do każde- go pacjenta wyznaczany jest przez różnorodność warunków anatomicznych jamy ustnej. Specjalnie dobrana technika zabiegowa powinna dawać jak najprostsze rozwiązanie w procesie klinicznym i laboratoryjnym oraz umożliwić jak najszybszą rehabilitację. Współczesna implantologia stomatologiczna oferuje coraz więcej systemów i technik, dających możliwości rehabilitacji implantoprotetycznej pa- cjentów bezzębnych. W tego typu przypadkach implantologia stwarza szansę na pełną rekon- strukcję uzębienia bliską naturze poprzez uzyska- nie estetycznego wyglądu, odtworzenie funkcji oraz komfortowe mocowanie. Na szczególną uwagę zasługuje fakt, że postrzeganie estetyki jest cechą bardzo subiektywną.5 Często wyobra- żenia lekarza, technika i pacjenta znacznie różnią się od siebie. Wspólne wysiłki lekarza i techni- ka dentystycznego są okazją do przywrócenia pięknego uśmiechu pacjenta i podniesienia jego samooceny. Tak ambitne podejście do problemu zobowiązuje do rzetelnej współpracy implantolo- ga i protetyka w zakresie zastosowania jak naj- lepszych materiałów, procedur i technik implan- toprotetycznych.6,7 Celem niniejszej pracy jest zaprezentowanie możliwości pełnej rehabilitacji bezzębnej żu- chwy w trudnych warunkach anatomicznych. Problemem było wykonanie implantacji przy nie- korzystnych czynnikach w postaci dużych zani- ków kości oraz specyficznym położeniem nerwu zębodołowego dolnego. _Opis przypadku Zaprezentowany przypadek opisuje procedu- rę pozwalającą na rehabilitację pacjenta bezzęb- nego. Do gabinetu zgłosiła się 65-letnia pacjentka użytkująca od lat protezy ruchome w obu łukach. Oczekiwania pacjentki jasno wskazywały na wy- konanie stałego uzupełnienia dolnego. W wywia- dzie nie stwierdzono obciążeń internistycznych. Badanie fizykalne wykazało dobrą retencję protezy górnej. Pacjentka była zadowolona z po- wierzchni zębów widocznych przy uśmiechu, a także z układu ust w pozycji spoczynkowej. Proteza dolna była stabilna, lecz charakteryzo- wała się słabą retencja. Pacjentka stosowała kleje dentystyczne do mocowania protezy dolnej. Ryc. 1 Ryc. 2 Ryc. 1_Zdjęcie tomograficzne przed wszczepieniem implantów. Ryc. 2_Zdjęcie pantomograficzne przed wszczepieniem implantów z zaznaczonym przebiegiem kanału nerwu zębodołowego dolnego.