Please activate JavaScript!
Please install Adobe Flash Player, click here for download
ePaper created 2016-06-02, 10:26:39 | version 1.38.0
20 1_2016 implants 20 implants_rehabilitacja implantoprotetyczna Badanie wewnątrzustne wykazało bezzębny wyrostek zębodołowy szczęki z umiarkowaną poziomą i pionową resorpcją. Żuchwa miała dużą pionową i policzkowo-językową resorpcję z wy- soko uniesionym dnem jamy ustnej. Stwierdzono wysoką strefę dziąsła zrogowaciałego. Uzupełnieniem badań klinicznych był zewną- trzustny status rtg, ponieważ na jego podsta- wie można było ocenić przebieg kości i innych struktur. W fazie planowania leczenia wykonano zdjęcie panoramiczne oraz tomografię kompute- rową (TK) w celu trójwymiarowej oceny lokalizacji dolnego nerwu zębodołowego dolnego i bród- kowego oraz przekrojów poprzecznych żuchwy w miejscu planowanych implantów (Ryc. 1). Badania uwidoczniły masywny zanik części zębodołowej żuchwy do jej trzonu oraz bardzo wysoki przebieg kanału nerwu zębodołowego dolnego. Te trudne warunki anatomiczne dys- kwalifikowały wprowadzenie wszczepów w spo- sób konwencjonalny. Po wnikliwej analizie zdjęć TK zaznaczono przebieg nerwu zębodołowego dolnego w trybie tomograficznym (Ryc. 2). Bezzębna szczęka miała poprawną anato- mię, nowa proteza powinna więc dobrze spełniać wymagania w zakresie funkcjonalności, retencji, stabilności i estetyki, natomiast wymagania do- tyczące żuchwy mogły zostać spełnione tylko poprzez leczenie z wykorzystaniem implantów. Uznano, że uzębienie pacjentki nie nadaje się do odbudowy i wszystkie zęby zakwalifikowano do ekstrakcji. Stwierdzono, że można zastoso- wać natychmiastowe wprowadzenie implantów. Protokół implantacji natychmiastowej gwaranto- wał dobrą pozycję implantu oraz szybkie gojenie. Zrozumienie potrzeb estetycznych pacjentki staje się kluczowym etapem planowania lecze- nia, jednak bez skrupulatnej analizy dużą trud- ność sprawia jednoznaczne określenie i wskaza- nie, które elementy należy zmienić lub poprawić i w jakim zakresie. Aby uzyskać przewidywalny i efektowny rezultat estetyczny, lekarz powinien opracować i zdefiniować wzór odbudowy na wczesnym etapie postępowania. Dane te pozwolą pokierować kolejnymi fazami rehabilitacji, w zna- czący sposób integrując oczekiwania i pragnienia pacjenta z zagadnieniami biologicznymi, struk- turalnymi i funkcjonalnymi. Lekarz prowadzący pacjentki podejmował wielokrotnie próby zaopa- trzenia jej w uzupełnienie ruchome. Pacjentka nie była w stanie ich zaakceptować. Podczas plano- wania rehabilitacji implantoprotetycznej zapro- Ryc. 3 Ryc. 4 Ryc. 3_Zdjęcie pantomograficzne po wszczepieniu implantów. Ryc. 4_Zdjęcie tomograficzne z ukazaniem przebiegu nerwu zębodołowego dolnego.