Please activate JavaScript!
Please install Adobe Flash Player, click here for download

laser - international magazine of laser dentistry

35 35 2_2016 laser laser_LPT _Fototerapię laserową (LPT) uważa się za odpowiedni rodzaj zabiegu, jeśli w tkance wy- stępuje jakakolwiek patologia. Nowoczesne po- dejście stawia na przygotowanie tkanki nawet do ingerencji chirurgicznej. Jest to nieco sprzecz- ne z tym, czego nauczyliśmy się w przeszłości. Dobrze wiadomo, że najlepsza odpowiedź komór- kowa pochodzi od komórek w  zredukowanym środowisku, czyli np. w środowisku o obniżonym pH. Bardziej lub mniej zdrowe komórki nie wyka- zują dużej reakcji na działanie LPT (Ryc. 1). Wyniki rzeczywiście potwierdziły, że LPT nie jest zbyt użyteczna w badaniach, w których uczestnikami były zdrowe zwierzęta lub zdrowi ochotnicy, np. model wykorzystujący zwierzę- ta z  odziedziczoną cukrzycą wykazał skutecz- ne działanie w  przypadku gojenia ran, podczas gdy efekt u zwierząt zdrowych był nieznaczny.1 Niewielki efekt działania LPT na tkanki zdrowe wydaje się być jednak wystarczający, by przy- gotować je do zabiegu chirurgicznego w ramach „przygotowania” okolicy. Było to jedno z pierw- szych odkryć w tej dziedzinie. McGuff i wsp. donieśli już w 1966 r., że zwie- rzęta wystawione na działanie promieniowania wykazały mniej skutków ubocznych, jeśli podda- ne były uprzednio działaniu LPT.2 Wynik ten zo- stał później potwierdzony w badaniach z udzia- łem zwierząt i ludzi.3,4 W badaniach klinicznych prowadzonych przez Nesioonpoura zastosowano LPT u  pacjentów przed zabiegiem fiksacji złamań kości promienio- wej.5 Wykonano dożylne znieczulenie miejscowe. Konieczność podania znieczulenia u  pacjentów eksponowanych na LPT bezpośrednio przed za- biegiem była mniejsza. Badanie przeprowadzone przez Santosa mia- ło na celu ocenę skutków działania LPT bezpo- średnio przed skurczami tężcowymi mięśni szkie- letowych spowodowanymi zmęczeniem mięśni oraz ewentualnie uszkodzeniem tkanek.6 Podanie optymalnej dawki LPT znacznie zmniejszyło roz- wój zmęczenia mięśni szkieletowych i wykazało działanie ochronne przed uszkodzeniem tkanki mięśniowej mięśni szkieletowych. Tym samym sugeruje się, by stosować LPT przed zabiegami chirurgicznymi w celu zredukowania dyskomfor- tu po zabiegu. Możliwość stosowania LPT na zdrowych tkan- kach została zaproponowana dopiero w 1999 r. przez Schindla.7 Badanie wykazało, że pacjenci cierpiący na nawracające ataki HSV-1 mogą być skutecznie leczeni za pomocą LPT nawet w czasie „cichego” okresu pomiędzy nawrotami. W związ- ku z tym, dentyści z korzyścią mogą leczyć pa- cjentów ze skłonnościami do HSV-1 za pomocą LPT pomimo braku wystąpienia klinicznych obja- wów opryszczki w danym momencie. Znaczenie tej możliwości podkreślone zostało przez 2 ostat- nie badania, które dowodzą, że u pacjentów z na- wracającym HSV-1 występuje większe ryzyko zachorowania na chorobę Alzheimera w później- szym okresie życia.8,9 Przyczyna powiązania jest nieznana, ale jeśli pacjenci z nawracającym HSV-1 będą leczeni za pomocą LPT na regularnych wi- zytach u lekarza dentysty, ryzyko zachorowania może zostać zredukowane. Choroba Alzheimera niewiele ma wspólnego ze stomatologią, jednak pomiędzy jamą ustną a medycyną ogólną na pewno istnieje związek. Kolejnym przykładem jest zespół pieczenia jamy ustnej (BMS). Występuje w  obrębie jamy ust- nej, ale traktowany jest jako problem medyczny. W poprzednich badaniach LPT stosowano bez po- wodzenia. Przyczyna BSM pozostaje jednak nie- znana. W 2 najnowszych badaniach zastosowano większą energię, dzięki temu otrzymane rezultaty były satysfakcjonujące.10,11 Dlatego też, jak wyka- zał Chow, efekt odpowiadający za zmniejszenie bólu okazuje się blokować przepływ aksonalny.12 W tej sytuacji LPT nie działa leczniczo na tych pa- cjentów, podobnie jak w przypadku innych tera- pii, służy jednak jako terapia łagodząca ból, którą bez wahania można stosować w stomatologii. Ryc. 1

przegląd stron