Please activate JavaScript!
Please install Adobe Flash Player, click here for download

laser - international magazine of laser dentistry

24 2_2016 laser 24 laser_stomatopatie Stomatopatie protetyczne – leczenie leserem diodowym Denture stomatitis – treatment with diode laser Autorzy_Maziar Mir, Norbert Gutknecht, Masoud Mojahedi, Jan Tunér, Ramin Mosharraf i Masoud Shabani Streszczenie: Stomatopatia protetyczna (DS) jest jednym z najczęściej występujących schorzeń jamy ustnej u pacjentów, którzy użytkują protezy całkowite lub częściowe ruchome. W literaturze niewiele jest opisanych przypadków leczenia laserowego stomatopatii protetycznych. W niniejszym artykule przedstawiono przypadek terapii DS bez wdrażania jakiegokolwiek leczenia farmaceutycznego. Summary: Denture stomatitis (DS) is one of the most common oral lesions in patients who wear a complete or partial removable denture. Very few cases regarding the treatment of denture stomatitis lesions by laser are reported in the literature. We present a case of treatment of DS without the use of any pharmaceutical aids. Słowa kluczowe: stomatopatie protetyczne, laser diodowy. Key words: denture stomatitis, diode laser. _Częstość występowania DS wśród pacjen- tów użytkujących protezy wynosi 15-70%.1,2 DS  to przewlekła infekcja grzybicza, głównym czynnikiem ją wywołującym są grzyby Candida albicans. Poza Candida albicans istnieją dodat- kowe czynniki przyczyniające się do wystąpie- nia i rozwoju DS takie, jak: niewystarczająca hi- giena jamy ustnej oraz protezy, ciągłe noszenie uzupełnień ruchomych, także w  nocy, suchość jamy ustnej, bakteryjne i drożdżakowe zakażenia powierzchni protezy oraz źle dopasowane uzu- pełnienia. Wszystkie wymienione czynniki mogą zwiększyć szansę Candida albicans na koloniza- cję protezy i powierzchni śluzówki jamy ustnej. Co więcej, długotrwałe leczenie antybiotykami, sto- sowanie kortykosteroidów, cukrzyca, zaburzenia odporności, złośliwość choroby, spożywanie alko- holu, uraz i dieta mogą przyspieszyć rozwój DS.3,7 Wyróżnia się 3 stadia DS (wg klasyfikacji Newtona): _stadium I: punkty przekrwienia lub niewielkie zmiany zapalne, _stadium II: rozlany rumień lub rozległy stan za- palny, _stadium III: przerostowe ziarninujące zapale- nie.8,9 Leczenie DS tradycyjnie rozpoczyna się od wprowadzenia prawidłowej higieny protezy, korekty niedopasowanej protezy, zaprzestania użytkowania protezy w  nocy, stosowania miej- scowych środków, takich jak nystatyna i  miko- nazol oraz podścielenie lub wykonania nowej protezy. Ogólnoustrojowe leki przeciwgrzybiczne, takie jak amfoterycyna B i flukonazol są skutecz- ne również w  przypadku nawrotu dolegliwości oraz u  pacjentów niezakwalifikowanych do za- biegu. Chirurgiczne leczenie zmian chorobowych w stadiach II i III może być stosowane w formie operacji skalpelem, elektrochirurgicznych i krio- chirurgii. Od niedawna wykonuje się laserową terapię fotodynamiczną.10 Odparowanie idealnie nadaje się do leczenia zmian na dużych powierzchniach ograniczonych do nabłonka,11 kriochirurgia jest dobrą metodą w usuwaniu powierzchniowych, szerokich zmian w jamie ustnej. Zarówno waporyzacja laserowa, jak i kriochirurgia uniemożliwiają wykonanie roz- poznania na podstawie badania histopatologicz- nego. W związku z tym, obie techniki stosowane są jedynie w  obszarach, na których wykonano uprzednio biopsję lub jeśli diagnoza kliniczna zo- stała postawiona prawidłowo. Do wad wynikają- cych z kriochirurgii zalicza się: wystąpienie obrzę- ku o  nieprzewidywalnym zasięgu, brak precyzji w  zamrażaniu głębszych warstw oraz znaczny stopień uzależnienia wyniku od umiejętności i doświadczenia operatora. Do korzyści możemy

przegląd stron