Please activate JavaScript!
Please install Adobe Flash Player, click here for download
ePaper created 2016-06-24, 12:31:05 | version 1.38.0
34 1_2016 digital 34 digital_estetyka Wycisk transferowy został wykonany z pod- parciem wyprofilowanego przez koronę tymcza- sową dziąsła (Ryc. 19). Znakomicie poprawia to jakość maski dziąsłowej w czasie modelowania łącznika, ponieważ wypełniamy już tylko przygo- towaną wcześniej przestrzeń, co widać na pier- wotnym skanie (Ryc. 20). Następnie rozpoczęto projektowanie CAD/CAM. Zeskanowano model z Ti-Base z przygotowanym torem prowadzenia śruby oraz maską dziąsłową (Ryc. 21 i 22). Czasem wykonujemy modelowanie wstępne łącznika w wosku przed skanowaniem. Tym razem jednak wykonaliśmy modelowanie „z ręki”. Pozwala to na zaoszczędzenie czasu. Łącznik zaprojektowany został w ramach situ z zeskanowanego wax-up’u, by pozostawić odpowiednią ilość miejsca na od- budowę (Ryc. 23 i 24). Po synteryzacji łącznik opracowano i wklejono na bazę tytanową (wy- piaskowaną) za pomocą Multilink Hybryd. Takie połączenie po wypiaskowaniu łącznika tlenkiem aluminium pod ciśnieniem 3,5 bar od strony we- wnętrznej i pokryciu systemem łączącym jest bardzo trwałe. Należy też pamiętać o dokładnym opracowaniu powierzchni zewnętrznej łącznika, Ryc. 16 Ryc. 17 Ryc. 18 Ryc. 16_Nawoskowanie diagnostyczne. Ryc. 17_Indeks silikonowy do przeniesienia długości brzegów siecznych. Ryc. 18_Precyzyjny mock-up wykonany w gabinecie.