be active dentist Tribune

13ACTIVETribune n Łokieć tenisisty (z łac. la- teral epicondilitis), pomimo swej nazwy, nie jest przy- padłością jedynie zawod- ników grających na korcie, ale może spotkać każdego, kto przesila mięśnie steru- jące pracą nadgarstka (jego prostowaniem). Mogą to być osoby wykonujące precyzyj- ne, powtarzające się ruchy, jak: malarze, rzeźbiarze, chi- rurdzy czy właśnie lekarze dentyści. W artykule opisano, jak rozpoznać, leczyć, ale przede wszystkim – jak uniknąć tego zespołu objawów. Jakie są objawy łokcia tenisisty? Przede wszystkim pojawia się: l ból w okolicy nadkłykcia bocznego kości ramiennej, l problem z całkowitym wy- prostowaniem stawu łokcio- wego, l nasilenie się bólu podczas odwracania przedramienia oraz wyprostu stawu łokcio- wego, l z czasem ból zaczyna poja- wiać się przy prostych czyn- nościach, jak: otwieranie drzwi, podanie ręki na przy- witanie, itp. Leczenie i prewencja łokcia tenisisty – najważniejsza jest diagnostyka Zawsze w obliczu jakiegoś problemu musimy doszukiwać się prawdziwej przyczyny na- szego bólu i dlatego właśnie dobrze udać się do specjalisty. Oprócz pewności, że szyb- ciej pozbędziemy się urazu, będziemy mieć gwarancję, że jesteśmy właściwie zdiagno- zowani, a ból nie powróci jako stan chroniczny. Fizjoterapeuta, po odpo- wiednim badaniu, powinien zwrócić uwagę na ustawienie głowy, barków i napięcie w ob- rębie struktur znajdujących się powyżej i poniżej bolącego miejsca, gdyż to właśnie one mogą być pierwotną przyczyny bólu. Często polecanymi meto- dami w fizjoterapii są tu me- toda Cyriaxa, Mulligana czy Kaltenborna, polegające na manualnej pracy z pacjentem, używając technik rozluźniają- cych (jak masaż poprzeczny, głęboki, sportowy, itp.) i mo- bilizujących. Specjalista musi zadbać o wyrównanie napięć i ruchomości na poziomie całej kończyny i odpowiedzialnych segmentów kręgosłupa. W większości przypadków niezbędna jest reedukacja posturalna jako środek dają- cy największy efekt. Mowa tu o nieprawidłowo ustawionym kompleksie odcinka szyjnego i barków oraz nieergonomicz- nej pracy. Poprawiając wzorzec ruchu i sposób pracy, unika się przeciążeń na poziomie ścięgnowo-torebkowym, a tym samym zmniejsza ryzyko po- nownych mikrourazów i póź- niejszych problemów bólowych. Metody w fizjoterapii Opisane zabiegi są stoso- wane jako środki przeciwza- palne i przeciwbólowe, które przyspieszają regenerację po- drażnionych tkanek. W zależ- ności od pochodzenia urazu, pierwszym środkiem zarad- czym dla epicondilitis będzie krioterapia (schłodzenie oko- lic zapalnych) od początku pojawienia się objawów, a gdy ustąpi czynny stan zapalny – zastępujemy ją ciepłem. Z dru- giej strony, mając na uwadze pochodzenie bólu, ważny bę- dzie odpoczynek i unikanie ob- ciążeń, które doprowadziły do bólu. Często stosuje się wtedy kinesiotaping elastyczny albo sztywny lub opaskę uciskową niwelującą gromadzenie się napięć w problematycznym miejscu. Używanie NLPZ (nieste- roidowych leków przeciwza- palnych) powinno dawać po- zytywny wpływ na tego typu bóle, lepiej wybrać tu jednak maść przeciwzapalną niż leki doustne. Zabiegi fizykoterapii stosowane w rehabilitacji, to przede wszystkim: zabiegi z użyciem lasera, ultradźwięki czy elektroterapia. Te bezbo- lesne zabiegi, wykorzystując fizykalne bodźce, dają pozy- tywny rezultat zmniejszający stan zapalny, działają przeciw- bólowo i przyspieszają proces regeneracji tkanek bez użycia leków. Coraz częściej stosowa- ny jest również zabieg przy użyciu fali uderzeniowej. Jest to silny bodziec, który właści- wie zaaplikowany powoduje rozbicie zwapnionych tkanek i mobilizację ich do regene- racji. Aplikacja radialnej fali uderzeniowej (Radial Shock Wave Therapy) pozwala na głębszą penetrację tkanek w obrębie miejsca zapalnego i zapobieganie powstawaniu zrostów (bądź rozbicie już ist- niejących, co może dać alter- natywę wobec zabiegów chi- rurgicznych). Ostrzykiwanie Jeśli mieliśmy już do czy- nienia z ortopedą, to wiemy, że zastrzyki są powszechnie sto- sowane jako środek zaradczy. Istnieje jednak kontrowersja na temat stosowania ostrzykiwań glukokortykosteroidami. Na krótki czas są w stanie zniwe- lować ból, jednak mogą spo- wodować powstanie zrostów łącznotkankowych w obrębie miejsca zapalnego, co ozna- cza, że stan zapalny może powrócić, gdyż nie została zli- kwidowana przyczyna bólu. W ekstremalnych przypadkach zrosty mogą doprowadzić do konieczności zabiegu chirur- gicznego odbarczenia ścię- gien. Jak uniknąć łokcia tenisisty? Przede wszystkim, zadbajmy o ergonomię pracy Aby zapobiec epicondilitis, najważniejsza jest właściwa – ergonomiczna postawa. Tak w sporcie, jak i w życiu co- dziennym, należy wykonywać ruchy z określoną techniką, która nie wpływa na przeciąże- nie układu ruchu. Bez względu na pozycję pa- cjenta, lekarz powinien praco- wać na siedząco, przechodząc do stania najwyżej na kilka mi- nut. Sama pozycja siedząca nie powinna narażać na skręty i zgięcie tułowia, odcinka szyj- nego, pracę w pochyleniu czy nieprawidłowe ułożenie bar- ków. Łokcie muszą być pod- parte i ułożone jak najbliżej tułowia, by były ustabilizowane i odciążone. Krzesełka powin- ny umożliwić regulację zarów- no siedziska, jak i oparcia. Odpoczynek i ćwiczenia są niezbędne Tak samo, jak przy każdym wysiłku, także w pracy należy pamiętać o odpoczynku. Wpra- wiony sportowiec, chcąc unik- nąć urazu, stosuje rozgrzewkę, a na końcu rozciąganie – tak samo w pracy, przesilając mię- śnie, musimy pamiętać, że i one wymagają pewnej troski. Proste ćwiczenia wpływa- jące na ruchomość i elastycz- ność naszych mięśni i stawów możemy, a nawet powinniśmy, stosować także w miejscu pracy! Piśmiennictwo: 1. http://www.sportsinjuryclinic.net/ cybertherapist/front/elbow/ten- niselbow.htm 2. http://www.med.umich.edu/1libr/ sma/sma_tennisel_art.htm 3. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/ pubmed/2538 0079 4. Bladowski M., Bogdan M. Ko- łakowska-Woźniczka B., Ko- narska-Choroszucha H., Reut K. Wstęp do ergonomii pracy w stomatologii ogólnej. Mag. Stomat. 2001, 1, 10-23. 5. Kochańska B., Pellowska-Pion- tek M. Ergonomia w stomatolo- gii- podstawy, AM w Gdańsku, Gdańsk 2005, str. 29-30. Przykładowe ćwiczenia: Ryc. 2: Stretching mięśni prostowników nadgarstka. Ręka lewa nieruchoma, sta- wia opór; ręka prawa napina się izometrycznie jak do wyprostu (30-40% siły) przez 10 s, a następnie rozluźnia. Ćwiczenie powtarzamy 4-5 razy. Ryc. 3: Stretching mięśni nadgarstka cd., metodyka jak w poprzednim ćwiczeniu. Ryc. 4-5: Obustronne krążenia nadgarstkami. Ryc. 1: Przykładowa aplikacja kinesiotapingu o działaniu przeciwbólowym. Łokieć tenisisty u dentysty Monika Mitek Ryc. 1 Ryc. 2 Ryc. 3 Ryc. 4 Ryc. 5 pubmed/25380079

be active dentist Tribune

przegląd stron