Dental Tribune Netherlands Edition No.4, 2017

6 INTERVIEW Vervolg van pagina 5 Taakherschikking Als ik aankondig dat we bij het onderdeel ‘taakherschikking’ zijn aangekomen, ont- snapt Van Splunter-Schneider eerst een diepe zucht, maar daarna veert ze op in haar stoel. “Kom maar op!” zegt ze met een strijdbare glimlach. We schenken de glazen nog eens vol en lopen door een ste- kelig dossier vol gevoeligheden. Als de mondhygiënist nu al zoveel waarde toevoegt, waar- om is de taakherschikking dan zo ontzettend belangrijk voor NVM-mondhygiënisten? Is het een principekwestie gewor- den? Nee, het gaat erom dat een mond- hygiënist optimaal kan bijdragen aan de efficiëntie, continuïteit en toegankelijkheid van de mondzorg. De taakherschikking kan daar ont- zettend veel voor betekenen (zie kader). Ik heb er nog steeds vertrouwen in dat het experiment in 2018 gaat starten. Ook nu het definitieve be- sluit doorgeschoven lijkt te wor- den naar het volgende kabinet. Ik had er nog even vertrouwen in dat minister Schippers ook in haar demissionaire rol dit dossier kon afsluiten. Maar toen werd zij (in) formateur en ik verwacht niet dat haar waarnemer Martin van Rijn hierover besluiten gaat nemen. Hoe dan ook verwacht ik dat de We blijven bewust weg van het moddergooien volgende minister met de taakher- schikking zal verdergaan. De start van de AMvB met het taakherschikking-experiment zou in februari 2018 zijn, maar het is inmiddels duidelijk dat dit niet gaat gebeuren. Hoe zal het nu gaan, denkt u? Namens NVM-mondhygiënis- ten is van meet af aan gepleit voor de taakherschikking, omdat mondhygiënisten daar competent voor zouden zijn. Waarom wordt het al dan niet competent zijn pas nu zorgvul- dig uitgezocht, op aandringen van de minister? Had dat niet het startpunt moeten zijn? Dat we competent zijn, daarvan ben ik overtuigd. Maar in hoeverre die competenties op dit moment gelijkwaardig zijn aan Tandheel- kunde en of het veld het als vol- doende ziet om de zelfstandige verrichtingen uit te voeren, dat zal nu bekeken moeten worden. Het is goed dat het wordt uitgezocht, maar ik heb er alle vertrouwen in. In de opleidingen Mondzorg- kunde is aandacht voor rönt- gen, maar minder dan in de opleidingen Tandheelkunde. Is het wel voldoende om deze en de andere verrichtingen zelfstandig uit te voeren? Dat is wat nu wordt uitgezocht. Uiteraard hebben wij niet even- veel scholing gehad in bijvoorbeeld röntgen, maar op het gebied van cariologie en parodontologie zijn de opleidingen min of meer gelijk- waardig. Ook voor anesthesie vol- doet de opleiding mondzorgkunde. Mondhygiënisten worden niet in het volledige tandheelkundige spectrum opgeleid, maar kunnen wel inschatten of iets ‘pluis of niet pluis’ is, zodat een tandarts inge- Een sterke kern voor het beste fundament. info@dental4.nl www.dental4.nl 7 1 2 0 _ 8 3 8 1 5 0 Visalys® Core voor een betrouwbare hechtverbinding met alle gangbare één- of meerstaps bondingsystemen. www.kettenbach.com DENTAL TRIBUNE NETHERLANDS EDITION MEI 2017 Manon van Splunter-Schneider bij het recent verlaten pand in Nieuwegein, met de letterlijke ‘brug’ tussen NVM-mondhygiënisten en KNMT. Waarom taakherschikking op deze drie punten nodig is, aldus Manon van Splunter-Schneider “Bij anesthesie, waarvoor nu nog een opdracht van de tandarts nodig is, is in het veld veel onduidelijkheid over wie de verantwoordelijkheid draagt als er iets fout gaat. Is dat de tandarts die de opdracht gaf, of de mondhygiënist die de anesthesie toepaste? Een gevolg kan zijn dat tandartsen die opdracht liever niet meer geven, waardoor de patiënt naar een tandartspraktijk moet om verdoofd te worden. Bij een zelfstandig bevoegde mondhygiënist draagt die ook duidelijk zelf de verantwoordelijkheid. Dat schept helderheid in het veld. Als een mondhygiënist zelfstandig bevoegd is voor de behandeling van primaire caviteiten wordt onze beroepsgroep bij de jeugd veel beter inzetbaar. De zorg voor deze groep, waar de mondhygiënist toch al een belangrijke rol speelt, kan dan ook doorgaan als er geen tandarts beschikbaar is. Röntgen zal de grootste verandering zijn, omdat er niet alleen een opdracht nodig is, er moet ook een tandarts aanwezig zijn. Wat als er geen tandarts aanwezig is, of je werkt als zelfstandige? Dan kun je geen foto nemen, terwijl je wordt opgeleid om te beoordelen wanneer het verantwoord en nuttig is om dat te doen vanuit het oogpunt van het leveren van goede mondzorg. Op dit moment hebben wij te maken met tandartsen die weinig foto’s toesturen, of foto’s die voor ons minder ideaal zijn, zoals horizontale bitewings terwijl dat een verticale had moeten zijn.” schakeld kan worden als dat nodig is. Een bij ACTA werkzame expert stelde recentelijk: “Er zou meer dan honderd uur onderwijs voor nodig zijn om het niveau van mondzorgkundigen op te trekken tot ‘in staat zelfstan- dig röntgenfoto’s te indiceren voor parodontale en cariësdi- agnostiek en de verantwoorde- lijkheid voor stralingsdiagnos- tiek te kunnen hebben’.” Met die expert ben ik het sim- pelweg niet eens. Het is goed dat straks alle meningen, ook deze, worden afgewogen. Wat is emotie, wat zijn de feiten? Mondhygiënis- ten zullen straks een certificaat stralingshygiëne moeten halen, net als tandartsen dat tien jaar geleden hebben moeten doen. We hebben nu al cursussen klaarlig- gen. We kunnen onze achterban binnen een jaar bijspijkeren op de gebieden waar dat nodig zou zijn. Dan voldoe je aan de wettelijke normen, en dat in een cursus van één dag. Dus geen honderd uur. Nee. Lees verder op pagina 8

Dental Tribune Netherlands Edition No.4, 2017

Pages Overview