Please activate JavaScript!
Please install Adobe Flash Player, click here for download

laser - international magazine of laser dentistry

laser_periodontologia Ryc. 8j _Klasa Id (dehiscencja policzkowa + resorpcja kości na środku korpusu implantu z  okręż- nym całkowitym zanikiem kości po stronie ję- zykowej), _Klasa Ie (okrężna resorpcja kości dookoła im- plantu z  utrzymaniem grzebienia kostnego po stronie policzkowej i językowej). Najczęściej występujące defekty kostne w periimplantitis to klasa Ie (55,3%), kolejne za- liczane do klasy Ib (15,8%), klasy Ic (13,3%), kla- sy Id (10,2%) i klasy Ia (5,4%). Regeneracja kości wydaje się bardziej korzystna w  zniszczeniach kości klasy I  i  jest bardzo ograniczona w  klasie II. Najlepsze wyniki zmniejszenia głębokości kie- szeni i regeneracji ubytków kostnych i klinicznych stwierdzono w klasie Ie.6,35,37 Po zabiegu regeneracyjnym należy pamię- tać, aby przez okres 6-12 miesięcy nie sondować kieszeni. Kontrole radiologiczne powinny być powtarzane co 6-12 miesięcy. Wspomagające le- czenie za pomocą fotoaktywnej dezynfekcji pod- wyższa jakość efektów leczniczych zarówno przy mucositis, jak i periimplantitis. Główną rolę i nacisk w zmniejszeniu wystę- powania mucositis i  periimplantitis należy po- łożyć na regularne wizyty kontrolne w gabinecie implantologicznym jako fazę podtrzymującą implantoprotetyczne. Kluczową rolę leczenie powinien pełnić zespół stomatologiczny w edu- kowaniu pacjentów na temat roli płytki bakte- ryjnej, bioilmu ściśle związanego z  chorobą zapalną tkanek przy implantach. Zapobieganie powikłaniom zapalnym jest łatwiejsze niż ich le- czenie i ta myśl powinna być powtarzana zarów- no pacjentom, jak i lekarzom. Pacjenci z historią choroby przyzębia, palacze, osoby nadużywający alkohol, chorzy na cukrzycę i ze złą higieną jamy ustnej powinni być przed leczeniem implantolo- gicznym poinformowani, że są w grupie ryzyka i  leczenie implantoprotetyczne jest większym zagrożeniem powstania choroby wokół implan- tu. Leczenie skojarzone połączone z konsultacja- mi periodontologicznymi pozwolą na ocenę nie tylko warunków kostnych w aspekcie implantów, ale również odpowiednie sklasyikowanie tkanek miękkich. Klinicysta również powinien zdawać sobie sprawę, że periimplantitis jest trudne do leczenia i  efekty mogą być nieprzewidywalne. Rutynowa kontrola implantów i  ich odbudowy protetycznej podczas regularnych spotkań z pa- cjentem pozwoli na wczesną prewencję i niedo- puszczenie do eskalacji problemu.5,28_ Niniejszy artykuł ukazał się na łamach: „Implantologia stomatologiczna” nr 2/2014. Piśmiennictwo: 1. Mombelli A, Muller N, Cionca N. The epidemiology of pe- riimplantitis. Clin Oral Implants Res; 23(6): 67-76, 2012. 2. Wenstrom J, Palmer R. Consensus report of session 3 cli- nical trials. In Lang N, Karring T, Lindhe J, ed. Proceedings of the 3rd European workshop on periodontology implant dentistry. Berlin: Quintessence, 255-9, 1999. 26 1_2017 26 laser

przegląd stron