laser_periodontologia Ryc. 3d Ryc. 3e uogólniony wskaźnik płytki nazębnej po 42,5 miesiącach (Full Mouth Plaque Score – FMPS ≥2) był silnie związany z rozwojem periimplantitis (OR= 4,13).24 W innym badaniu obecność płytki nazębnej wykazano przy ok. 74% implantach. Aż 48% tych implantów wykazywało destrukcję tkanek przyzębia w porównaniu do pozostałych miejsc przy dobrej higienie jamy ustnej (4%). Ta obserwacja potwierdza, że czynniki lokal- ne, takie jak słaba higieny jamy ustnej i obecność płytki nazębnej odgrywają ważną rolę w rozwo- ju periimplantitis. Kontrola higieny jamy ustnej i przyzębia powinna być sprawdzana przed i po implantacji, ale również winna być istotnym czyn- nikiem warunkującym przeprowadzenie zabiegu chirurgicznego, aby zapobiec lub przynajmniej zmniejszyć ryzyko wystąpienia periimplantitis. _Wąska strefa dziąsła przytwierdzonego Badania pokazały, że brak lub istnienie zbyt wąskiej strefy dziąsła przytwierdzonego ściśle koreluje z rozwojem mucositis i periimplanti- tis. Wg Sanza jest to szerokość ≥ 5 mm, jednak wciąż trwają badania, poszerzające wiedzę na ten temat. Objawy periimplant mucositis to oznaki zapa- lenia tkanek miękkich wokół implantu (takie jak: zaczerwienienie, obrzęk, stan ropny) oraz krwa- wienie przy delikatnym sondowaniu (0,25 N).3,13,7 Leczenie periimplant mucositis opiera się na postępowaniu niechirurgicznym. Polega na usu- nięciu nad- i poddziąsłowego bioilmu poprzez laser 1_2017 1717