Please activate JavaScript!
Please install Adobe Flash Player, click here for download

Dental Tribune Netherlands Edition No.4, 2016

DENTAL TRIBUNE NEDERLANDSE EDITIE MEI 2016 Reportage/Forum 15 Min of meer per ongeluk kwam Matt Spaid in de dentale bran­ che terecht. De Amerikaan had op zijn veertiende al een webbouw­ bedrijfje. Hij maakte het hoogte­ punt van de internetbubbel mee en rolde de consultancy in. Daar werd hij benaderd door een Amerikaanse hoogleraar tandheelkunde, Martin Giniger, die zijn hulp vroeg bij het ontwikkelen en in de markt zetten van een tandpasta. Spaids interesse was gewekt en inmiddels werkt hij al enkele jaren in Nederland voor onder andere Cavex en PrevDent. Ongunstig effect Een belangrijk moment in Spaids carrière was de invoering van de nieuwe regels rondom tandenble­ ken in 2012. In lijn met de EU-regu­ lering mogen sinds november van dat jaar enkel tandartsen bleek­ behandelingen uitvoeren en mag het percentage waterstofperoxide in het bleekmiddel niet hoger zijn dan 6%. Deze aanscherping van de regels was niet alleen funest voor tandenbleekklinieken, maar pakt volgens Spaid ook voor de tandarts ongunstig uit. De effectiviteit van een bleek­ behandeling is afhankelijk van twee factoren: de concentratie waterstofperoxide en de tijd dat deze op de elementen zit. “Als je de concentratie fors verlaagt – van 12% of zelfs 25%, zoals voor­ heen, naar slechts 6% – moet de blootstellingstijd omhoog.” Dat betekent dat een bleekbehandeling tegenwoordig gemakkelijk twee uur duurt, vergeleken met een klein uurtje in 2012. Spaid: “Moet je bedenken wat een tandarts in al die stoeltijd anders zou kunnen doen, zou kunnen verdienen, als hij bij­ voorbeeld kronen of vullingen zou plaatsen.” Bij de alternatieve me­ thode krijgt de patiënt custom trays aangemeten om de bleekbehande­ ling zelf thuis mee uit te voeren. Hiervoor zit de patiënt korter in de stoel, maar moet hij wel twee keer langskomen. Ook voor de patiënt pakt de aan­ scherping van de regels ongunstig uit: de dure stoeltijd is natuurlijk terug te zien in de kosten van de behandeling. De prijzen van het laten bleken van (een deel van) het gebit variëren nu tussen de 200 en 500 euro. Hoewel de EU-regulering bedoeld is om de veiligheid van de patiënt te garanderen, wordt vol­ gens Spaid precies het tegenover­ gestelde bereikt. “De kosten zijn hoog en lang niet elke tandarts staat er – mede door de tijdsinves­ tering – open voor, zodat mensen via internet allerlei louche produc­ ten uit China bestellen, met alle nare gevolgen van dien. Al met al bereikt die wetgeving precies níet wat ermee bedoeld werd.” Groeiende markt Met de huidige populariteit van de selfie – waar de tanden promi­ nent in beeld zijn – en natuurlijk de niet-aflatende aandacht voor ­ Hollywoodsterren en hun blinken­ de tanden, zal de vraag naar bleek­ behandelingen de komende jaren niet afnemen, verwacht Spaid. Ook niet in Nederland, hoewel hij wel verschillen ziet met de VS. “Hier hoor ik heel vaak: doe maar niet té wit. Dat heb ik een Amerikaan nog nooit horen zeggen!” Maar de strikte EU-wetgeving zorgt ervoor dat de bleekbehandeling niet heel toegankelijk is, wat wringt met de groeiende markt. Het eerste product dat Matt Spaid en zijn CleverCool-compag­ non Edwin Winkel, hoogleraar aan het UMCG, in de markt zullen zet­ ten is een thuisbleekset die door de tandarts verstrekt wordt. De set bestaat uit een bleekpen en een wangretractor. De wangretractor zorgt ervoor dat het bleekmiddel ‘ongestoord’ zijn werk kan doen: wangen en lippen komen niet te­ gen de tanden aan en het bleek­ middel blijft lang genoeg op de ele­ menten zitten. De methode moet een betaalbaar alternatief voor de chairside-behandeling worden, gunstig voor zowel patiënt als tandarts. Spaid denkt dat de markt steeds meer richting dit soort methoden zal bewegen. Ook Philips presen­ teerde op de recente Dental Expo een thuisbleekset die door de tand­ arts wordt verstrekt. “Steeds meer fabrikanten zullen in het ‘gat’ van betaalbare alternatieven sprin­ gen. Een slimme tandarts gaat die ­ mogelijkheid ook aanbieden.” Gebleekte tanden geven gezon­ der gebit Spaid vindt dat tandartsen ­ vaker een bleekbehandeling zouden moeten aanbieden aan hun pati­ ënten. “En dat zeg ik niet alleen om mijn eigen product te verko­ pen!” Het vooroordeel dat bleken schadelijk voor het gebit is, wijst hij resoluut van de hand. “Niet met de huidige 6% peroxide, maar ook niet met de hogere concentraties die voor die tijd gebruikt werden.” Problemen die ontstaan bij het ge­ bruik van eerder genoemde inter­ netbestellingen uit China, komen meestal door de pH van het oplos­ middel. De goedgekeurde midde­ len die een tandarts in zijn praktijk zou gebruiken, hebben echter een veilige pH. Matt Spaid, oprichter van CleverCool, dat innovatieve producten voor mondverzorging ontwikkelt. De CleverCool thuisbleekset, die bestaat uit een wangretractor en een bleekpen. “ EU-regels voor tandenbleken werken averechts” TEKST: MARIEKE EPPING In 2012 werd het bleken van tanden aan banden gelegd. Bleekmiddelen mogen maximaal 6% waterstofperoxide bevatten en de behandeling mag enkel worden uitgevoerd door een tandarts. Volgens Matt Spaid, oprichter van CleverCool en al jaren actief op zowel de Amerikaanse als Nederlandse markt voor bleekmiddelen, schieten de regels hun doel voorbij. Bleken is nu voor zowel patiënt als tandarts te tijdrovend en te duur. Toch zouden tandartsen hun patiënten vaker moeten aanbieden om de tanden te bleken. “Mensen met gebleekte tanden zorgen beter voor hun gebit.” Een veel belangrijker argument vindt Spaid dat mensen met ge­ bleekte tanden beter voor hun ge­ bit gaan zorgen. “Vergelijk het met een nieuwe auto: die maken men­ sen ook bijna wekelijks schoon en zetten ze keurig in de was. Maar voor een oude roestbak wordt al die moeite niet genomen.” Spaid vertelt dat hij in de Verenigde Staten dit effect zelfs in extreme mate ziet. “Mensen poetsen hun gebleekte tanden met zoveel flu­ oridetandpasta, dat ze er fluorose door ontwikkelen!” Verantwoordelijkheid én kans Het is goed als de tandarts, die als enige deze behandeling mag uit­ voeren, het bleken ook echt als zijn verantwoordelijkheid ziet, vindt Spaid. “Wijs je een patiënt af, dan gaat hij misschien god weet waar een behandeling regelen, met alle mogelijke gevolgen van dien.” Daarnaast kan een tandarts rea­ listische verwachtingen scheppen. “Een zestigjarige die al dertig jaar rookt, ga je met een bleekbehande­ ling niet aan witte tanden helpen. Dan zijn misschien facings echt de enige optie.” De markt voor tandenbleken zal alleen maar groeien, denkt Spaid. “Al zullen we steeds meer naar be­ taalbare en toegankelijke behan­ delingen gaan, in plaats van de chairside-behandeling.” Het groei­ potentieel vormt voor de tandarts ook een kans. “Een patiënt met gebleekte tanden ziet er beter uit, voelt zich beter én zorgt beter voor zijn gebit.” Bovendien is bleken écht niet schadelijk voor de elementen, benadrukt Spaid. “Daarom zou een tandarts juist ­ actief bleekbehande­ lingen moeten aanbieden.” “Mensen met gebleekte tanden verzorgen hun gebit beter” Taakverdeling in de mondzorg: wie stelt de patiënt weer centraal? De afgelopen weken is de discussie over taakverdeling binnen de mondzorg ­ opgelaaid. In dit opiniërende artikel doet drs. Vanessa Hollaar, psycholoog en mondhygiënist, een vurig pleidooi aan de verschillende mondzorgverleners om geen loopgravenoorlog te voeren, maar in gesprek te gaan en elkaars kwaliteiten te onderkennen. Met gemengde gevoelens en soms met verbazing lees ik de artikelen en opiniestukken over taakher­ schikking en bekijk de online vi­ deo’s via de verschillende (social) media. Het lijkt soms net of er verkiezingscampagne wordt ge­ voerd. Gekscherend vroeg ik me af of er in de nabije toekomst ook een referendum wordt georgani­ seerd over de taakherschikking in de mondzorg. Maar zou degene die dan zijn zin krijgt, ook gelijk hebben? In de discussies vallen een paar zaken steeds weer op. Telkens gaat het over het opleidingsniveau van de mondzorgprofessionals en de wederzijdse vooroordelen. Elkaars vaardigheden en capaciteiten wor­ den beoordeeld of veroordeeld met de vraag welke mondzorgprofessi­ onals over welke vaardigheden be­ schikken of bepaalde behandelin­ gen kunnen uitvoeren. Daarnaast worden praktijkvoorbeelden aan­ gedragen waarbij de zorgverdeling wel of niet goed is gegaan of waar­ bij een mondhygiënist graag onder de vleugels van de tandarts werkt. Op deze manier blijft het een hee- en-weer afvuren van argumenten ‘voor’ en argumenten ‘tegen’. De Lees verder op pagina 16 www.qlinix.nl Discussieer mee op ­ Qlinix! “Tandartsen moeten bleekbehandeling actief aanbieden”

Pages Overview