Please activate JavaScript!
Please install Adobe Flash Player, click here for download
ePaper created 2016-02-02, 09:24:34 | version 1.38.0
30 4_2015 laser 30 laser_periimplantitis powierzchnię ziemi w zależności od pory roku (odległość), godziny (kąt padania) oraz materii (budowa cząsteczkowa/kolor), promień lasera może różnić się od parametrów początkowych. Dzięki regulacji i dostosowywaniu intensywno- ści (mocy), częstotliwości emisji (Hz), rozkładu powierzchni emitowanej energii i wymienionych parametrów (odległość, kąt itp.), skutki mogą być kontrolowane. Długość fali laserów Er:YAG wynosi 2940 nm. Światło podczerwone (niewidoczne) jest w dużym stopniu absorbowane przez wodę oraz hydro- ksyapatyt. Wysokie pochłanianie, które spowo- dowane jest przez efekt fotoablacyjny, pozwala na precyzyjne i selektywne usunięcie tkanek ze zmianami patologicznymi, bez naruszania zdro- wych tkanek. Pozwala to także na kontrolowaną dezynfekcję powierzchni. Skuteczność ablacji wynosi 540 µg/J, a głę- bokość usuniętej za pomocą impulsu tkan- ki jest większa niż 0,4 mm.3 Dzięki dokładnym i przejrzystym wskazówkom stosowania, laser Er:YAG daje możliwość pracy wraz z optymal- ną kontrolą wzrokową oraz bez bezpośredniego kontaktu z tkankami. Sprawia to, że laser jest narzędziem szczególnie skutecznym w walce z periimplantitis. _Usunięcie ziarniny Dzięki procesowi fotoablacji, tkanka zostaje odparowana, co umożliwia dotarcie do ziarniny, ułatwiając i prowadząc do całkowitego usunię- cia tkanki. Zastosowana metoda i precyzyjne ustawienie parametrów zmniejsza jatrogenne działanie skalingu. Za pomocą wiertła można wyrządzić znaczne szkody, nie powodując abla- cji, większy jest też efekt termiczny zmniejszający kontrolę wzrokową nad polem zabiegowym,4-7 z kolei penetracja lasera erbowego jest niemal ze- rowa (mniej niż 30 µ) i w związku z tym unika się uszkodzenia kości. Dzięki możliwości precyzyjnej pracy, zdrowe tkanki pozostają nienaruszone. Zabieg jest bardziej skuteczny, jeśli dodatkowo korzystamy z mikroskopu lub wysokiej mocy szkieł powiększających. Usunięcie kamienia nazębnego – odkażanie tytanu pozwala na: _oczyszczenie błony śluzowej z nacieków, _oczyszczenie kości z ziarniny i tym samym za- chowanie jej bez traumatyzacji (użycie lasera „zimnego”), by nie spowodować martwicy tka- nek, co mogłoby prowadzić do powikłań lub niepowodzenia zabiegu, _zachowanie zdezynfekowanego tytanu, który dzięki temu zostanie ponownie zintegrowany z kością. _Opis przypadku Do gabinetu zgłosił się 76-letni pacjent, u którego sytuacja początkowa była trudna: niewystarczająca higiena jamy ustnej, suchość, pleśniawki, źle dostosowane niestabilne prote- zy, zanik kości wyrostka zębodołowego. Pacjent w gabinecie pojawił się w lipcu 2010 r., mimo że objawy periimplantitis pojawiły się u niego już w 2004 r. Korzystnym wydało się leczenie nie Ryc. 8 Ryc. 9 Ryc. 10 Ryc. 8_Szwy (nie przeprowadzono uzupełnienia kości ani innego wypełnienia). Ryc. 9_Wygląd tkanek po roku gojenia, regeneracja tkanek, brak nawrotu choroby, wytworzenie się skeratynizowanej tkanki wokół implantów, poziom higieny wciąż niewystarczający. Ryc. 10_Etap zmiany rodzaju mocowania mający znaczenie dla komfortu pacjenta (zaczepy kulkowe > lokatory).