Please activate JavaScript!
Please install Adobe Flash Player, click here for download
ePaper created 2018-03-21, 10:30:48 | version 1.38.0
8 INTERVIEW Vervolg van pagina 6 Als mondzorg- professional ben je deel van de ketenzorg geworden dentaleyepad by doctorseyes S i m p l y t h e b e s t … doctorseyes benelux T H E H A G U E T H E N E T H E R L A N D S DENTAL TRIBUNE NETHERLANDS EDITION MAART 2018 Vroeger was dat niet zo belangrijk voor tandartsen, want als patiënten eenmaal een kunstgebit hadden, kwamen ze niet meer. Wat betekenen deze inzichten voor het onderwijs? Het moet doordrenkt zijn in de hele opleiding en in bij- en nascholing. Het is natuurlijk ridicuul dat we als enige beroepsgroep in het me- dische domein nog geen verplich- te nascholing hebben. Als we niet oppassen, worden we daarmee de risee van de medische stand. Dat is voor mij een grote ergernis. Ik ken de weerstand, maar inmiddels kun- nen we toch niet met droge ogen beweren dat tandartsen dat niet zouden hoeven en willen? Moet er worden opgeleid tot een heel ander soort tandarts? Dat zou inderdaad moeten. Maar dat is nog niet zomaar geregeld, zeker niet als de opleiding een te groot percentage aantrekt dat voor- al geïnteresseerd en ambitieus is in cosmetische tandheelkunde, zoals ik nu bespeur. Natuurlijk hoort cos- metiek bij ons vak, maar die studen- ten en tandartsen hebben toch een wat andere instelling. Het is ridicuul dat we nog geen verplichte nascholing hebben Wat moeten andere zorgverle ners, bijvoorbeeld huisartsen, met deze inzichten? Er zou meer aandacht voor moeten komen in de opleiding Geneeskun- de. Daarnaast blijkt dat we elkaars taal niet goed spreken. De mond- zorgprofessional communiceert moeilijk met de huisarts of me- disch specialist over een gezamen- lijke patiënt. Omgekeerd weten die geen bal van wat wij doen. Je moet relevante vragen kunnen stellen. Als een tandarts – vaak na enige schroom – de cardioloog belt en vraagt of hij een kies mag trekken bij een patiënt die bloedverdunners gebruikt, is die cardioloog onmid- dellijk geïrriteerd. Een kies trekken? Dat moet de tandarts toch zelf we- ten? De tandarts moet de cardioloog meenemen in wat voor nabloe- ding hij verwacht en hoe groot het wondje is. Dan kent de cardioloog het probleem, kan hij advies geven en heb je een dialoog. Op welk moment drong bij u het besef door dat de relatie er was? Ik heb onder meer voor kaakchirur- gie gekozen omdat er een relatie is met algemene gezondheid en je in een ziekenhuis al veel samenwerkt met andere specialismen. Ik heb me altijd verbaasd over de water- scheiding tussen tandheelkunde en geneeskunde. Welke tips heeft u nog voor tandartsen? Neem bij het eerste consult een goede medische anamnese af, zo- dat je een goed beeld hebt van de patiënt en de behandelrisico’s. Dat check je bij ieder bezoek. Dit hoort gewoon bij zorg, ook al is er mis- schien geen declaratiecode voor. Je bent verantwoordelijk voor je pa- tiënt en het zou schandalig zijn als je dit niet doet omdat er geen tarief voor is. Noblesse oblige. Een antibioticumkuurtje verstoort een maand lang de bacteriën in de mond, maar het maag-darmkanaal heeft er een jaar last van. Verder hoop ik dat het besef doordringt dat je als mondzorgprofessional een deel van de ketenzorg bent ge- worden, omdat mensen een com- binatie van zorg nodig hebben. Een diabetespatiënt is gevoelig voor ontstekingen. Zorg dus dat zijn mond zo gezond en schoon moge- lijk blijft. Veel tandartsen zitten toch niet te wachten op het stellen van extra diagnoses, zeker niet als het tijd kost en er geen vergoeding tegenover staat? Je hebt een categorie die hier niet mee grootgebracht is. Die vindt het misschien onzin: ik heb nog nooit problemen in de praktijk gehad, dus waarom zou ik? Ik vraag bij nascholing weleens aan tandart- sen wie er verantwoordelijk is voor het medicijngebruik. De apotheker, wordt dan al snel geroepen. Maar het is ook de verantwoording van de tandarts. Dat is een shift in denken. Tandartsen die alleen cosmetiek willen bedrijven, zullen wellicht minder geïnteresseerd zijn, maar ze hebben wel de verantwoorde- lijkheid voor het behandelen van een patiënt en alle zorg eromheen. Je bent er niet alleen voor een mooie facing of kroon, terwijl een ander er maar voor moet zorgen dat de pati- ent blijft leven, om het gechargeerd te zeggen. Je bent altijd verantwoor- delijk en aansprakelijk voor proble- men tijdens of na een behandeling. Je zult dus wel moeten. Komt de algemeen practicus dit soort problematiek in de praktijk regelmatig tegen? Absoluut. Vrijwel ieder mens heeft vanaf halverwege de veertig een of meer chronische ziektes. Dat kan een knieprobleem zijn, maar ook diabetes of een hoge bloeddruk. Wie heeft er op zijn 55ste nog geen pillen of loopt niet bij de dokter?