Dental Tribune Netherlands Edition No.6, 2016

DENTAL TRIBUNE NEDERLANDSE EDITIE AUGUSTUS 20168 INTERVIEW Vervolg van pagina 6 De algemeen practicus is er, vers uit de opleiding, niet volledig voor toegerust. In ieder geval niet voor patiënten bij wie de mondzorg complex is. HA: Er is wel interesse van al gemeen practici. De nieuwsgierig heid wordt gewekt doordat ze zich bij een autistische patiënt afvra gen: hoe kan het dat mijn patiënt zo reageert? En hoe ga ik daarmee om? Als je affiniteit met deze pa tiëntengroep hebt, kun je je in de aanpak verder bekwamen. De al gemeen practicus moet zich reali seren: ik hoef niet iedere patiënt te kunnen helpen, en dat ik deze pati ënt niet kan helpen maakt mij niet een slechte tandarts. JE: Als je geen affiniteit hebt met deze patiëntengroep, en geen expertise, adviseer ik de patiënt zo snel mogelijk door te sturen naar het CBT of een kindertandarts praktijk. Want de patiënt veran dert niet, de tandarts moet zich aanpassen. Zonder affiniteit kun je die verandering niet maken en je aanpak niet wezenlijk veranderen. Welke stappen moet een tandarts nemen om een jonge patiënt met autisme goed te kunnen behandelen? JE: De diagnostiek is heel belang rijk. Niet van de stoornis, maar van de klacht: waar heeft de patiënt last van? Maak eerst een afspraak met de ouders, zonder het kind, zodat zij kunnen vertellen waar het kind last van heeft en wat aandachts punten zijn voor en tijdens het bezoek. Kan het kind bijvoorbeeld moeilijk tegen (harde) geluiden, wat bij een tandarts problematisch is, kun je oordoppen regelen of muziek? Zijn felle lichten een pro bleem, dan kun je daar rekening mee houden. Ook kun je een eerste bezoek van het kind voorbereiden, bijvoorbeeld door foto’s te maken van het gebouw, de wachtkamer, de tandarts, etc. HA: Pas bij het tweede bezoek komt het kind mee, maar hoeft hij niet meteen in de stoel te zitten als dat nog te spannend is. Misschien komt hij niet eens de auto uit, of durft hij wel de kamer in, maar niet in de stoel. Waar het ons om gaat, is dat het kind op een gegeven mo ment zelf in de stoel durft te gaan zitten. Wij hebben hier een jongen die eerst veel rondjes liep door de behandelkamer. Langzaam kwam hij dichter bij de stoel. Tot hij naast de tandarts ging staan en af en toe opzij keek. Op dat moment consta teerde ik dat hij zich veilig voelde, en kon de tandarts vragen of hij in de stoel wilde zitten. Pas dus het tempo aan het kind aan. Het uit eindelijke doel is een veilige stoel. Wat helaas regelmatig gebeurt, is dat het kind wordt opgepakt en in de stoel gezet, of de deur wordt op slot gedraaid zodat het kind niet weg kan. Dat gebeurt vanuit een positieve gedachte, namelijk ons idee dat het ‘met even doorzetten sneller voorbij is’. Maar daarmee maak je het kind eerder meer over stuur. We richten ons bij de Stich ting Bijzondere Tandheelkunde (SBT) op het behandelen zonder dwang, dus dat de patiënt uit zich zelf gaat zitten. Daarbij dienen ook de ouders terughoudend te zijn, hoewel zij uit schaamte vaak ge neigd zijn hun kind zelf in de stoel te zetten. Behalve dat dit trauma tisch kan zijn, is het ook maar een tijdelijke oplossing: het lukt nog bij een klein kind, maar als hij straks Jan Elhorst. twintig is, heb je drie man nodig. Dus als we het nú veilig en zonder dwang aanleren, lukt dat later vaak ook. Toch worden ook veel patiënten met autisme of een verstandelijke beperking onder narcose behandeld. Een goede optie? JE: Ik zie het als een nederlaag als we de behandeling onder narcose uitvoeren. Het mondprobleem wordt verholpen, maar we helpen de patiënt niet met zijn angst of problemen met de tandarts. Al snap ik ook goed waarom ouders het prettig vinden: er is geen strijd of paniek, hun kind raakt niet overstuur. Ik hoop dat mondzorg verleners door meer kennis en on dersteuning de behandeling onder algehele anesthesie kunnen terug dringen, of beter kunnen inzetten. “Een behandeling onder narcose zie ik als een nederlaag” Zijn er meer manieren waarop de tandarts een gevoel van veiligheid kan helpen ontstaan, of moet het geheel vanuit het kind zelf komen? HA: Je moet zorgen dat er contact ontstaat. Vanuit de Werkgroep Autismevriendelijke Mondzorg (zie kader, red.) geven we als richtlijn: contact maken – contact houden – contact herstellen. Naast het gunnen van voldoende tijd is joinen een manier om contact te creëren. Hierbij ga je meedoen aan een acti viteit die de persoon met autisme uitvoert, zodat er vertrouwen ont staat. Een voorbeeld is het kind dat gek is op water en daarom de kraan van de unit opendraait. Dan is joinen dat ook de tandarts zijn handen onder de kraan steekt, zo dat je samen met die kraan bezig bent. Een ander mooi voorbeeld is tellen, wat veel kinderen met autisme leuk vinden. Dan kun je samen tanden gaan tellen: “Hoe veel tanden heb jij? En papa?” Op deze manier kregen we laatst toch een jongetje in de stoel. JE: Ik gaf mijn kinderpatiënten vaak eerst een voet in plaats van een hand. Daar moeten ze over na denken en daardoor denken ze niet aan de angst of stress. Je moet een beetje buiten de box denken. Als het contact er is, hoe leg je vervolgens de behandeling uit? HA: Allereerst moet je de behande ling visualiseren. Tandartsen – en wij mensen in het algemeen – zijn geneigd veel met woorden uit te leggen, terwijl voor mensen met autisme beeld beter werkt. Op de website van het SBT staan foto series van praktisch alle behan delingen die de tandarts hiervoor kan gebruiken, wat steeds vaker gedaan wordt. De fotoseries leverden in eer ste instantie een probleem op: we hadden wel foto’s van hoe iemand binnenkomt bij de tandarts, maar niet hoe hij weggaat. Sommige patiënten werden daar heel angstig van, zij dachten dat je nooit meer wegging! Dit is een voorbeeld van hoe letterlijk iemand met autisme met informatie omgaat. Ze denken zó logisch, dat wij het niet kunnen verzinnen! JE: Verder is het bij het geven van uitleg goed om de ‘Geef me de One Visit Crown (OVC) Molaar/Premolaar “U indiceert een kroon, maar ﬁnancieel niet haalbaar voor de patiënt. Herkenbaar?” “Er wordt vaak gekozen voor een grote composietrestauratie. Een goed alternatief?” “Wij bieden u nu de perfecte oplossing: One Visit Crown.“ • De betaalbare kroon in max. 45 minuten geplaatst. One Visit! • Lab-waardig hybride keramiek met 74% Zirconia. • Esthetisch en zeer sterk! Volwaardig alternatief voor volledige kroon of onlay. • Géén; afdruk, tandtechnisch laboratorium, investering in apparatuur. • Voor iedere molaar of premolaar de juiste maat in ieder kwadrant. • Tijdwinst. One Visit Crown van Rhondium Ontwikkeld door de uitvinders van het revolutionaire V3 sectionele matrixsysteem! T +31 (0) 10 4163193 I www.matrix-dental.com Matrix-Dental is exclusief Benelux dealer voor OVC. Eenvoudig, efﬁciënt, betrouwbaar en betaalbaar! Meer weten? Bel ons voor een cursus in uw praktijk. Iedere maand is er een uitgebreide cursus door tandarts Wilco van der Groep of een andere OVC specialist. Schrijf u nu in op www.matrix-dental.com of via info@matrix-dental.com of bel 010 4163193. 1. Voorbereiden 2. Plaatsen 3. Afwerken OVC in 3 stappen: Drs. Wilco van de Groep, tandarts te Bunschoten Spakenburg: “Ik plaats een kroon nu in één behandeling. Patiënt blij en ik ook” “Geweldig!” MD Rhondium adv DT 210x148_V4.indd 1 01-06-16 15:14 Henk Algra. T +31 (0) 104163193 I www.matrix-dental.com Schrijf u nu in op www.matrix-dental.com of via info@matrix-dental.com of bel 0104163193. MD Rhondium adv DT 210x148_V4.indd 101-06-1615:14

Dental Tribune Netherlands Edition No.6, 2016

Pages Overview