Please activate JavaScript!
Please install Adobe Flash Player, click here for download
ePaper created 2016-03-31, 10:12:56 | version 1.38.0
DENTALTRIBUNE Serbia&Montenegro Edition 12 Osteomijelitis kao komplikacija akutnog parodontalnog apscesa: prikaz slučaja Autori: Doc. dr Nataša Nikolić Jakoba, Klinika za parodontologiju i oralnu medicinu, Stomatološki fakultet, Univerzitet u Beogradu Dr Milena Cimbaljević, Klinika za parodontologiju i oralnu medicinu, Stomatološki fakultet, Univerzitet u Beogradu Doc. dr Milan Petrović, Klinika za maksilofacijalnu hirurgiju, Stomatološki fakultet, Univerzitet u Beogradu Slika 1. Retroalveolarna radiografi- ja regije #25 i #26 Slika 2. Prikaz defekta alveolarne kosti u sve tri ravni. Na sagitalnom prese- ku se jasno uočava koštani sekvestar. Slika 3. Zadebljanje mukoperiosta u predelu poda levog maksilarnog sinusa Slika 4. Sadržaj dobijen kiretažom Slika 5. Defekt u predelu gingive, dva meseca nakon kiretaže Slika 6. Izgled gingive i palatinalne mukoze nakon dve godine Slika 7. Dubina sondiranja iznosi 3mm Akutni parodontalni apsces je najčešća komplikacija parodon- topatije i jedno od najčešćih ur- gentnihstanjauparodoncijumu. Parodontalni apsces predstavlja lokalizovanu gnojnu kolekciju u parodoncijumu, koji po toku može da bude akutni i hronični. Dijagnoza akutnog parodon- talnog apscesa se u najvećem broju slučajeva postavlja jedno- stavno, na osnovu anamneze i kliničkog pregleda. Najčešće nastaje usled akutne egzarcer- bacije nelečene hronične paro- dontopatije, ali i kao posledica neadekvatnog lečenja obolelog parodoncijuma. Međutim, do pojave parodontalnog apscesa mogu dovesti i drugi faktori koji nisu u vezi sa parodotopatijom, kao što su impakcija stranog tela ili defekti korena zuba koji mogu favorizovati kolonizaciju i akumulaciju agresivnih bak- terijskih vrsta. U slučajevima rekurentnog parodontalnog ap- scesa, u diferencijalnoj dijagno- zi bi trebalo razmotriti osteomi- jelitis, planocelularni karcinom i eozinofilni granulom. Dijagnoza najvećeg broja parodontalnih oboljenja i sta- nja se postavlja već na osno- vu anamneze i kliničkog pre- gleda. U situacijama kada je neophodno steći uvid u obim I karakteristike gubitka alve- olarne kosti, radiografije (do- bijene primenom intraoral- nih ili ekstraoralnih metoda) se mogu koristiti kao dodatno dijagnostičko sredstvo. Retroal- veolarne radiografije i ortopan- tomogrami se najčešće koriste u svakodnevnoj stomatološkoj praksi kada su oboljenja paro- doncijuma u pitanju. Najveća mana ovih dvodimenzionalnih radiografskih modaliteta je po- java superpozicije zuba, alveo- larnekostiiokolnihanatomskih struktura koja onemogućava uvid u nivo i stanje bukalne i oralne lamele alveolarne kosti što otežava dijagnozu, progno- zu, izradu plana terapije, kao i praćenje postignutih terapijskih rezultata. U ovom prikazu slučaja je demonstriran značaj primene cone-beam komjuterizovane tomografije (CBCT) kojom je omogućena trodimenzio- nalna vizualizacija regije od interesa. Informacije dobije- ne ovom dijagnostičkom me- todom olakšale su donošenje odluke kako po pitanju po- stavljanja egzaktne dijagno- ze, tako i po pitanju izrade plana terapije, što nije bilo moguće na osnovu kliničkog pregleda i analize retroalveo- larnog radiograma. Prikaz slučaja Tridesetogodišnja, sistem- ski zdrava žena, nepušač, se javila na Kliniku za parodon- tologiju i oralnu medicinu Sto- matološkog fakulteta u Beo- gradu zbog osećaja diskretnog bola i trnjenja sa palatinalne strane, u predelu prvog levog gornjeg molara (zub #26). Bila je upućena od strane nadležnog stomatologa, pod radnom dijagnozom paro- dontalnog apscesa. U toku intraoralnog pregleda inspekcijom se uočavao difuzni otok na tvrdom nepcu u regiji zuba #25 i #26, kao i prisustvo male količine dentalnog bio- filma. Otok je bio meke kon- zistencije, a gingiva u toj regiji je pokazivala znake umerene inflamacije i krvarila je na provokaciju nakon sondiranja. Zubi #25 i #26 nisu pokazivali znake labavljenja, a test vitali- teta je pokazao da su u pitanju zubi sa očuvanim vitalitetom. Sondiranjem se u predelu pa- latomezijalne površine zuba #26 detektovao parodontalni džep dubine 11mm, sa prisu- stvom obilnog gnojnog sadrža- ja. Pristupilo se subgingivalnoj instumentaciji eksponirane po- vršine korena u cilju drenaže sadržaja kroz otvor parodon- talnog džepa. Kliničkim pre- gledom je verifikovano dobro parodontalno zdravlje, bez znakova zapaljenja gingive u preostalom delu zubika. Regi- onalni limfonodusi su bili pal- patorno detektibilni, sa prisu- stvom bola slabog intenziteta. Nakon mesec dana paci- jentkinja se ponovo javila na Kliniku, ali bez prisustva su- bjektivnih tegoba. Žalila se na osećaj stranog tela u prethodno zahvaćenoj regiji, koje je liči- lo na zaostali koren mlečnog drugog gornjeg molara, ali bez prisustva bola. Sondiranjem se u toku kliničkog pregleda de- tektovao parodontalni džep na palatomezijalnoj površini zuba #26, dubine sondiranja 6mm. Gingiva sa palatinalne strane u toj regiji, kao ni palatinalna mukoza nisu pokazivale zna- kove zapaljenja. Zub nije poka- zivaoznakefraktureipatološke mobilnostiinijereagovaobolno na perkusiju. Regionalni limfo- nodusi se nisu palpirali. Na retroalveolarnom radi- ogramu zuba #25 i #26 uoča- vala se diskretna, difuzna ra- refikacija alveolarne kosti u toj regiji (Slika 1). Na osnovu postojećeg radiograma nije bilo moguće utvrditi granice i obim prisutnog koštanog defekta, što je predstavlja- lo indikaciju za primenu cone beam kompjuterizova- ne tomografije. Slikanje je obavljeno pomoću aparata SCANORA® 3Dx, (SOREDEX Oy, Tuusula, Finland) u Dija- gnostičkom centru Stomato- loškog fakulteta u Beogradu. Analizom serije preseka u sve tri ravni (aksijalnoj, sagital- noj i koronarnoj) ustanovljen je ekstenzivan gubitak kosti, palatinalno u regiji zuba #26, sa prisustvom koštanog se- kvestra (Slika 2). Na selekto- vanom koronarnom preseku uočeno je zadebljanje slu- zokože i periosta u predelu poda levog maksilarnog si- nusa (Slika 3). U lokalnoj anesteziji, kaši- kastom kiretom su uklonjeni sekvestri i granulaciono tki- vo (Slika 4). Patohistološkom analizom materijala dobije- nog kiretažom je pokazano da se radi o osteomijelitisu. Nakon intervencije nije bila propisana antibiotska terapi- ja. Na kontrolnom pregledu dva meseca kasnije, uočava- lo se nekompletno zarastanje rane, sa prisutnim defektom u predelu tvrdog nepca (Slika 5). Dve godine kasnije u toj re- giji uočavao se diskretan defekt u predelu ivice gingive (Slika 6), a dubina sondiranja je iznosila 3mm (Slika 7). CBCT slike su pokazalepotpunurezolucijuko- štanog defekta i uredan nalaz u predelupodalevogmaksilarnog sinusa (Slika 8). Na osnovu činjenice da je pacijentkinja imala dobro pa- rodontalno zdravlje i da je do- bro održavala oralnu higijenu, možemo zaključiti da je ostemi- jelitis nastao kao posledica komplikacije akutnog paro- dontalnog apscesa. Međutim, trebalo bi imati u vidu i činje- nicu da prisustvo otoka i supu-