Please activate JavaScript!
Please install Adobe Flash Player, click here for download
ePaper created 2018-04-23, 10:11:02 | version 1.38.0
10 Ενδοδοντία Dental tribune Greek Edition DT σελίδα 8 εσωτερικά του ριζικού σωλήνα, έτσι ώστε η περιορισμένης έκτα- σης περιοχή υψηλής επιφανεια- κής τάσης να περιλαμβάνει όσο το δυνατό μεγαλύτερο τμήμα του τοιχώματος του ριζικού σωλήνα. Η μέγιστη επιφανειακή τάση μειώνεται με αύξηση του με- γέθους ή της κωνικότητας του ριζικού σωλήνα. Επομένως, η υπερβολική διεύρυνση του ριζι- κού σωλήνα πέρα από ένα ορι- σμένο μέγεθος ή κωνικότητα θα μπορούσε να μειώσει την απο- τελεσματικότητα των διακλυ- σμών(εικ. 1α-δ, 2α-δ). Βελτίωση της υδροδυνα- μικής των διακλυσμών με φυσικές μεθόδους διακλυ- σμών Μελέτες υδροδυναμικής σε ακρορριζικούς διακλυσμούς αρ- νητικής πίεσης έχουν δείξει μέ- γιστη ακρορριζική διείσδυση του υγρού, χωρίς εξώθηση υγρού. Αυτό το εύρημα τονίζει τη δυ- νατότητα των ακρορριζικών δι- ακλυσμών αρνητικής πίεσης να εφαρμοστούν με ασφάλεια στο ΜΕ, παρακάμπτοντας τα προ- βλήματα της παγίδευσης ατμών. Πάντως, οι ακρορριζικοί δι- ακλυσμοί αρνητικής πίεσης δη- μιούργησαν τη μικρότερη επι- φανειακή τάση. Αυτή η μείωση στην επιφανειακή τάση του τοι- χώματος θα μπορούσε να απο- δοθεί εν μέρει στη μείωση του ρυθμού ροής με αυτό το σύστημα διακλυσμών. Οι παθητικοί διακλυσμοί με τη βοήθεια υπερήχων, σε σχέση με άλλες μεθόδους διακλυσμών, εμφάνισαν την υψηλότερη επι- O “Ελβετικός Σουγιάς” της Αποκαταστατικής Οδοντιατρικής Tόμος 14 - τεύχος 67 φανειακή τάση κατά μήκος του τοιχώματος των ριζικών σωλή- νων, με την υψηλότερη ένταση ανάδευσης που διέρχεται μυλι- κά από την θέση του άκρου των υπερήχων. Η πλάγια μετατόπιση των δι- ακλυσμών που παρατηρήθηκε με αυτή τη μέθοδο έχει σημαντικές επιπτώσεις όσον αφορά τη δυνα- τότητα αλληλεπίδρασης μεταξύ των υγρών και του τοιχώματος του ριζικού σωλήνα και την πι- θανή βελτίωση της αλληλεπί- δρασης των διακλυσμών με το ενδορριζικό βιοϋμένιο(εικ.κ 1α- δ, 2α-δ). Συμπεράσματα Οι απαιτήσεις της επαρκούς διείσδυσης των υγρών διακλυ- σμών, της ανταλλαγής των υγρών, της μηχανικής επίδρα- σης και του ελάχιστου κινδύνου ακρορριζικής εξώθησης αντιτί- θενται μεταξύ τους και απαιτεί- ται μία ήπια εξισορρόπηση κατά τη διάρκεια των διακλυσμών. Ιδανικά, σε ένα ριζικό σωλή- να που διευρύνεται σε μέγεθος 30 ή 35 και κωνικότητα 0.04 ή 0.06, θα πρέπει να τοποθετείται μία βελόνα σε απόσταση 2-3χιλ από το ΜΕ για εξασφάλιση επαρκούς ανταλλαγής υγρών και υψηλής επιφανειακής τά- σης, ενώ μειώνεται ο κίνδυνος εξώθησης. Στην περίπτωση μίας βελό- νας κλειστού άκρου, η τοποθέ- τησή της θα πρέπει να είναι 1 χιλ από το ΜΕ, έτσι ώστε να εξασφαλιστεί βέλτιστη ανταλ- λαγή υγρών. Οι ακρορριζικοί διακλυσμοί αρνητικής πίεσης δε δημιούργη- σαν αξιοσημείωτες τιμές επιφα- νειακής τάσης, αλλά επέτρεψαν τη σταθερή ροή των υγρών έως το ΜΕ. Οι παθητικοί διακλυσμοί με υπέρηχους δημιούργησαν την υψηλότερη επιφανειακή τάση. Συστήνεται η εφαρμογή συνδυ- αστικών μεθόδων για βέλτιστη απολύμανση και παράκαμψη των περιορισμών της κάθε με- θόδου. Αναδημοσίευση από το Endo Tribune- UK, 9/2016