Please activate JavaScript!
Please install Adobe Flash Player, click here for download
ePaper created 2017-10-23, 08:51:05 | version 1.38.0
DENTAL TRIBUNE NETHERLANDS EDITION OKTOBER 2017 REPORTAGE 23 Minimaal invasieve of traditionele toegangscaviteit? Traditionele toegangscaviteiten geven de behandelaar rechtlijnige toegang tot de wortelkanalen en reduceren zo instrumentenmoeheid en het risico op afbrekende vijlen. Het ontwerp ervan maakt inspectie van de pulpakamer mogelijk en helpt bij de evaluatie van marginale cariës en mogelijke fracturen. Minimaal invasieve tandheelkunde wordt echter steeds populairder. De ontwikkelingen op het gebied van vergroting, instrumentenontwerp en metallurgie maken wortelkanaalbehandelin- gen mogelijk door toegangscaviteiten met maximale tandstructuur- preservatie. Wat zijn de voor- en nadelen van het technische en het biologische standpunt? Wat is de impact op het succes van de wortelkanaal- behandeling? Tandarts-endodon- tologen Carlos Aznar Portoles en Roberto Cristescu gaan tijdens Endo Circus (het lustrumcongres van de NVvE op 11 november 2017) in debat over dit onderwerp. In deze voorpublicatie benoemen zij alvast een aantal voor- en nadelen. Traditionele toegangscaviteiten Tekst: Carlos Aznar Portoles Het maken van een toegangs- caviteit is de eerste en waarschijn- lijk een van de belangrijkste stap- pen van het uitvoeren van een wortelkanaalbehandeling. Het in- correct openen van de pulpakamer is een van de voornaamste oorza- ken van endodontische problemen. Voor het maken van een toe- gangscaviteit moeten meerdere aspecten in overweging genomen worden: de groep van gebitsele- menten, het aantal kanalen en waar deze zich bevinden, de aan- wezigheid van restauraties en de kenmerken van de anatomie van het wortelkanalenstelsel. Een idea- le toegangscaviteit is die waarmee aan alle biologische en technische vereisten voldaan kan worden en waarbij zo min mogelijk verzwak- king van de elementen ontstaat. Meerdere factoren kunnen het succes van een wortelkanaalbe- cariës, handeling beïnvloeden: coronale lekkage, onbehandelde kanalen of iatrogene perforaties. Als een element met een coro- nale restauratie behandeld moet worden, waarbij lekkage of cariës wordt vermoed, dan is het van belang deze restauratie indien mogelijk geheel te verwijderen. Het verwijderen van de hele res- tauratie maakt het mogelijk om de overblijvende tandstructuur op potentiële cariës, lekkage of scheuren/ fracturen te inspecteren. Glazuur- of dentinescheuren/-frac- turen zijn toegangspoorten voor bacteriën uit de mondholte. Als de bacteriën binnendringen, kan dat leiden tot parodontale defecten en eventueel verlies van het element. Na de eerste penetratie in de pulpakamer wordt het dak volle- dig verwijderd. Pulphoorns bevat- ten resten van vitale of necrotische pulpa, die een substraat voor bacte- riën kunnen zijn en eventueel ver- kleuring van de elementen veroor- zaken. Een goed zicht hebben op de bodem van de pulpakamer zal de behandelaar helpen de kanalen te identifi ceren. Bij eenkanalige elementen is er geen pulpabodem, maar in elementen met meerdere kanalen is kennis van de anatomie van de bodem essentieel. Blijft een van de kanalen onbehandeld, dan zal de wortelkanaalbehandeling falen. Met behulp van moderne diagnostische methoden (CBCT) of verbeterde vergroting (microscoop) wordt de detectie van kanaalin- gangen gefaciliteerd, maar geen van beiden wordt een substituut Carlos Aznar Portoles. van een correct uitgevoerde toe- gangscaviteit waarin de kanaalin- gangen goed zichtbaar zijn en goed behandeld kunnen worden. Een andere complicatie die kan optreden is een perforatie van de bodem van de pulpakamer die kan ontstaan tijdens het openen van elementen. Als de toegangscaviteit te klein is, wordt het risico op per- foratie groter. Het wordt dan moei- lijker om de kanaalingangen te kunnen identifi ceren. Ook kunnen er pulpastenen of accessorische ka- nalen aanwezig zijn in de pulpaka- mers van elementen. Met een juis- te grootte van de toegangs caviteit zal het licht van de lampstoel of microscoop beter kunnen penetre- ren, wat de inspectie van de pul- pakamer zal faciliteren. In bepaal- de situaties (krommige kanalen, splitsingen of afwijkende kanaal- anatomie) zal de toegangscaviteit aangepast moeten worden om de kanalen te kunnen prepareren, irrigeren en vullen. Tijdens het debat op 11 novem- ber zal ik alle aspecten van de tra- ditionele toegangscaviteit grondig beoordelen. Ik zal ook de voor- naamste problemen die men kan tegenkomen analyseren en diverse oplossingen laten zien. Minimaal invasieve toegangscaviteiten Tekst: Roberto Cristescu Minimaal invasieve tandheelkun- de is in de laatste decennia een gevalideerd concept geworden en bijna over de hele wereld geaccep- teerd. Vooral in de preventieve en de restauratieve tandheelkunde kunnen patiënten veel baat hebben bij minimaal invasieve procedures. Tot op heden lijkt de endodon- tische pathologie te worden ver- oorzaakt door het cariësproces of door scheuren/fracturen die het tandweefsel beschadigen. Soms is de cariës of de fractuurlijn tot in de pulpakamer van een element aan- wezig. Het is vanzelfsprekend dat het succes van de endodontische behandeling afh ankelijk is van het zo goed mogelijk verwijderen van de cariës en de fracturen die de endodontische pathologie heb- ben veroorzaakt. Helaas is het in de klassieke aanpak van de endodon- tische pathologie, zonder gebruik van vergroting en verlichting (zo- als gebruik van een microscoop), extreem moeilijk en soms zelfs on- mogelijk om het aangetaste tand- weefsel helemaal te verwijderen. Zelfs in de gevallen waarin dit wel mogelijk was, kon dit alleen door te veel van het gezonde tandweefsel te verwijderen. Hetzelfde patroon wordt gezien op het pulpakamerniveau, tijdens de identifi catiefase van de ingangen van de wortelkanalen. Hier moesten wij nog meer gezonde tandstruc- tuur verwijderen om een ideale chemomechanische preparatie van de wortelkanalen te bereiken. Gedurende de laatste twee de- cennia gebruiken steeds meer tandartsen de operatiemicroscoop en ook de rotarysystemen van Ni-Ti (tegenwoordig meer specifi ek Roberto Cristescu. de thermisch behandelde Ni-Ti- rotaries). Daardoor wordt minder gezond tandweefsel verwijderd. De fl exibele rotary-systemen hebben geen klassieke ‘straight line ac- cess’ meer nodig, en tegenwoordig kunnen wij makkelijker het api- cale deel van een wortelkanaalstel- sel bereiken. Met gebruik van een spiegel (een soms ook een kleine- diameterspiegel) onder de micro- scoop, kunnen de wanden van de pulpakamer worden geïnspecteerd – één voor één en niet per se alle- maal tegelijkertijd. In het debat zal ik mijn best doen om te laten zien wat de ver- dere voordelen van een minimaal invasieve opening zijn, maar na- tuurlijk ook de nadelen (en hoe wij deze kunnen minimaliseren). Over de auteurs Carlos Aznar Portoles is tandarts- endodontoloog en heeft een ver- wijspraktijk in Santpoort-Zuid. Roberto Cristescu is tandarts-en- dodontoloog en werkzaam bij een verwijspraktijk in Amsterdam. Meer informatie over het NVvE-lustrum- congres op www.nvve-endocircus.nl. PRAKTIJKBEGELEIDING TRAINING INTERIM MANAGEMENT COACHING Cursussen voor tandartsen: De Tandarts aan de Leiding Selectie van personeel Effectieve gespreksvoering Klachtenbehandeling en conflicthantering Cursussen voor assistenten: Patiëntgerichte Communicatie Timemanagement en Agendabeheer De Coördinerende Assistente Teamtrainingen Samenwerken Teambuilding Protocollen RooDent™ - Hygiëneprotocol RooTocol™ - Personeelsprotocollen www.roovos.nl info@roovos.nl 020 - 3306184