Dental Tribune Netherlands Edition No.1, 2016

7 Interview dental tribune - netherlands edition februari 2016 persoon kon optreden tijdens zo’n behandeling. Zo iemand is nodig, omdat een patiënt gewend raakt aan zijn eigen geur en deze daardoor niet meer ruikt. De ver- trouwenspersoon treedt eigenlijk op als tester of een behandeling werkt: hij of zij moet regelmatig aan de adem van de patiënt rui- ken om eventuele verbetering op te merken. Ik vroeg mijn patiënte wie deze rol op zich kon nemen: had ze een partner, een fami- lielid of iemand uit haar vrien- denkring? Op alles antwoordde ze: “Die heb ik niet.” Uiteinde- lijk zei ze weifelend: “Misschien kan ik de buurvrouw vragen.” Op de controleafspraak twee maan- den later bleek dat ze dat niet had gedurfd. Dat is schrijnend, maar helaas geen uitzondering bij deze patiëntengroep. Deze mensen heb je niet alleen gehol- pen door met een tongschraper of parodontologie de slechte adem weg te nemen; je moet hen be- geleiden om hun zelfvertrouwen weer op te bouwen. Is dat ook de reden dat u ooit begonnen bent met het halitosespreekuur in het UMCG en uw Kliniek voor Parodontologie in Amsterdam? Absoluut. Een algemeen practi- cus heeft niet per se ruimte voor deze psychologische component. Het duurt lang voor een patiënt beseft dat de slechte adem ver- holpen is. Als de patiënt door deze aandoening sterk geïso- leerd is geraakt, gelooft hij of zij echt niet zomaar een tandarts die even aan de mond heeft geroken. Bij ons halitosespreekuur trekken we per patiënt een uur uit. Daarin visualiseren we met onze metin- gen of de adem is verbeterd, maar hebben we ook aandacht voor non-verbale communicatie. Veel patiënten denken allerlei aan- wijzingen te zien dat hun adem mijn studenten altijd ‘de gouden tip bij halitose’. Laat de patiënt even rustig ademen met de mond gesloten. Laat de patiënt dan een- maal uitademen via de neus en ruik aan de uitgeademde lucht. Laat vervolgens eenmaal uitade- men via de mond en ruik ook hieraan. Stinkt enkel de lucht uit de mond, dan ligt daar de oorzaak van de halitose. Stinkt enkel de lucht uit de neus, dan is er een KNO-probleem. Stinkt de lucht uit beide, dan komt het uit de longen. Een simpele ma- nier om de oorsprong van de ha- litose te bepalen, waarmee al een belangrijke eerste stap in de be- handeling is gezet. Indien er inderdaad sprake is van halitose, wat moet de tandarts dan doen? De behandelaanpak is uiter- aard afhankelijk van de oor- zaak. Ligt deze extraoraal, dan is mijn advies om de patiënt door de sturen naar de betreffende medisch specialist en/of terug naar de huisarts. Ligt de oor- sprong in de mondholte, dan is de aanpak overduidelijk voor de tandarts en/of de mondhygië- nist. Wanneer de halitose wordt veroorzaakt door een tandvlees probleem, ligt het natuurlijk voor de hand om het parodontologie- protocol van de NVvP te starten. Is de tongcoating de oorzaak, dan moet de patiënt een tongreini- ging toevoegen aan de dagelijkse mondhygiëne. De beste methode hiervoor is het gebruik van een tongschraper. Pas indien deze reiniging geen of onvoldoende effect heeft, kan de tongreiniging worden aangevuld met een spoel- middel om de bacteriën in de tongcoating die de slechte adem veroorzaken te doden. We zijn in het westen een beetje vergeten dat tonghygiëne ook een onderdeel van de mond- verzorging hoort te zijn. Eigen- lijk moet iedereen die een tong coating heeft, ook als ze geen last hebben van halitose, dagelijks de tong reinigen. Dit kan door met de tandenborstel de tong te poet- sen, maar vaak is een tongschra- per prettiger. Zeker wanneer er meer achter op de tong moet worden gepoetst, krijg je door de hoogte van een tandenborstel al snel last van een kokhalsreflex. Zo klinkt halitose als een ‘aandoening’ met een vrij simpele behandeling: tong poetsen en spoelen of een parobehandeling. Het is allesbehalve een simpele aandoening. Er zit een grote psychologische kant aan halito- se: veel patiënten zijn in een so- ciaal isolement geraakt, of zijn ontzettend onzeker geworden. Zo vroeg ik onlangs aan een pa- tiënte wie als haar vertrouwens- Tweedaagse Cursus Endodontie te Amstelveen • Kleinschalige opzet ( max. 8 deelnemers) • Intensieve hands-on training • Live demonstratie • Focus op vaardigheid en efficiëntie • ProTaper Universal ProGlider en ProTaper Next • Warme vertical condensatie: de Schilder techniek volgens Ruddle • Thermafil en GuttaCore • Kamers uitgerust met Zeiss microscopen • Ook als eendaagse privé cursus: The ONE-on-ONE Locatie: Tandartsenpraktijk H.J. van Mill Parmentierlaan 76a te Amstelveen. Prijs: €1.450 per cursus Data 2016: 29-30 januari 11-12 maart 26-27 augustus 11- 12 november Contact: T: 020-6416566 E: info@hjvanmill.nl Voor verdere informatie zie onze website: www.hjvanmill.nl slecht is: een gesprekspartner zit aan zijn neus, doet een raam open, etc. Ook van deze negatieve gedachte proberen we de pati- ënt ‘af te helpen’. Het is absoluut geen makkelijke klus om een ha- litosebehandeling uit te voeren. Met mijn eerdere uitspraak “hali- De tong wordt onterecht door veel tandartsen genegeerd tose hoort bij de tandarts” bedoel ik dat de behandeling ervan in de mondzorg thuishoort, maar ze- ker niet bij elke tandarts. Dan is er nog een andere categorie: pseudohalitose… Dat is helemaal lastige problema- tiek. Deze patiënten weten zeker dat ze een slechte adem hebben, ook al is dat na onderzoek niet zo. Ook deze patiënten zijn heel gefocust op non-verbale signa- len. Soms kun je zelfs binnen vijf minuten constateren dat er geen sprake is van halitose, maar het idee zit zo in hun hoofd dat je secuur en uitgebreid te werk moet gaan om de boodschap duidelijk te krijgen. Je moet alle metin- gen laten zien, zorgvuldig door- nemen en dan adviezen geven. > vervolg van pagina 5 > lees verder op pagina 8 Figuur 1 De Winkel Tongcoating Index wordt gebruikt om de mate van tong beslag in kaart te brengen. De tong wordt verdeeld in zes vlakken, die elk een score krijgen van 0 (geen tongbeslag), 1 (weinig tongbeslag) of 2 (veel tongbeslag). (beeld: prof. Winkel) 2 1 2 2 2 1

Dental Tribune Netherlands Edition No.1, 2016

Pages Overview