Please activate JavaScript!
Please install Adobe Flash Player, click here for download

Dental Tribune Netherland Edition

19Wetenschap/Forumdental tribune - netherlands editionapril 2015 Landbouw zorgde voor scheve tanden Eerste tandpasta met kokosnootolie Dublin - Pas bij het ontstaan van de agrarische samenleving, onge- veer twaalfduizend jaar geleden, ontstonden de eerste scheve ge- bitten. De jagers-verzamelaars hadden nog een mooi recht ge- bit. Dat blijkt uit een wereldwijde analyse van prehistorische sche- dels door Ierse, Israëlische en Amerikaanse wetenschappers. Vandaag de dag heeft ongeveer twintig procent van de bevolking last van malocclusie. Dit komt doordat de menselijke onder- kaak onder invloed van de evo- lutie steeds kleiner is geworden en hierdoor minder ruimte biedt voor de tanden, die niet kleiner zijn geworden. Antropologen van Universi- ty College Dublin, het Israëlisch Instituut voor Oudheden en de Universiteit van Buffalo onder- zochten op welk moment die verkleining van de onderkaak in gang is gezet. Ze bestudeerden 292 prehistorische schedels uit Europa, Anatolië (Turkije) en de Levant (het Midden-Oosten). De oudste schedel was zo’n 28.000 jaar oud, de jongste 6.000 jaar. De oudste schedels, afkomstig van jagers-verzamelaars, had- den een mooi recht gebit met een goede occlusie. Bij schedels van minder dan 12.000 oud begon het gebit steeds schever te staan. Dat tijdstip valt samen met het mo- ment waarop de mens aan land- bouw begon te doen. De weten- schappers concluderen dan ook dat de evolutionaire verkleining van de onderkaak door de op- komst van de agrarische samen- leving in gang is gezet. Een mogelijke verklaring is het nieuwe dieet dat de mens zich aanmat naarmate hij meer aan landbouw ging doen en sedentair werd. Waar hij zich voorheen met ‘harde’ materialen zoals rauwe groenten en vlees voedde, ging de landbouwer steeds meer ‘zacht’ voedsel zoals gekookte granen en groenten eten. De noodzaak van gespierde kaken verminder- de hierdoor, waardoor ook hun afmeting begon af te nemen. De tanden bleven echter even groot, waardoor ze uit plaatsgebrek scheef gingen staan. Het onderzoek, gepubli- ceerd in het artikel ‘Incongruity between Affinity Patterns Based on Mandibular and Lower Den- tal ­Dimensions following the Transition to Agriculture in the Near East, Anatolia and Euro- pe’, verscheen in februari in het tijdschrift PLOS ONE. (bron: De ­Redactie.be)  ■ SCOTIA, VS – Het Amerikaanse bedrijf Greensations lanceerde recent Cocodent: de eerste con- sumententandpasta op basis van kokosnootolie. De produ- cent van natuurlijke cosmetica en verzorgingsproducten baseert zich op eerder wetenschappe- lijk onderzoek waaruit blijkt dat kokosnootolie antibiotische ei- genschappen heeft, waarmee bacteriegroei en daarmee orale infecties kunnen worden voorko- men. Veel tandartsen zullen ech- ter ernstige vraagtekens zetten bij de afwezigheid van fluoride in deze nieuwe tandpasta. Naast kokosnootolie bestaat de tandpasta uit zuiveringszout (natriumbicarbonaat) en peper- muntolie. Behalve fluoride zijn er ook geen bindmiddelen, zoetstof- fen of andere stoffen toegevoegd. Volgens Greensations wordt de tandpasta gemaakt volgens het recept van de grootmoeder van de oprichter van het bedrijf, die als verpleegkundige ook veel met na- tuurgeneesmiddelen werkte. Greensations begon ongeveer een jaar geleden met de ontwik- keling van Cocodent, nadat het bedrijf zich ging verdiepen in oil pulling. Dit is een eeuwenoud ge- bruik waarbij de mond met olie wordt gespoeld, als bij een mond- water. Volgens voorstanders van de methode verbetert het de mondgezondheid, maakt het de tanden witter en zorgt het voor een betere algemene gezondheid en welbevinden. Er is echter maar zeer beperkt wetenschappelijk bewijs voor het nut van oil pul- ling. De American Dental Asso- ciation beveelt oil pulling daarom niet aan als toevoeging op de da- gelijkse mondhygiëne. In een Iers onderzoek uit 2012 bleek echter wel dat specifiek kokosnootolie zeer effectief is in het blokkeren van de groei van de meeste strep- tokokken-bacteriën, waaronder Streptococcus mutans, een bacterie die een grote rol speelt in de ont- wikkeling van cariës. Voor Green- sations voldoende aanleiding om Cocodent op de markt te brengen. De tandpasta is voor 12,99 dollar verkrijgbaar in de web- shop van Greensations. Het be- drijf brengt naast de tandpasta ook een ‘tandspray’ op de markt, met kokosnootolie en theobromi- de, een stof uit cacao die volgens Greensations net als fluoride de tanden versterkt, maar ‘niet de schadelijke bijwerkingen heeft’. Geïnteresseerde mondzorgpro- fessionals kunnen op verzoek een proefverpakking van Cocodent toegestuurd krijgen. (bron: Den- tal ­Tribune International)  ■ De Cocodent tandpasta van Greensations zit, in tegenstelling tot de gebruikelijke tubes, in een potje. Met een spatel kan de pasta op de tandenborstel worden aangebracht. (foto: Greensations) Mijn naam is haas een allergie die met de epicu- taantest veel minder positief op- kwam. Rond het jaar 2000 kwa- men daar andere metalen bij, zoals nikkel en palladium. Nu wordt de test zelfs gebruikt om een belasting met specifieke bac- teriën vast te stellen. De NVBT verkondigt al min- stens 25 jaar dat palladium een zwaar toxisch metaal is, met duidelijk veel klachten in de mond en in het lichaam. Van- daar dat deze vereniging prof. dr. Stejskal al in 1999 in Nederland uitnodigde voor een promotie van haar onderzoek. De NVBT gebruikt energetische, zoge- naamd niet-wetenschappelijke technieken om palladiumbelas- ting vast te stellen. Vandaar dat een steuntje in de rug vanuit re- guliere hoek altijd welkom was. Het European Laboratory of Nu- tritients (ELN) in Utrecht is de Melisa-test toen gaan uitvoeren. Geen verzekeringsmaatschap- pij wilde die test vergoeden, waarmee zij misbruik maakten van hun macht. Pas jaren la- ter is ACTA zich met de Melisa- test gaan bemoeien, wat geleid heeft tot een grote bestuurlijke crisis. De test zou niet-weten- schappelijk en ‘kwakzalverij’ zijn, zo stelde de vereniging te- gen kwakzalverij. Daarop werd de afdeling materiaalkunde door de toenmalige decaan terugge- floten. Nu blijkt de Melisa-test wel in- eens te kloppen, maar deze wordt in het promotieonderzoek niet als zodanig benoemd. De test heet daar een in vitro lymfocytentest, terwijl het gewoon om de omstre- den Melisa-test gaat. Durft men die naam niet meer te noemen? Ligt het nog zo gevoelig? Hoe arrogant en hooghartig zijn wij in Nederland, vooral op het bestuurlijk niveau van een universiteit? Als er uit Zweden dergelijke alarmerende berichten komen, zou het dan niet logisch zijn om tot nader order in ieder geval het materiaal voorlopig te verbieden? Precies zoals het ver- boden is om nikkel nog te gebrui- ken. Het lijkt erop dat palladium en nikkel in dezelfde hoek zitten, suggereert het promotieonder- zoek van Joris Muris. Een allergie die zich kan manifesteren bij tot wel 20% van de bevolking. Dat is niet niks. Ik neem aan dat er ver- standige en intelligente mensen zitten aan de top van een univer- siteit. Hoeven die geen verant- woording af te leggen? Het was vroeger misschien zo dat profes- soren tamelijk autoritair waren, maar dat kan in deze tijd toch niet meer. Kan de toenmalige decaan nog in de spiegel kijken, in de weten- schap dat hij honderden zo niet duizenden onnodige slachtof- fers heeft gemaakt? Desnoods wordt het bestuur van toen aan- geklaagd, en dit is nog maar het topje van de ijsberg. Een epicu- taantest en de Melisa-test zijn testen voor een reactie op een ­allergie. Palladium heeft ook nog een zeer grote toxische component. Dat is gelijk aan de problemen met kwik. Daarom moet het me- taal niet alleen nagekeken wor- den op zijn allergische reacties bij een patiënt, maar ook op zijn toxische eigenschappen. En die zijn nog veel groter. Laat daar een toxicoloog eens naar kijken. Pal- ladium behoort tot de meest toxi- sche metalen zoals ook kwik, en wordt tevens gebruikt in kataly- sators in auto’s. Die moeten na gebruik ingeleverd worden om apart gerecycled te worden. Daar nemen de hoogste instanties het materiaal kennelijk serieus, maar in de mond mag het gewoon ge- bruikt worden. Volgens promovendus Muris is een legering met maximaal 5% palladium toegestaan. Vanwaar die wijsheid en voorzichtigheid? Durft hij niet de knuppel in het hoenderhok te gooien? Is hij be- ducht voor de vele negatieve re- acties en schadeclaims vanuit de tandheelkundige branche, name- lijk de fabrikanten en tandtechni- ci? Als het werkelijk om een aller- gische reactie gaat, is geen enkel molecuul geoorloofd. Dat is het kenmerk van een allergie. Vanuit de toxische kant bekeken zijn een paar tienden procent misschien toegestaan. Heeft iemand weleens de ellen- de kunnen zien die palladium kan aanrichten? Mammacarcinoom, ovariumcarcinoom en cysten, schildklierproblematiek en rec- taalcarcinomen. Dat zijn de ergste vormen, maar er is nog veel meer. Dat verband is wetenschappelijk nog moeilijk aan te tonen, maar in de energetische diagnostiek is dat zeer eenvoudig. Het bewijs ligt er: vele patiënten zijn van hun klachten genezen na verwijdering van palliumkronen en het ontgif- ten van het lichaam van dat pal- ladium. Dat ontgiften is ook een wezenlijk onderdeel in de behan- deling. Een techniek die gebruikt kan worden is chelatietherapie met EDTA. Oraal kan DMSA in- genomen worden. Een vrij heftige behandeling, want ook de goede metalen worden verwijderd. Een mildere vorm is behandeling met kruiden, zoals Koriander en chlo- rella, te combineren met draina- ge-stimulerende kruiden. Een te- kort aan vitale metalen moet later aangevuld worden. Wie is verantwoordelijk voor een verbod op het gebruik van palladium in de tandheelkunde? Laat die persoon eens opstaan. Nu weet niemand wie daar ver- antwoordelijk voor is. Mijn naam is haas, maar de patiënt is de klos. Durf verantwoordelijkheid te nemen met het belang van de patiënt voorop. Als dat het uit- gangspunt is, wordt alles veel eenvoudiger. Durf eens te erken- nen dat er fouten gemaakt zijn.  ■ A.J.M. Heintzberger, bio-energetisch tandarts en NVBT-lid, Uitgeest In het artikel “Vermijd kronen met palladiumlegering” in de vorige editie van Dental Tribune (2015- 02) sprak promovendus Joris Muris zich uit tegen het gebruik van me- taalhoudende kronen. In een inge- zonden brief onderstreept bio-ener- getisch tandarts Bert Heintzberger het ‘gelijk’ van de (vanwege het grote aantal vals-positieve resulta- ten overigens omstreden) Melisa- test voor het vaststellen van metaa- lallergieën. Wie is verantwoordelijk voor een verbod op het gebruik van palladium in de tandheelkun- de? Een verbod dat mogelijk nu 15 jaar te laat komt. De Neder- landse Vereniging tot bevorde- ring van de Bio-energetische Tandheelkunde (NVBT) pleit er al 25 jaar voor! Waar kunnen de slachtoffers in die 15 jaar terecht voor hun opgelopen lichamelijke schade? Promovendus Joris Muris deed een opvallende ontdekking: pal- ladium is schadelijk in de mond. Dat blijkt uit nieuw ontwikkelde testen waarbij een andere pal- ladiumsamenstelling werd ge- bruikt dan voorheen gebruike- lijk was bij een epicutaantest. Dit onderzoek komt helaas 15 jaar te laat. Destijds luidde men in Zwe- den al de noodklok. Prof. dr. Vera Stejskal ontwikkelde daar de Me- lisa-test, die reeds in 1996 vaste vorm kreeg: een reguliere lym- focytentest. Met die veel gevoe- ligere test kon in 1996 reeds een kwikallergie worden vastgesteld, Met moet verantwoordelijkheid durven nemen, met het belang van de patiënt voorop

Pages Overview