Please activate JavaScript!
Please install Adobe Flash Player, click here for download
ePaper created 2014-12-08, 21:53:48 | version 1.33.01
774_2014 CAD/CAM DSD _ Digital Smile Design _Wymiary rzeczywiste Do wykonania cyfrowego projektu uśmie- chu nie jest konieczna znajomość wymiarów struktur twarzy, ponieważ bazujemy raczej na ocenie proporcji i ich wzajemnej relacji. Jest to ocena w dużej mierze subiektywna, zależna od stopnia wrażliwości osoby projektującej, po- czucia estetyki, odzwierciedlająca także ocze- kiwania pacjenta. Aby rozpocząć jednak precy- zyjną ocenę ilościową, niezbędne jest ustalenie rzeczywistej wielkości jednego odcinka, który będzie stanowił wartość referencyjną. W tym celu mierzymy największy wymiar poprzecz- ny obu siekaczy centralnych (NWPSC) za po- mocą suwmiarki w ustach pacjenta (Ryc. 1). Alternatywnie pomiaru tego można dokonać na gipsowym modelu diagnostycznym (Ryc. 2). Doświadczenia wskazują, że pomiar tego od- cinka daje najbardziej wiarygodne rezultaty. Pomiar wielkości pojedynczego zęba siecznego może być obarczony błędem paralaksy i przy większej rotacji korony będzie skutkował znacznymi przekłamaniami (Ryc. 3). _Kalibracja cyfrowej linijki Na wewnątrzustnym zdjęciu łuku górnego rysujemy linię, której końce są tożsame z punk- tami pomiaru NWPSC, dokonanego w rze- czywistości za pomocą suwmiarki (Ryc. 4). Równolegle do linii umieszczamy cyfrową li- nijkę, którą skalujemy, zmieniając jej wielkość tak, aby uzyskać odczyt zgodny z rzeczywi- stym wymiarem NWPSC (Ryc. 5). W ten spo- sób uzyskujemy wierne odtworzenie wymia- rów rzeczywistych na ekranie komputera (Ryc. 6). Skalibrowaną linijkę cyfrową można teraz powielać i wykorzystywać do wszelkich po- miarów z dokładnością nawet do 0,1 mm. _Linie referencyjne Przeniesienie projektu na model gipsowy rozpoczynamy od ustalenia 2 prostopadłych linii referencyjnych oraz bieżącej pozycji ze- nitów dziąsłowych zębów siecznych. Na zdję- ciu wewnątrzustnym umieszczamy linię po- ziomą w pewnej odległości od zenitów zębów siecznych. Zdjęcie było we wcześniejszych etapach odpowiednio pozycjonowane, aby uzyskać równoległość linii źrenic z poziomą linią slajdu, zatem linia referencyjna będzie również równoległa do linii harmonii uśmie- chu. Pionowa linia referencyjna jest przedłu- żeniem linii symetrii twarzy (Ryc. 7). Linie referencyjne stanowić będą stałe odniesienie dla technika dentystycznego, spełniając 2 funkcje. Po pierwsze: jednoznacznie wskazują kierunek długich osi przyszłych koron zębów. Pozwala to praktycznie całkowicie wyelimi- nować rozbieżność pomiędzy pochyleniem linii siekaczy w stosunku do linii pośrodko- wej twarzy. Po drugie: linie referencyjne są liniami bazowymi, od których technik będzie dokonywał pomiarów, przenosząc projekt cy- frowy na model gipsowy. Ryc. 1 Ryc. 2 Ryc. 3 Ryc.1_Pomiar rzeczywisty NWPSC w ustach pacjenta. Ryc. 2_Pomiar rzeczywisty NWPSC na modelu gipsowym. Ryc. 3_Pomiarowy błąd paralaksy.