Please activate JavaScript!
Please install Adobe Flash Player, click here for download

CAD/CAM - international magazine of digital dentistry - wydanie polskie

18 4_2014 CAD/CAM 18 Implantoprotetyka _ Łączniki indywidualne Algorytmy postępowania dla wykonywania indywidualnych rozwiązań protetycznych – część 1: łączniki indywidualne Algorithms of performing individual systemic prosthetic solutions – part 1: individual abutments Autorzy_Jerzy Perendyk i Jacek Oksiński Streszczenie: W  artykule przedstawiono zalety stosowania łączników indywidulanych dla rozwiązań protetycznych na implantach oraz szczegółowo zmodyfikowane przez autorów postępowanie kliniczne i laboratoryjne wykonania łącznika indywidualnego dla implantów Ankylos CX w systemie Atlantis. Summary: The article presents the advantages of using customized individual abutments for the implant prosthetic solutions and presents in details modified by authors clinical and laboratory procedures of preparing the individual abutment with the use of Atlantis System dedicated for Ankylos CX implants. Słowa kluczowe: łącznik indywidualny, profil wyłaniania, wirtualne planowanie, wyciski protetyczne, skanowanie laboratoryjne, CAD/CAM, stała korona pełnoceramiczna. Key words: individual abutment, the profile of emergence, virtual planning, prosthetic impressions, laboratory scanning, CAD/CAM, all-ceramic permanent crown. _Jednym z  istotnych dylematów, przed jakimi staje lekarz protetyk wykonujący le- czenie w oparciu o implanty śródkostne jest do- bór właściwego łącznika protetycznego. Należy podkreślić, że przekładanie tej decyzji na la- boratorium protetyczne jest istotnym błędem w  postępowaniu specjalistycznym, ponieważ tylko lekarz ma możliwość pełnej oceny wa- runków pola protetycznego u pacjenta takich, jak: biotyp tkankowy, możliwości modelowa- nia tkanek miękkich, klinicznie mierzona wy- sokość przezdziąsłowa, położenie płaszczyzny protetycznej implantu w  stosunku do brzegu kości wyrostka zębodołowego itp. Rolą lekarza jest zatem przekazanie tych wszystkich infor- macji do laboratorium i  zasugerowanie, jaki typ łącznika należałoby zastosować, bowiem ocena wykonywana tylko na podstawie modelu gipsowego z  zamontowanym analogiem im- plantu i maską dziąsłową jest niewystarczająca. Mimo, że każdy system implantologicz- ny ma w  swoich zasobach wiele łączników standardowych, które różnią się między sobą szerokością i  wysokością zarówno pod-, jak i  naddziąsłową oraz różnymi stopniami od- chylenia od osi centralnej implantów, to jed- nak wielość sytuacji klinicznych nie zawsze pozwala na optymalny dobór łącznika spo- śród oferowanych z  katalogu systemowego. Stąd też wiele systemów proponuje rozwią- zania umożliwiające swobodne modelowanie łączników metodą odlewania ze złota, tzw. UCLA. Łączniki te w czasach, kiedy dostęp- ne są nowocześniejsze technologie niż metody odlewnicze stają się jednak coraz mniej popu- larne z powodu kosztów ich wykonania oraz braku biokompatybilności.12 Innym rozwiąza- niem, które również oferuje coraz więcej sys- temów implantoprotetycznych są tzw. łączniki tytanowe do skanowania, które stanowią stop- kę do klejenia indywidualnie projektowanej struktury cyrkonowej. Łączniki te, mimo że posiadają zalety łączników indywidualnych, mają jednak gorsze właściwości mechaniczne niż łączniki homogenne wykonane z  tytanu

przegląd stron