Please activate JavaScript!
Please install Adobe Flash Player, click here for download
ePaper created 2017-04-20, 12:10:03 | version 1.38.0
laser_badania Ryc. 12 Ryc. 13 Ryc. 14 Ryc. 15 Ryc. 10a-c_Głębokie złamanie zęba u pacjenta obciążonego wieloma chorobami; wykonanie gingiwektomii za pomocą wiązki o długości fali 445 nm (1,5 W, cw, Ø 320 µm); a. widok pola operacyjnego przed zabiegowym; b. tydzień po zabiegu; c. 3 miesiące po zabiegu. tów nieliniowych, takich jak np. pojawienia się osocza. Inna z kolei stała absorpcji odpowiada za odparowanie tkanek miękkich w jamie ustnej pod działaniem fali o długości 445 nm, podczas gdy w laserach emitujących światło IR jest to 810 nm i 980 nm. _Badania in vitro z zastosowaniem laserów diodowych o długości fali 445 nm logicznej zostały ustabilizowane w ławie optycz- nej natychmiast po pobraniu (Ryc. 3b). Ława wyposażona została w mikropozycjoner liniowy, nastawiony na prędkości 1 i 5 mm/s celem sy- mulacji stałej prędkości cięcia w konwencjonal- nej pracy lasera. Próbki napromieniowano przy użyciu tego samego systemu laserowego (śred- nica 320 μm), zarówno o długości fali 445 nm, jak i 980 nm z diody laserowej w trybie kontak- towym. Do badania skutków działania lasera w wa- runkach in vitro odpowiedni model stanowią pre- paraty z kości szczękowych świń. Struktura ma- kroskopowa, wymiary i struktura histologiczna są bardzo podobne do tkanek ludzkich, dzięki czemu wyniki badań są adekwatne.17-22 Preparat z dziąseł uzyskany z przedsionka żuchwy świni po uboju był wykorzystywany do badania skuteczności cięcia i przeprowadzenia analizy histologicznej skutków ubocznych pod- czas preparacji tkanek. Za preparat posłużył pro- stokątny blok kości pokryty dziąsłem (Ryc. 3a). Próbki, przechowywane w roztworze soli izjo- Liniowe nacięcia przeprowadzono, zaczyna- jąc od oznaczonej wcześniej linii. Nacięcia zostały przeprowadzone za pomocą wiązki lasera o dłu- gości fali 445 nm, o mocy 1,5 i 2 W oraz laserem o długości fali 980 nm o mocy 3 W, w tym samym trybie. Nacięcia, które zostały przeprowadzone dodatkowo skalpelem oraz narzędziem HF służyły jako odniesienia (Ryc. 3c). Po oddzieleniu tkanki miękkiej od podłoża kostnego oraz wybarwieniu skrawków metodą H-E zbadano próbkę dziąsła pod mikroskopem optycznym (Ryc. 3d). Ocena histologiczna próbek doprowadziła do następujących wniosków: laser 20 3+4_2016 20