Please activate JavaScript!
Please install Adobe Flash Player, click here for download
ePaper created 2017-04-18, 21:00:18 | version 1.38.0
digital_planowanie Ryc. 9 _Przypadek 2 Wywiad 19-letni pacjent ze zgryzem krzyżowym (wadą zgryzu) zgłosił się do kliniki celem leczenia ortodontycznego. Anamneza ogólna była prawi- dłowa, a w rodzinie nie odnotowano podobnych przypadków zaburzeń zgryzu. Wyniki badania W badaniu klinicznym rozpoznano zgryz krzyżowy boczny prawostronny przy obecności II klasy Angle’a na prawych trzonowcach i kłach oraz I klasą Angle’a w obrębie lewych trzonow- ców i kłów. Ponadto, stwierdzono u pacjenta brak zawiązka siekacza bocznego prawego szczęki oraz soplowaty kształt siekacza bocznego lewe- go w górnym łuku zębowym. Badanie przyzębia nie ujawniło zmian klinicznych w obrębie perio- dontium. Leczenie Pierwszy etap stanowiło leczenie ortodon- tyczne. Po 18 miesiącach uzyskano odpowiednie przestrzenie dla odtworzenia brakującego zęba 12 oraz zmiany kształtu siekacza bocznego le- wego w szczęce. Przy obecności obu aparatów ortodontycznych rozpoczęto drugi etap leczenia. W znieczuleniu nasiękowym (Ubistesin Forte 4%) wszczepiono implant w miejscu zęba 12 przy stabi- lizacji na poziomie ponad 50 (Biomet 3i, 3,25 x 11,5 mm). Zabieg wykonano w osłonie antybiotykowej (Dalacin C 300 mg), a pozabiegowe zalecenia obej- mowały: kontynowanie przyjmowania antybioty- ku przez 7 dni 1 tabl. co 8 godz., stosowanie płu- kanki z zawartością 0,2% chlorheksydyny 3 razy dziennie, dietę miękką i w razie konieczności środki przeciwbólowe w postaci ibuprofenu w dawce 600 mg 3 razy dziennie. W celu jak najbardziej precy- zyjnego umiejscowienia implantu wykorzystano oprogramowanie CS 3D Imaging Software. Plan leczenia Omówiono z pacjentem poszczególne warian- ty leczenia. Po uwzględnieniu życzeń pacjenta co do estetyki odcinka przedniego szczęki, podjęto decyzję o leczeniu ortodontycznym z wyko- rzystaniem górnego i dolnego aparatu stałego, z odtworzeniem miejsca dla siekacza bocznego prawego szczęki, a następnie zamknięciem braku poprzez wykonanie uzupełnienia protetyczne- go na implancie. Zdecydowano także o zmianie kształtu zęba 22 z wykorzystaniem licówki peł- noceramicznej. Po miesiącu od zabiegu zdjęto dolny aparat ortodontyczny i założono aparat retencyjny od zęba 33 do 43 celem stabilizacji uzyskanej okluzji. Po upływie kolejnych 3 miesięcy zdjęto również górny aparat ortodontyczny. Pobrano wyciski górnego łuku zębowego celem wykonania apa- ratu retencyjnego. W tym okresie założono śrubę gojącą po uprzednim odsłonięciu implantu. Stosowanie retencji do czasu wykonania ostatecznej odbudowy protetycznej jest warun- kiem koniecznym dla utrzymania osiągniętego 10 3/4_2016 10 digital