Please activate JavaScript!
Please install Adobe Flash Player, click here for download
ePaper created 2016-06-23, 09:34:33 | version 1.38.0
11 11 1_2016 cosmetic cosmetic_rehabilitacja okluzji rzystano wiertła dystansowe, które pozwoliły na wyznaczenie głębokości preparacji, zaplano- wanej na 0,2 mm w obrębie szkliwa. Wyjątkiem był ząb 11, który wymagał głębszego szlifowania ze względu na przebarwienie filaru i odbudowy kompozytowe. Po zaznaczeniu zasięgu preparacji w szkli- wie mock-up został usunięty. Do opracowania stopnia przy każdym filarze wykorzystano wier- tła o drobnym nasypie (czerwonym, a następnie żółtym) oraz dłuta szkliwne do ostatecznego „wygładzenia” preparacji. Szkliwo na filarach zo- stało wyrównane przy pomocy kamieni Arkansas oraz gruboziarnistych gumek z dodatkiem prosz- ku diamentowego. W ten sposób uzyskano dużą gładkość filarów, co ma fundamentalne znacze- nie przy pracy z licówkami ceramicznymi. Po wstępnym szlifowaniu przeprowadzono korektę przebiegu linii dziąsłowej od strony war- gowej przy zębach 11, 21, co wynikało z analizy estetycznej i kompromisowej decyzji dotyczą- cej wyrównania przebiegu linii dziąseł przy zę- bach przednich. Zmierzona głębokość kieszonek dziąsłowych wyniosła 2 mm, a analiza zdjęć rtg umożliwiła określenie odległości planowanego przebiegu linii dziąsła od brzegu kostnego na 2,5 mm, co pozwoliło na zachowanie prawidłowej szerokości biologicznej tkanek. Przy zębach 11, 21 wycięto fragment dziąsła o szerokości 1 mm przy pomocy lasera diodowego EXPERTLASE (KaVo). Wycięcia dokonano przy pomocy włókna świa- tłowodowego o średnicy 300 µm, co zapewniło wysoką precyzję zabiegu. Laser pracował z mocą 3 W w trybie pulsacyjnym, przy czym każdy im- puls trwał 50 ms, a przerwa między impulsami 25 ms. Taki tryb pracy lasera warunkuje szybkie gojenie tkanek bez ryzyka dodatkowej recesji dziąsła. Decyzja o zabiegu na tkankach miękkich w trakcie wizyty związanej ze szlifowaniem zę- bów i pobieraniem wycisków może wydawać się kontrowersyjna, ale dzięki wykorzystaniu lasera diodowego EXPERTLASE ryzyko nieprawidłowego przebiegu linii dziąsła po zabiegu lub też powikłań w trakcie gojenia zostało zminimalizowane. Etap preparacji filarów został zakończony wygładze- niem ich przy pomocy gumki z nasypem diamen- towym założonej na kątnicę zwalniającą. Po zakończeniu preparacji dokonano jej kon- troli przy pomocy pobranego wcześniej rejestratu zwarciowego. Był on wykonany z materiału kom- pozytowego, co pozwoliło na uzupełnienie tam, gdzie preparacji objęła powierzchnie kontaktują- ce z zębami dolnymi. Po preparacji nie należy zapominać o ponow- nej dokumentacji kolorystyki filarów za pomocą zdjęć z przyłożonym kolornikiem VITA CLASSIC. W przypadku licówek kolor filaru może mieć wpływ na ostateczny wygląd pracy protetycz- nej w znacznym stopniu. Dokumentacja taka jest szczególnie istotna, jeśli sąsiednie zęby różnią się od siebie kolorem (lub zakresem preparacji). Takie dane muszą być uwzględnione przy wykonywa- niu licówek. Zabieg retrakcji dziąseł warunkuje dobre od- wzorowanie tkanek na wycisku. Przeprowadzany w sposób klasyczny, z wykorzystaniem nitek retrakcyjnych, często okazuje się najbardziej żmudnym i uciążliwym dla pacjenta etapem całej wizyty. Zastosowanie podwójnych nitek retrak- cyjnych może też skończyć się stanem zapalnym dziąsła brzeżnego, co źle wpływa na dokładność cementowania licówek na kolejnej wizycie. Z tych względów u pacjentki przeprowadzono retrak- cję przy pomocy lasera diodowego. Końcówka z włókna szklanego została wprowadzona do kieszonki dziąsłowej przy każdym filarze na głę- bokość ok. 1 mm, a następnie przesunięto ją wzdłuż stopnia preparacji w kontakcie z dziąsłem. Odpowiednie parametry pracy lasera sprawiają, iż jego promień ma działanie wysuszające i obkur- czające dziąsło, co powoduje odsunięcie tkanek miękkich od filara zębowego i poprawia dostęp masy wyciskowej do kieszonki dziąsłowej. Zabieg retrakcji laserowej trwa zdecydowanie krócej niż zabieg przeprowadzony metodą tradycyjną, nie jest również obciążający dla tkanek miękkich. Wobec tych zalet zastosowanie go u pacjentki było oczywistością. Wycisk wykonano za pomocą silikonowych mas wyciskowych Honigum Mono i Honigum Light (DMG). W pierwszym etapie, na łyżce wy- ciskowej przygotowano swoisty „stoper” z masy silikonowej o konsystencji putty jako podparcie na podniebieniu. Taki element stabilizuje łyżkę przy wyciskach masami o obniżonej gęstości oraz zapobiega zaciągnięciom masy wyciskowej na podniebiennych ścianach koron zębów. Po przy- gotowaniu łyżki wykonano wycisk, a następnie powtórzono go drugi raz, aby pracownia prote- tyczna mogła dysponować dwoma oddzielnymi modelami roboczymi. Ostatnim etapem wizyty było wykonanie od- budowy tymczasowej na bazie mock-up w ustach pacjentki. Przy wykonywaniu tymczasowych licówek należy zwrócić baczną uwagę na dosto- sowanie krawędzi dodziąsłowych. Powinny one