Please activate JavaScript!
Please install Adobe Flash Player, click here for download
ePaper created 2017-06-06, 08:35:00 | version 1.38.0
2 Dental Tribune Belgische editie Pre-implantaire botreconstructie door allogeen botblok op maat p1» Transplantaten van de weef- selbank zijn weefsels die ontdaan zijn van vitale elementen en die dus gevoe- liger zijn dan autogene transplantaten. Deze vitale elementen zullen onze reconstructie overnemen, die dus een tweede leven krijgt. Om alle risico's met betrekking tot de aanpassing van de allogene structuur aan de montage- plaats te vermijden, bijvoorbeeld met behulp van een microzaag, levert Bio- Bank nu transplantaten op maat. Dit gebeurt op basis van CT-scans van de patiënt, georganiseerd in 3D-recon- structie door middel van software van het SimPlant-type. De chirurg en het hoofd van de aanpassingsunit van de weefselbank tekenen in onderling over- leg de structuur uit die de vorm en het ideale volume aanneemt van de verlo- ren gegane structuur die moet worden vervangen. Wanneer het project wordt goedgekeurd, wordt de informatie doorgestuurd naar een bewerkings- systeem in een steriele kamer, dat het transplantaatblok vormt uit een femo- rale condyluskop die werd verwijderd tijdens een artroplastie van de heup. Tandprothetici gebruiken deze CAD- CAM-methode al lang om kronen en bruggen te maken. Presentatie van een klinisch geval Valerie D., een jonge vrouw van 40 in goede gezondheid komt naar de praktijk met een eenzijdige edentatie aan rechterzijde van 12 tot en met 17. Omwille van de erg atrofische, edenta- te kaak is het rechtstreeks plaatsen van implantaten niet mogelijk. We stellen een pre-implantair transplantaat voor, met de keuze van eigen weefsel van de patiënte of weefsel van de weefselbank. Mevrouw D. weigert categoriek om ei- gen weefsel af te staan. Omwille van de omvang van de te restaureren zone is een allogeen transplantaat, op maat ge- maakt volgens de hierboven in het kort beschreven werkwijze, de meest voor de hand liggende keuze. Voorschriften We schrijven mevrouw D. een klas- sieke premedicatie voor: amoxicilline (500 mg) + clavulaanzuur (62,5 mg), 3 keer per dag gedurende 10 dagen, en prednisolon (1 mg/kg) eenmaal per dag 's ochtends gedurende 5 dagen. De pa- tiënte moet de medicatie 48 uur voor de ingreep beginnen nemen. Ze was niet angstig, en daarom werd geen benzo- diazepine toegediend. We passen met succes sofrologie toe bij elke interven- tie op het blok. Postoperatief stellen we een combinatie van paracetamol (1 g) en codeïne (60 mg) voor. Een mond- bad op basis van chloorhexidine wordt opgestart 24 uur na de transplantatie, gedurende een week. De ingreep Na de verdoving besluiten we over te gaan tot een interventie via tunneling. Immers, het meest dramatische gevolg van een grootschalige botreconstructie is het blootliggen van het transplantaat door een breuk van de toegangsflap. Bij een tunnel blijft de vascularisatie op de operatieplaats intact. Er wordt een enkele insnijding ge- maakt langsheen het frenum boven 11. Daarna wordt het weefsel losgemaakt met speciaal gereedschap, zodat een tunnel kan worden gevormd tot aan zone 17. Het losmaken van het crestale tandvlees geeft voldoende laxiteit om het transplantaat doorheen de opening te kunnen brengen. Handig om weten: BioBank levert een replica in steriele hars van het transplantaat, waarmee het losmaken van het weefsel kan worden uitgevoerd aan de hand van die "mal", zonder dat u het op maat gemaakte botdeel- tje moet manipuleren. Het botdeel- tje wordt pas geplaatst wanneer het bed klaar is voor plaatsing. Op dat moment wordt het allogene blok ge- stabiliseerd op de kaak, en vastgezet met twee osteosynthese-schroeven met een diameter van 1,2 mm (Sto- ma), en daarna afgedekt met een ab- sorbeerbaar collageen membraan. Na het "zaaien" rond de reconstructie van het autogene botweefsel dat rond de operatieplaats is gehaald, wordt de insnijding gehecht door middel van eenvoudige punten met een monofi- lament draad (Glycolon) die in drie weken wordt geabsorbeerd. Het be- lang om het transplantaat te drenken in I-RF om het allogeen weefsel te doordringen met cytokines en groei- factoren die specifiek zijn voor deze benadering moet nog worden bespro- ken, evenals het al dan niet gebruiken van een membraan. Omgang met de tijdelijke prothese Na de operatie mag mevrouw D. een hele week geen prothese dragen. Ze is secretaresse en hervat het werk op het einde van die week. Er wordt een prothese in stelliet gemaakt met een afstandhouder op de operatieplaats. De tanden staan in volledige onderbeet, en de passiviteit van deze gedeeltelijke verhoging wordt regelmatig gecontro- leerd om zeker te zijn dat onze recon- structie niet wordt geschaad. De pati- ente wordt gevraagd om zich nog drie weken te voeden met zachte voeding. We weten allemaal welke drama's kun- nen ontstaan door tijdelijke prothesen in implantologie! 1 4 7 2 5 8 3 6 Afb. 1 : Preoperatief 3D beeld. | Afb. 2 : Preoperatieve Cone Bean. | Afb. 3 : Autogeen botweefsel. | Afb. 4 : Binnenzijde van het transplantaat. | Afb. 5 : Hechting van de enige insnijding. | Afb. 6 : Tijdelijke afstandsprothese. | Afb. 7 : Stereolithografisch model in hard materiaal. | Afb. 8 : Replica in steriele hars van het transplantaat. Mei 2017 9 10 Afb. 9 : Postoperatieve radiografie. | Afb. 10 : Postoperatieve Cone Bean. Besluit Na een genezingsperiode van 5 maanden worden 4 armaturen ge- plaatst om een meervoudig geschroef- de rehabilitatie te realiseren. Verschillende studies, waaronder de meest recente van Michel Jabour en Stephane Milliez in JPIO, uitgevoerd op 41 patiënten met een transplantaat uit conventionele allogene blokken (op maat gemaakte blokken waren op het ogenblik van hun onderzoek nog niet beschikbaar), tonen aan dat allogene transplantaten uit een femorale kop een uitstekende oplossing zijn als een betrouwbaar alternatief voor patiënten die weigerachtig staan tegenover auto- loge transplantaten. Het is prettig om te opereren zonder rekening te moeten houden met de soms zware follow-up van een orale monsterneming, zowel inzake de follow-up zelf als inzake ze- nuwschade of vasculair letsel. Boven- dien wordt bot van een donor amper geabsorbeerd dankzij de inertie van de "revitalisatie". Het protocol voor een allogeen transplantaat is daarom veel strikter dan dat voor een autoloog transplantaat, en de chirurg moet ver- trouwd zijn met de voorgeschreven uit- voering van deze methode. Natuurlijk, net zoals dat het geval is op elk vlak van menselijke kennis, wordt er nog druk over gekibbeld. Ieder kiest zijn waarheid, maar laat het een vrome wens zijn dat we een be- tje tolerant zijn voor elkaar! Over de auteur Dokter Raoul MARTIN • Universitaire graad in implantologie aan de faculteit van geneeskunde van Lyon • Lid van CURAIO • Licentiaat in implantologie en geavanceerde chirurgie aan de Société d'Anatomie et de Pathologie Orale van Parijs • Afgestudeerd aan de Académie de Paro van Aix en Provence • Grondlegger van de afdeling voor orale implantologie aan de faculteit van genees- kunde van Dakar. Praktijk van dr. Raoul MARTIN 12 rue Raymond Poincaré, 68700 CERNAY Tel. 03 89 75 40 79 E-mail : raoul.martin@orange.fr