Please activate JavaScript!
Please install Adobe Flash Player, click here for download
ePaper created 2016-10-26, 19:17:04 | version 1.38.0
DENTAL TRIBUNE NETHERLANDS EDITION SEPTEMBER 20168 Interview Tweedaagse Cursus Endodontie te Amstelveen • Kleinschalige opzet ( max. 8 deelnemers) • Intensieve hands-on training • Live demonstratie • Focus op vaardigheid en efficiëntie • ProTaper Universal ProGlider en ProTaper Next • Warme vertical condensatie: de Schilder techniek volgens Ruddle • Thermafil en GuttaCore • Kamers uitgerust met Zeiss microscopen • Ook als eendaagse privé cursus: The ONE-on-ONE Locatie: Tandartsenpraktijk H.J. van Mill Parmentierlaan 76a te Amstelveen. Prijs: €1.450 per cursus Data 2016: 29-30 januari 11-12 maart 26-27 augustus 11- 12 november Contact: T: 020-6416566 E: info@hjvanmill.nl Voor verdere informatie zie onze website: www.hjvanmill.nl Is het infectierisico die tamtam wel waard? Er zijn maar weinig gevallen beschreven van patiënten die iets opliepen bij de tandarts… HS: Dat klopt, er is eigenlijk maar één geval heel duidelijk beschre- ven. In 2011 liep een vrouw van 82 jaar bij haar tandarts een legio- nella-infectie op, waaraan zij over- leed. Dat is natuurlijk heel weinig. Bovendien heeft die tandarts in die periode natuurlijk honderden andere patiënten behandeld en die hebben geen infectie opgelo- pen. Dan zou je kunnen conclu- deren dat het risico om iets op te lopen zo laag is, dat al die strenge maatregelen overbodig zijn. Maar realiseer je dat de bevolking steeds ouder wordt, en ouderen zijn ge- voeliger voor infecties. Ook komen deze ouderen steeds meer bij de tandarts, omdat men langer (een deel van) de eigen dentitie houdt. Daarnaast zien we steeds meer mensen die het uiterste van hun lichaam vragen door extreem veel te sporten en daardoor een vermin- derde afweer hebben. Ook doordat we met de medische wetenschap meer kunnen – denk aan men- sen met leukemie, die levenslang immunosuppressiva moeten ge- bruiken – krijgen we steeds meer patiënten die immunologisch zwakker zijn. De risicopopula- tie groeit. Deze patiënten zijn de norm, daar moet je je preventieve maatregelen op afstemmen. Daar- naast is nog nooit onderzoek ge- daan naar hoeveel mensen ziek worden na een tandartsbezoek, dus we weten simpelweg niet precies hoe groot het risico is. De genoemde infectie vond plaats in Italië. Hoe doet de Nederlandse tandarts het op het gebied van infectie preventie? HS: We doen het heel goed, maar ik denk dat wij in Nederland in veel gevallen onbewust bekwaam zijn. TR: Dat heeft te maken met het beeld dat we hier hebben gecre- ëerd van de tandheelkunde. Ga je naar een showroom of voorbeeld- praktijk, dan ziet het er strak, op- geruimd, licht en clean uit. In de Verenigde Staten is dat beeld heel anders, daar is een tandarts een autoritair figuur die zijn patiënten behandelt met een stropdas om en een witte jas met lange mouwen aan, en zijn praktijk is een statig gebouw met kamerbreed tapijt. Als ik daar foto’s van laat zien, denken mensen in Nederland dat ik een grap maak, maar daar gaat het echt zo! Hier vinden we dat een tandarts een werkblouse of -shirt met korte mouwen moet dragen, de praktijk is wit en de vloeren zijn glad ‘omdat het er zo uitziet bij de tandarts’. Dat ga je nadoen en on- bewust heeft dat een heel gunstig effect op het infectierisico. Toch zijn in Nederland nog grote kwali- teitstappen te nemen in de water- kwaliteit, handhygiëne, scheiding vuil en schoon en desinfectiepro- cessen. Daarin zijn sommigen nog onvoldoende bekwaam. Komt die onwetendheid doordat infectiepreventie te weinig in het onderwijs zit? (in koor): Absoluut! HS: De afgelopen jaren is de nadruk in het onderwijs meer en meer ko- men te liggen op technieken, op het uitvoeren van de ingrepen zelf. Infectiepreventie komt er bekaaid vanaf. Het is een kwalijke ontwik- keling dat dit vakgebied naar de achtergrond verdwijnt. Hopelijk wordt deze trend gekeerd, bijvoor- beeld met de op handen zijnde curriculumherziening hier in Amsterdam. TR: Eenmaal werkzaam als tandarts moet men zijn kennis op peil houden. Iedere academicus wordt geacht zijn vakliteratuur bij te houden, dus ook de tandarts. Bo- vendien heb je een eed gezworen je patiënt veilig te behandelen. Daar hoort het voorkomen dat je patiënt een infectie bij jou oploopt ook bij. Het is simpelweg een onderdeel van je dagelijks werk. Wat zijn de meest gemaakte fouten, bewust of onbewust, die u in tandartspraktijken tegenkomt? TR: Ik kom vaak in praktijken die door de inspectie zijn gesloten en help dan de tandarts-ondernemer alles weer op de rit te krijgen. Daar zie ik vaak onwetendheid: mensen zijn niet op de hoogte van wat er precies in de praktijk staat of hoe het gebeurt. Zo mag er geen boiler in de unit zitten. Men denkt er ook geen te hebben, maar dan doe ik het unitklepje open en zit ‘ie er toch! Er wordt vaak vertrouwd op de industrie voor dit soort zaken, die echter zelf ook niet altijd op de hoogte is. Je moet echt zelf elk detail kennen. HS: Ik zie vaak dat het neus- mondmasker in de hals wordt ge- dragen. Dat kan niet: je hebt hem op je mond of je doet ‘m af. In de hals komen tijdens de behandeling veel bacteriën terecht. Dat is op zich niet erg, maar als je het mas- ker afdoet en daar hangt, om het vervolgens weer op te doen, ben je ziekteverwekkers aan het versprei- den. Eerst naar jezelf, en wanneer het masker vochtig is geworden ook door het masker heen naar de patiënt. Men denkt nu eenmaal met het kapje voor niet goed ver- staanbaar te zijn voor de patiënt. In het tv-programma Gênante Tanden komt de tandarts in beeld met het mondneusmasker in de hals. Zon- de dat zo een verkeerd voorbeeld wordt gegeven. Ook wordt de veiligheidsbril re- gelmatig op het hoofd in het haar gezet, en vervolgens teruggezet op de neus. Nu hebben Teun en ik zelf niet veel haar meer dat met de binnenkant van die bril in contact kan komen (lacht), maar het hoort natuurlijk niet! Als je dezelfde bril weer voor je ogen zet, veeg je zo met je wimpers de bacteriën en virussen van al je eerdere patiën- ten die dag in je ogen. Net zoals een hand krijgen van de tandarts met een handschoen aan: het komt echt voor. Vaak weten tandartsen “Grondslagen achter infectiepreventie verdienen meer aandacht” Vervolg van pagina 6 Teun Rietmeijer. Hans de Soet.