Please activate JavaScript!
Please install Adobe Flash Player, click here for download

Dental Tribune Netherlands Edition No.2, 2016

6 Interview dental tribune - netherlands edition maart 2016 TEKST: GERRIT JAN LOGT Hebben tandtechnici en tandtech- niek door alle digitale ontwikke- lingen nog bestaansrecht? Patrick Oosterwijk vindt van wel. Ook al moet de tandtechnicus zich bezin- nen op zijn toegevoegde waarde, “het vak wordt er belangrijker en mooier door.” Behalve tandtechni- cus en Director Scientific Relations bij Elysee Dental Groep (vertegen- woordigd op Dental Expo) is Oos- terwijk een veelgevraagd spreker. Dental Tribune interviewde hem over de recente digitale ontwikke- lingen en hoeverre de tandarts van nu deze kan negeren. Hoe bent u in de tandtechniek terechtgekomen? Mijn vader was tandtechnicus en zette na 25 jaar in loondienst te hebben gewerkt de stap om voor zichzelf te beginnen. Mijn moe- der was zijn eerste medewerker en toen ik na vijf jaar bij het be- drijf kwam, waren dat er inmid- dels zeven. Nadat ik de vakoplei- ding Tandtechniek had afgerond en drie jaar had gewerkt, werd mijn moeder ernstig ziek en vie- len zowel mijn vader als moeder weg uit de dagelijkse leiding van het bedrijf. De onderneming ontwikkelde zich door de inzet van het gehele team voorspoedig. Op een gege- ven moment werkten er 43 mede- werkers, we hadden vestigingen in Utrecht, Amersfoort en bij ACTA in Amsterdam. Ontwikkeling en digitalisering hebben eigenlijk al- tijd centraal gestaan voor ons. Sa- men met mijn compagnon zijn we ook een freescentrum gestart en zijn we mondscanners gaan ver- kopen. Toen zagen we dat de ont- wikkelingen inmiddels zo snel gingen, dat je zelfs met een bedrijf van 43 man veel te klein bent om ze te kunnen volgen. Wanneer kwam dat inzicht? Al redelijk snel. Het resulteerde erin dat wij in 2012 zijn overge- nomen door Elysee Dental Groep. Ik zag het als de enige manier om verdere ontwikkeling moge- lijk te maken. Wij freesden des- tijds al zirkoniumoxide, maar ik zag aankomen dat we ook tita- nium en composieten moesten kunnen frezen, printtechnolo- gie in huis moesten halen even- als het lasermelten van titani- um- en chroomlegeringen, en dat we op softwaregebied een slag moesten slaan. Bijna alle klei- ne laboratoria maken een keu- ze voor een bepaalde leverancier met zijn systeem. Maar geen en- kel klein bedrijf kan vijf verschil- lende scanners in huis hebben en ook toegang hebben tot een eigen frees- of ander productiecentrum om controle te houden. Inmid- dels is Elysee Dental onderdeel van de Modern Dental Groep, een wereldwijd concern. Ik denk dat we het grootste tandtechni- sche laboratorium ter wereld zijn, waarin iedereen wel zijn eigen identiteit heeft behouden. Dat klinkt heel mooi, maar je geeft ook je zelfstandigheid op. Doet het geen pijn om het bedrijf van je vader en jezelf te moeten opgeven? Als de wereld niet veranderd was, dan had ik ons bedrijf met liefde en passie voortgezet. Maar mijn grootste angstbeeld was dat je al- lerlei ontwikkelingen om je heen ziet gebeuren en zelf niet mee kunt komen. Wat is je zelfstan- digheid dan nog waard? Die moet je dan toch opgeven in het belang van het grotere geheel. ‘If you can’t beat them, join them’? Ik zou eerder zeggen: join the winning team. Je zoekt een part- ner om de ontwikkelingen mo- gelijk te maken. Tot nu toe was productie in China heel belang- rijk vanwege de kosten, maar an- derzijds is lokale productie wen- selijk vanwege het persoonlijke contact tussen de tandarts en de tandtechnicus, wat nog steeds heel belangrijk is. Daarom heb- ben wij nu in Emmerich, vlak over de grens, een productiecen- trum waar volledig CAD/CAM geproduceerd wordt. Het is een voorrecht als je deel kan uitma- ken van zo’n grote en professi- onele organisatie. Zelf ben ik lid van het managementteam van Elysee Dental Groep en Director Scientific Relations. Dat laatste houdt in dat ik de contacten on- derhoud met de universiteiten. Ik verdeel mijn aandacht tussen de universiteiten van Amsterdam en Groningen, het management- team en de vestiging in Utrecht. Ik ben erg bezig met de ont- wikkeling. Met beide universitei- ten kijken we hoe we tandtech- niek binnen het tandheelkundig onderwijs naar een hoger niveau kunnen tillen met behulp van di- gitalisering. Digitaal kun je heel makkelijk zaken inzichtelijk ma- ken, terwijl dat analoog veel las- tiger is. Wat vindt u van de positie van de tandtechnicus? Zal deze een belangrijker rol gaan spelen in de tandheelkunde of juist niet? Dat is afhankelijk van hoe je de tandtechnicus ziet. Zie je hem als iemand die aan een bureau een opdracht zit uit te voeren voor een tandarts, dan is hij een uit- stervende soort. Maar zie je hem als iemand die de tandarts be- geleidt en adviseert in de mate- riaalkeuze, de keuze en uitvoe- ring van technieken om tot een optimaal resultaat te komen, de esthetische eisen… dan is hij een belangrijke partner en adviseur van de tandarts. De tandtech- nicus van de toekomst zal veel breder opgeleid moeten worden, zodat hij nog meer een sparring partner kan zijn van de tandarts. Heeft een tandarts zo’n sparring partner nodig? De opleiding Tandheelkunde is veel breder geworden. De all- round tandarts, zoals die vroe- ger aan huis een eigen praktijk had, is aan het verdwijnen. Je ziet ketenvorming en specialisa- tie. Tandartsen verwijzen steeds meer naar partners in de keten zoals implantologen, endodon- tologen en parodontologen. Zo zijn tandtechnici ook partners, en heel wezenlijke, mits ze zich blij- ven ontwikkelen en hun vak bij- houden door op de hoogte te zijn van nieuwe materialen en tech- nieken. Die positie moet je ver- dienen, je krijgt hem niet zomaar. Is het vak van tandtechnicus sterk in beweging? Digitalisering wordt gezien als een bedreiging voor de tand- techniek en is dat in feite ook. Het aantal werkzame tandtech- nici zal in de toekomst afnemen. Tegelijkertijd is het een geweldi- ge kans om het vakgebied mooier, uitdagender en voorspelbaarder te maken. De grootste uitdaging voor de tandtechniek is om het proces te beheersen en binnen de keten de productie in eigen hand en eigen huis te hebben. De vol- gende stap is dat wij als tand- technici van alle componenten die ons door de industrie wor- den aangereikt, één product ma- ken dat indicatiegericht is en niet productgericht. Wat vindt u van de manier waarop er tegenwoordig wordt samengewerkt? Wat gaat er goed, wat kan er beter? Dertig jaar geleden deed de tand- technicus alleen wat de tandarts hem opdroeg. De tandarts was volledig op de hoogte, want hij/ zij had in de opleiding ook tand- techniek gedaan. De tandtechniek wordt alleen maar belangrijker en mooier > lees verder op pagina 8 “Digitalisering leidt tot hogere, constante kwaliteit” Interview met tandtechnicus Patrick Oosterwijk

Pages Overview