Please activate JavaScript!
Please install Adobe Flash Player, click here for download
ePaper created 2017-03-28, 15:18:29 | version 1.38.0
Dental tribune The World’s Dental Newspaper . Belgische editie Maart 2017 www.dental-tribune.com 4de jaargang - nr 9 Tweemaandelijks, 4de jaargang, 2017 – P919141 - afgiftekantoor Brussel X - verschijnt niet in juli. – Verantwoordelijke uitgever: P.C. Maters, Alsembergsesteenweg 842, 1180 Brussel Sportvoeding slecht voor gebit ... pag.4 Stap gezet naar vaccin tegen parodontitis ... pag.4 Dit nummer wordt u aangeboden in samenwerking met de volgende bedrijven: BESCAN, FDI, GC, IMAGINA, ULTRADENT, VOCO, WOHD De endodontische obturatie Volledig reinigen maakt de weg vrij voor volledige obturatie Tekst en foto’s: Rik van Mill Na het prepareren en reinigen van het wortelkanaalsysteem volgt de obturatie. Deze fase van de endodontische behandeling is minstens zo belangrijk als de voorgaande handelingen. Het is nu eenmaal zo dat een ruimte maar door één materiaal ingenomen kan worden en in iedere mm3 die ingenomen wordt door in dit geval guttapercha of sealer is geen plaats meer voor bacteriën. Prof. dr. Schilder was de eerste academicus die heeft gewezen op het belang van het volledig reinigen en volledig vullen, en de concepten en technieken heeft ontwikkeld die dat mogelijk maken.1,2 Bij de ‘Schilder- techniek’ wordt dus geprobeerd het hele kanaalsysteem te reinigen en te vullen, dus niet ‘kort’. Met ‘kort’ wordt bedoeld dat het kanaal waarin gewerkt wordt geïnstrumenteerd wordt tot een arbitrair punt dat 1, 2 of meer millime- ters van de terminus verwijderd is. Fi- guur 1-6 toont een opname van een 46 waarin een korte kanaalbehandeling is gedaan. Indien de preparatielengte niet tot aan de terminus wordt gelegd, is het onmogelijk geworden om optimaal te reinigen. Daar waar nog weefselresten of bacteriële plaques aanwezig zijn, is geen plaats voor vulmaterialen. Lekk- age is het gevolg. Iedere kanaalbehan- deling die kort is geprepareerd, vormt een risico en kan vroeg of laat tot pro- blemen leiden. Hydraulisch sproken van hydraulische technieken omdat het op deze wijze compacteren van warme guttapercha leidt tot een forse drukverhoging in het materiaal onder de pluggers. Hierdoor is het mo- gelijk om laterale anatomie zoals late- rale en accessoire kanalen te vullen. De drie methodes zijn de Schilder- techniek (of anders gezegd de verticale compactie van warme guttapercha), de Thermafill-techniek (of ook wel de ver- ticale en laterale compactie van warme guttapercha) en de Squirt-techniek (ofwel de directe injectie van warme guttapercha met een guttapercha-pis- tool). Dit artikel gaat over de klassie- ke Schildertechniek, ontwikkeld door prof. dr. Herbert Schilder aan de uni- versiteit van Boston in de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw. Anatomie Figuur 7 laat de voorpagina zien van het boek van Walter Hess uit 1925, met daarnaast een aantal modellen weerge- geven die in het boek te vinden zijn.3,4 Het kostte hem tien jaar om die ka- naalsystemen te reproduceren in rub- ber, hoewel vermeld moet worden dat hij het niet alleen deed: hij had de hulp van zijn studenten. Op de universiteit van München wordt Hess nog in ere gehouden. Op de tandheelkundige fa- culteit zijn zestig originele, door hem gefabriceerde modellen te bewonderen. Na Hess zijn meerdere onderzoekers bezig geweest met het in kaart brengen van het inwendige van het menselijke gebitselement. De eersten die dat digi- taal deden met behulp van micro CT waren Brown en Herbranson in Cali- fornia. Hun Tooth Atlas is via http:// ehuman.com te raadplegen. Ook Paque uit Zurich maakt zeer mooie afbeel- dingen. De foto’s die collega dr. Balandra- no maakt van de apices van geklaarde (doorzichtig gemaakte) elementen ge- ven een indrukwekkend beeld van de apicale anatomie en stemmen tot nede- righeid en ontzag voor de te verrichten behandeling (figuur 8-10). Er zijn drie methodes om kanalen ‘hydraulisch’ te vullen. Er wordt ge- Hess maakte modellen van de ka- naalsystemen van 10.000 geëxtraheer- de elementen. Een ware titanenarbeid. We zien ons voor de taak gesteld om die kanaalsystemen te reinigen, te » p.2 ontdoen van alle zachte weef- 1 4 2 5 3 6 Figuur 1. Duidelijk falende kanaalbehandeling. Ondergeprepareerd, ondervuld en kort gevuld. Figuur 2. Opname na het maken van de toegang. Distaal is duidelijk asymmetrisch ten opzichte van het contour van het element, wat duidt op een extra kanaal. Figuur 3. Een verwijderde single cone-gutta-stift. De lekkage is overduidelijk. Figuur 4. Opname van dezelfde molaar nadat de herbehandeling heeft plaatsgevonden. Figuur 5 en 6. Hetzelfde element na drie maanden, volledige genezing van de laesie is een kwestie van tijd. Bruxisme verdrievoudigt kans op implantaatfalen by Dental Tribune International MALMÖ, ZWEDEN – Meer dan een miljoen mensen wereldwijd hebben last van bruxisme, een aandoening die flinke gebitsschade kan veroorzaken. Ook implantaten bij deze patiënten lopen het gevaar te beschadigen, blijkt uit nieuw onderzoek van de Universiteit van Malmö. Bruxeerders lopen een drie keer zo hoog risico op implantaatfalen als patiënten zonder deze vorm van temporomandibulaire dis- functie. Om het verband tussen implantaat- falen en bruxisme in kaart te brengen, hebben de Zweedse onderzoekers de gegevens van 3549 implantaten bij 994 patiënten geanalyseerd. Van deze groep leden 56 patiënten (met in totaal 185 implantaten) aan bruxisme. In de gehele groep werd bij 179 implantaten ‘implantaatfalen’ gerapporteerd. De onderzoekers vonden bij pa- tiënten met bruxisme een risico op implantaatfalen van 13 procent, bij patiënten die niet bruxeerden was dat 4,6 procent. Bruxisme verdrie- voudigde dus het risico op verlies van het implantaat. De analyse toonde verder aan dat bruxisme vaker voor- komt bij mannen en dat korte en bre- de implantaten vaker verloren gaan. Andere risicofactoren geassocieerd met implantaatfalen waren roken, diabetes mellitus type 1, medica- tiegebruik voor hoog cholesterol of hyperthyroïdie, gebruik van antide- pressiva en gebruik van protonpom- premmers. Op basis van dit onderzoek valt te concluderen dat bruxisme een verho- ging van het risico op implantaatfalen geeft. Wel benadrukt het onderzoeks- team dat bij het zoeken naar de onder- liggende oorzaak van een onsuccesvolle implantatie ook de andere risicofacto- ren moeten worden meegewogen. De resultaten van het onderzoek werden gepubliceerd in de novembe- reditie van het Journal of Oral Reha- bilitation, onder de titel ‘Bruxism and dental implant failures: A multilevel mixed effects parametric survival analysis approach’. "Peri-implantitis is door de mens veroorzaakt" by Anne Faulmann (DTI) In 1967 begon prof. dr. Tomas Albrektsson samen te werken met Per-Ingvar Brånemark om de osseointe- gratie van orale, craniofaciale en orthopedische im- plantaten verder te ontwikkelen. Sindsdien heeft Albrektsson ver- schillende papers over osseointegra- tie gepubliceerd en een significante bijdrage geleverd aan het begrip van de onderliggende biologische mecha- nismen en aan de ontwikkeling van implantologie in de tandheelkunde. Op het recente congres van de Euro- pean Association for Osseointegration (EAO) in Parijs heeft Albrektsson de meest recente inzichten over succes- volle osseointegratie en peri-implan- tair marginaal botverlies gepresen- teerd. Dental Tribune Online had de kans om deze onderwerpen met hem te bespreken. Meer dan vijftig jaar geleden ont- dekte Per-Ingvar Brånemark het pro- ces van osseointegratie, wat de basis zou vormen voor tandheelkundige implantologie. Sindsdien is het con- cept geaccepteerd en is veel onderzoek gedaan naar osseointegratie en het on- derliggende mechanisme. Wat zijn de » p.4 laatste inzichten op dit gebied?