Please activate JavaScript!
Please install Adobe Flash Player, click here for download
ePaper created 2016-02-26, 12:38:58 | version 1.38.0
24 4_2015 digital 24 digital_narzędzia i technologie Ryc. 5a-b_Kontrola kliniczna uzupełnień tymczasowych. Ryc. 4_Wyfrezowane gotowe uzupełnienia tymczasowe. Ryc. 5a Ryc. 5b _Etap I Po przeprowadzonej deprogramacji, ustalo- no RC metodą Dawsona i zarejestrowano przy pomocy płytki z twardego wosku. Następnie zeskanowano oba łuki bez preparowania filarów. Relację obu łuków zarejestrowano również ska- nerem w ustalonej uprzednio RC i zwiększonym wymiarze pionowym (Ryc. 2). _Etap laboratoryjny Odpowiednio przygotowane pliki zostały auto- matycznie wysłane drogą mailową bezpośrednio do laboratorium i tam poddane dalszej obróbce. Dzisiejsza nowoczesna pracownia techniczna opie- ra się w dużym stopniu na technikach digitalnych. Odebrane skany poddawne są wstępnej obróbce w programie Model Builder, a następnie zostaje wytworzony model – najpierw wirtualny, a następ- nie po przesłaniu do drukarki 3D – model rzeczywi- sty. Wszelkie dane zapisane w skanerze w począt- kowej karcie pacjenta wędrują razem z plikiem pola protetycznego do odpowiednich kooperantów. Współczesny model stomatologii cyfrowej to nie tylko komfort skanowania czy uzyskanie wysokiej precyzji. To przede wszystkim przy- spieszenie wykonywania prac protetycznych. Jak wspomniałam, wytworzenie modeli wirtualnych pozwala na rozpoczęcie pracy niezależnie od wy- drukowanych modeli rzeczywistych. Zestawione łuki zębowe aplikujemy do wirtualnego artykula- tora, aby wykonać pracę protetyczną w artyku- lacji dynamicznej. Jeżeli chcielibyśmy pracować na ustawieniach indywidualnych dla pacjenta, nieodzownym jest przygotowanie wcześniej po- miaru łukiem twarzowym, pobranie kęsów czyn- nościowych, a następnie po ustaleniu kątów, wpi- sanie ich w program artykulatora wirtualnego. Opisywany przypadek zakłada wykonanie pracy w zwarciu konstrukcyjnym. Z racji przebu- Ryc. 4