Dental Tribune Belgische editie No.1, 2016

4 Dental Tribune Belgische editie Maart-April 2016 Universele adhesieven: zoals u het zelf wil Uitstekende hechtkracht voor alle indicaties Dr Ron Kaminer Sinds 1955, toen Dr Michael Buo- nocore een revolutie teweegbracht in de tandheelkunde met zijn primitieve maar innovatieve adhesieve techniek, zijn zowel materialen als technieken spectaculair geëvolueerd. Toen on- langs echter een enquête werd gehou- den onder een groep chirurgen-tand- artsen, stelde ik vast dat, ondanks de verbeteringen in materialen en technieken, de groep nog steeds ver- schillende materialen en technieken gebruikte om een vergelijkbaar resul- taat te bereiken. Sommigen gebrui- ken nog steeds fosforzuur en daarna een adhesief, anderen gebruikten een zelfetsende primer en een adhesief, en weer anderen gebruikten een eenstaps- oplossing van zelfetsende primer en een adhesief. Eenstapsoplossingen van een zelfetsende primer en een adhesief hebben het nadeel dat de hechtkracht dan wel toereikend is, maar zeker lager vergeleken bij etsing met fosforzuur, gevolgd door een adhesief. Om die reden gebruikt een aantal onder hen nog steeds fosforzuur voordat ze een eenstapsoplossing van een zelfetsende primer en een adhesief gebruiken, om zo de hechtkracht te verhogen. Deze methode is geschikt voor het glazuur; voor het tandbeen echter betekent het aanbrengen van fosforzuur in een 37%-oplossing vóór het gebruik van een zelfetsende primer en een adhesief een vermindering van de hechtkracht en een mogelijke overgevoeligheid. Dit komt doordat fosforzuur meer tand- beenmateriaal verwijdert dan het volu- me dat door zelfhechtende monomeren kan worden aangevuld. Er is een nieuwe generatie bonding ontwikkeld, de universele adhesie- ven. Zij stellen chirurgen-tandartsen in staat om een volledige etsing of zelfetsing uit te voeren, zonder over- gevoeligheidsproblemen en zonder vermindering van de hechtkracht na aanbrenging van fosforzuur op het tandbeen. Eén van die producten, Futurabond U (VOCO) koppelt een eenvoudig gebruik aan een uitste- kende hechtkracht. Op verschillende vlakken geeft Futurabond U aanzien- lijk betere resultaten dan zijn voorgan- ger Futurabond DC (VOCO). Futu- rabond U heeft een hogere pH-waarde dan traditionele zelfetsende systemen zoals Futurabond DC. Deze hogere pH-waarde voorkomt overetsing van het tandbeen dat al door de techniek van de totale etsing is geëtst. Futura- bond U bevat een nieuw oppervlakte- actief middel dat de bevochtigingsei- genschappen verbetert, waardoor de oppervlaktespanning vermindert en de hechting verbetert. Tot slot ver- schilt ook de chemische samenstelling van het monomeer van die van zijn voorganger, waardoor het etsingsef- fect van het nieuwe product wordt versterkt. Wat echter wel behouden is geble- ven, is één van de handigste functies van zijn voorganger: de verpakking. Futurabond U onderscheidt zich vooral van alle andere adhesieven op de markt dankzij de innovatieve verpakking onder folie, uniek in dit marktsegment, in SingleDose blisters. De verpakking onder folie bestaat uit twee capsules die elk een eigen com- ponent bevatten. Door op één bepaal- de plaats op de verpakking te druk- ken, gaat de inhoud van één capsule over in de andere en wordt onmiddel- lijk een vers mengsel van de compo- nenten gevormd. Voor de techniek van zelfetsing wordt tegenwoordig een microborstel gebruikt om de folie te doorboren en het product vervolgens op de tand te kunnen aanbrengen. Op die manier wordt vermeden dat het product verdampt wanneer een ver- pakking open blijft staan of wanneer het product wordt overgebracht in een dappendish. Voor de techniek van de volledige etsing wordt fosforzuur in een 37%-oplossing aangebracht op het tandbeen en het glazuur. Dat laat men tien seconden inwerken, daarna wordt gespoeld en wordt Futurabond U aan- gebracht. Het product wordt met de microborstel een twintigtal seconden ingemasseerd, gedurende vijf secon- den zacht weggeblazen en vervolgens tien seconden met licht gepolymeri- seerd. De tand is nu klaar voor de vol- gende restauratiestap. Dankzij de geringe dikte van de laag is Futurabond U ideaal voor directe en indirecte restauraties. Dankzij de unie- ke chemische samenstelling kan het product ook worden gebruikt met alle duaal- en zelfhardende composieten, waardoor problemen met incompati- bele materialen definitief tot het ver- leden behoren. De hechtkracht blijft bij al deze gevallen redelijk hoog, een eigenschap die bij andere systemen niet vaak voorkomt. Futurabond U hecht ook aan zirkoon, metalen, aluminiu- moxide en aan op silicaat gebaseerde keramiek, zonder enige andere primer. Het heeft bovendien hoge hechtwaar- den: meer dan dertig MPa op glazuur en tandbeen. De volgende twee klinische voor- beelden illustreren hoe Futurabond U met uitstekend resultaat in de praktijk kan worden gebruikt. Casus 1: Zoals al eerder vermeld kan Futu- rabond U worden gebruikt voor de techniek van zelfetsing, of in combi- natie met fosforzuur voor de techniek van selectieve etsing of totale etsing. In de eerste casus, voor de bonding van een incisale rand, hebben we er- voor gekozen om vooraf fosforzuur aan te brengen om de hechtkracht van het composiet te verhogen. Op de preoperatieve foto is een breuk op de incisale rand van tand 21 te zien (afb.1). Fosforzuur in een 37%-op- lossing (Ultra etch, Ultradent Corp.) wordt gedurende tien seconden op het glazuur aangebracht (afb. 2). Na overvloedig spoelen van het etspro- duct wordt een strook mylar tussen tanden 11 en 21 geplaatst, en wordt Futurabond U gedurende twintig se- conden met een microborstel op het glazuur aangebracht. Daarna wordt het gedurende vijf seconden zacht weggeblazen. Futurabond U wordt daarna gedurende tien seconden on- der licht gepolymeriseerd. Een van de voordelen van Futurabond U is dat het na polymerisatie op de tand zichtbaar blijft (afb.3). Dit geeft de aanwezigheid van het adhesief aan voordat de directe restauratie wordt geplaatst. De definitieve restaura- tie (GrandioSO, kleur A1, VOCO) wordt geplaatst, met licht gepolyme- riseerd, afgewerkt en gepolijst (afb. 4). Casus 2: Het is mogelijk om cariës in een vroeg stadium conserverend te be- handelen d.m.v. tunneling, om het onnodig verwijderen van de tand- structuur te voorkomen. Bij deze casus toonde een radiografisch on- derzoek de aanwezigheid van vroeg- tijdige cariës aan op en rond de contactzone tussen premolaar 15 en molaar 16 (afb. 5). Tijdens een kli- nisch onderzoek werd geen occlusale deficiëntie als gevolg van cariës vast- gesteld (afb.6). We hebben gekozen voor een behandeling door tunneling om toegang te krijgen tot de cariës en die op de beide tanden te verwij- deren (afb. 7). Futurabond U wordt hier gebruikt volgens de techniek van zelfetsing, in overeenstemming met de instructies van de fabrikant (afb. 8). Na polymerisatie met licht wordt GrandioSO Flow (VOCO), een esthetisch en vloeibaar compo- siet, gebruikt als vulmiddel voor de caviteit (afb. 9 en 10). Dit materiaal is niet enkel bijzonder sterk maar ook esthetisch erg aantrekkelijk, zoals blijkt uit de natuurlijke vormgeving en de aanpassing van de restauratie aan de bestaande tandstructuur. Universele adhesieven zoals Fu- turabond U zijn een voorbeeld van de recentste ontwikkelingen in de tandheelkunde inzake bonding. Dankzij deze innovaties is het niet langer nodig om verschillende adhe- siefsystemen te combineren. U voert adhesiefhechtingen van restauraties uit op uw eigen manier. Met andere woorden: helemaal zoals u het zelf wil! 1 5 9 2 6 10 3 7 4 8 Afb. 1: Breuk aan de incisale rand van tand 21. | Afb.2: Fosforzuur in een 37%-oplossing wordt gedurende tien seconden op het glazuur aangebracht. | Afb.3: Futurabond U op de tand na polymerisatie. | Fig. 4: De definitieve restauratie wordt uitgevoerd, met licht gepolymeriseerd, afgewerkt en gepolijst. | Afb.5: Radio- grafisch onderzoek: vroegtijdige cariës op en rond de contactzone tussen premolaar en molaar. | Afb.6: Geen occlusale deficiëntie als gevolg van cariës. | Afb.7: Tunneling om toegang te krijgen tot de cariës en die op beide tanden te verwijderen. | Afb. 8: Hier wordt Futurabond U gebruikt volgens de techniek van zelfetsing. | Afb. 9: Een esthetisch en vloeibaar composiet wordt gebruikt als vulmateriaal voor de caviteit. | Afb. 10: De definitieve restauratie. Bibliografie • Buonocore MG. A simple method of increasing the adhe- sion of acrylic filling materials to enamel surfaces. J Dent Res 1955; 34: 849–53 • Yoshiyama M, Sano H, Carval- ho RM, PashleyDH. Adhesive mechanism of a self- etching/ self-priming adhesive resin to enamel and dentin. J Hard Tiss Biol1996;5:31–5. • Fabianelli A, Vichi A, Kugel G, Ferrari M. Influence of self- etching-priming bonding sys- tems on sealing ability of Class II restorations: leakage and SEM evaluation. Paper presented at annual meeting of the Interna- tional Association for Dental Research; April 6, 2000; Wash- ington, D.C. • Ferrari M, Goracci G, Garcia- Godoy F. Bonding mechanism of three “one-bottle” systems to conditioned and unconditioned enamel and dentin. Am J Dent 1997; 10: 224-30 De auteur Dr. Ron Kaminer studeerde in 1990 af aan de Buffalo School of Dental Medicine(SUNY). Hij heeft twee tandheelkundige praktijken; één in Hewlett, NY en één in Oceanside, NY. Dr. Kaminer is een internationale specialist op het gebied van dentale lasers en gaf nationale en internationale lezingen over lasers en minimaal invasieve tandheelkunde. Hij is directeur van het opleidingsprogramma ‘Master of Laser Dentistry’ in New York en werkt voor veel bedrijven als klinisch adviseur en spreker op conferenties. Hij is ook lid van het Raadgevend Comité van Whiter Image en Azenic. Dr. Kaminer is tevens docent aan het Peninsula General Hospital in Far Rockaway/NY en klinisch instructeur aan het International College of Laser Education. Hij is de auteur van talrijke artikelen over dentale lasers en minimaal invasieve tandheelkunde, en is lid van de redactionele raad van Dental Product Shopper. Daarnaast is hij lid van de Academy of Laser Dentistry, de Academy of General Dentistry, het International College of Facial Esthetics en de American Dental Association.

Dental Tribune Belgische editie No.1, 2016

Sommaire des pages