be active dentist Tribune

16 DENTIST Tribune n Recesja dziąsła powstaje w wyniku przesunięcia brzegu dziąsła poniżej granicy szkliw- no-cementowej. Do przyczyn powstawania recesji należą przede wszystkim czynniki anatomiczne, np.: cienki fe- notyp dziąsła, nieprawidłowe przyczepy wędzidełek, stło- czenia i rotacje zębów. Na uwarunkowania rozwo- jowe nakładają się niewłaści- we nawyki higieniczne, prze- wlekłe stany zapalne dziąseł, działanie stałych aparatów or- todontycznych, kolczykowanie warg i języka oraz nieprawi- dłowo wykonane wypełnienia czy uzupełnienia protetyczne. Obecność recesji sprawia, że pacjenci skarżą się z po- wodu nadwrażliwości zębów na bodźce termiczne i dotyk. Na odsłoniętych powierzch- niach korzeni zębów mogą po- wstawać przebarwienia oraz ubytki próchnicowe. Od końca lat 90. XX w. do pokrywania recesji dzią- słowych wykorzystuje się autogenny przeszczep pod- nabłonkowej tkanki łącznej (CTG) pobierany z podnie- bienia twardego. Zabiegi wy- korzystujące CTG pozwalają na poszerzenie dziąsła wła- ściwego. Umieszczenie prze- szczepu w miejscu biorczym powoduje napływanie fibro- blastów, a w konsekwencji nawarstwianie gojących się tkanek i pogrubienie dziąsła. W porównaniu z przeszcze- pem dziąsłowym, opisywa- na metoda zapewnia lepszy efekt estetyczny. Barwa prze- szczepu staje się identyczna z otaczającymi go tkankami. Ponadto, przy wykorzystaniu CTG nie dochodzi do blizno- watego gojenia tkanek, a wa- runki odżywienia przeszcze- pu są bardzo dobre. Metoda ta może być z powodzeniem łączona z technikami tunelo- wymi. Zmodyfikowana metoda tunelowa została zaprojekto- wana tak, by wyeliminować konieczność poziomych czy pionowych nacięć oraz mak- symalizować zaopatrzenie w krew brodawki dziąsłowej i przeszczepu. Procedura jest zatem stosunkowo mało urazowa dla tkanek mięk- kich jamy ustnej. Dzięki temu, proces gojenia jest szybszy, a efekt estetyczny lepszy w porównaniu do innych me- tod. Co najważniejsze, metoda ta daje wysoki stopień powo- dzenia. Średni poziom pokry- cia recesji wg badań różnych autorów wynosi ok. 96%. Pokrywanierecesjidziąsełzmodyfikowanąmetodą tunelowązwykorzystaniemprzeszczepu podnabłonkowejtkankiłącznej Aleksandra Nowicka Ryc. 3: Miejsce dawcze na podniebieniu. Zastosowano pojedyncze cięcie, równoległe do brzegu dziąsła i delikatnie oddzielono tkankę przeszczepu od kości podniebienia. Ryc. 6: Ranę na podniebieniu zabezpieczono szwami. Ryc. 2: Przygotowanie miejsca biorczego: wypreparowany tunel. Dziąsło zostało oddzielone od wyrostka zębodołowego aż do granicy śluzówkowo-dziąsłowej, z pozostawieniem brodawki międzyzębowej. Ryc. 5: Przeszczep ustabilizowany za pomocą szwów (zamocowane za pomocą kompozytu typu flow). Pacjentce zlecono unikanie szczotkowania okolicy zabiegu przez kolejne 3 dni oraz płukanie jamy ustnej roztworem chlorheksydyny 2-3 razy dziennie, a po tym czasie – korzystanie wyłącznie ze szczoteczki o miękkich włóknach. Ryc. 8: Stan dziąsła po 3 miesiącach od zabiegu. Ryc. 1: Stan wyjściowy: recesja dziąsła przy pierwszym zębie przedtrzonowym. Stan po leczeniu ortodontycznym aparatem stałym. Ryc. 4: Tkanka łączna została pobrana z podniebienia, a następnie wprowa- dzona w przygotowany tunel. Ryc. 7: Stan dziąsła po 2 tygodniach od zabiegu. Widoczne przebarwienia spowodowane stosowaniem chlorheksydyny.

be active dentist Tribune

przegląd stron