be active dentist Tribune

11ACTIVETribune n W poprzednim numerze BAD Tribune informowałam o konkursie organizowanym przez ACFF, czyli „Sojusz dla Przyszłości Wolnej od Próchnicy”. Serdecznie gra- tuluję jego zwycięzcom! Stworzyłam na potrzeby konkursu, pod kierunkiem dr n. med. Anny Jarząbek z Pomor- skiego Uniwersytetu Medyczne- go w Szczecinie, bardzo prosty w realizacji program. Jestem amatorem w tego typu projek- tach, ale włożyłam w to całe swoje serce i zaangażowanie. Nie byłabym sobą, gdybym pozostawiła swój program w za- wieszeniu, dlatego zdecydowa- łam się na jego pilotażową reali- zację w Katolickim Przedszkolu Niepublicznym im. bł. Edmunda Bojanowskiego w Chróścicach – małej wiosce w województwie opolskim. To właśnie dzieci są bohaterami mojego progra- mu – przyjęły mnie do swojego przedszkola z wielką ochotą, a na koniec nie chciały pozwo- lić, żebym wyszła. To dla mnie największa nagroda i motywa- cja do działania! Najpierw otrzymałam od opiekuna grupy wcześniej przy- gotowane przeze mnie ankiety, wypełnione przez rodziców. Za- wierały one pytania dotyczące higieny jamy ustnej – nawyków, a także wiedzy na ten temat. Sumiennie przygotowałam się w domowym zaciszu na wizytę w przedszkolu. Spotka- nie z dziećmi było dla mnie nie lada wyzwaniem, bo przecież nie wystarczy znać odpowie- dzi na wszystkie ich pytania, trzeba jeszcze odpowiedzieć w taki sposób, by zrozumiały i poczuły potrzebę zadbania o własne zęby. W celu zbudowania do- brych relacji z dziećmi spo- tkanie rozpoczęłam od pro- stej gry „Do wspólnej zabawy zapraszam…”. Dzieci usiadły na dywanie w kółku, losowo wybrane dziecko rozpoczę- ło zabawę tymi słowami, a na końcu dodało własne imię, ko- lejna osoba powtarzała całe zdanie, dodawała imię po- przednika i swoje. Gra kończy się, gdy ostatnia osoba z kręgu powtórzy imiona wszystkich poprzedników. Gra jest prosta dla grupy przedszkolaków, bo wszystkie dzieci znają swoje już imiona, a osoba prowadząca po wielokrotnym powtórzeniu imion dzieci może zwracać się do nich bezpośrednio po imie- niu, co sprawia, że atmosfera staje się przyjaźniejsza – moim zdaniem to kluczowy element w pracy z najmłodszymi. Następnie przeszłam do rozmowy na temat higieny jamy ustnej. Pogadankę warto po- prowadzić zgodnie z kolejno- ścią zagadnień: kim jest denty- sta, czym się zajmuje, jak często powinniśmy go odwiedzać, jak dbać o zęby, jak często, jakie preparaty używamy do mycia zębów, jaką stosujemy pastę i w jakiej ilości. Końcowym eta- pem rozmów jest pokazanie dzieciom zestawu diagnostycz- nego, którego użyje dentysta podczas wizyty, ponieważ jak wynikało z ankiet, część dzieci w wieku 5-6 lat jeszcze nigdy nie była w gabinecie. Dla po- zostałych to okazja do przypo- mnienia. Lusterko zostało przekaza- ne dzieciom do ręki, by każde z nich mogło je dokładnie zoba- czyć. Koniecznie należy zwró- cić uwagę w rozmowie, że zęby składają się z 3 warstw i bakte- rie, które prowadzą do powsta- nia próchnicy penetrują kolejne warstwy zęba, początkowo nie dając objawów bólowych, dla- tego tak ważne są regularne wizyty u dentysty. Po rozmo- wie, poruszającej wszystkie wymienione aspekty, należy zademonstrować na modelu szczęki i żuchwy właściwą me- todę szczotkowania zębów. Dzieci w wieku 5-6 lat powinny samodzielnie poradzić sobie z myciem zębów metodą okrężną Fonesa. Należy przy tym zwrócić ich uwagę, że po- moc mamy lub taty w szczot- kowaniu będzie konieczna. W celu utrwalenia wiado- mości z rozmów, kolejnym etapem spotkania jest zabawa z muzyką do piosenki „Myj zęby” z repertuaru zespołu Fa- solki. Maluchy, nadal siedząc w kółku, w rytm muzyki podają sobie maskotkę, a kiedy muzy- ka przestaje grać, osoba z za- trzymanympluszakiemwybiera numer pytania, który odczytuje osoba prowadząca program, a przedszkolak odpowiada. Odpowiedzi na wszystkie pyta- nia zostały zawarte w pierwszej części spotkania w czasie roz- mów, toteż zabawa ma na celu ugruntowanie wiedzy. Po zabawie, w celu utrwale- nia techniki szczotkowania zę- bów, należy poprosić jedno lub dwoje dzieci, by na modelu za- demonstrowały, jak właściwie myć zęby. Następnie przed- szkolaki w 4-5-osobowych grupach udają się do łazienki, by umyć zęby nowopoznaną techniką. Do każdego dziec- ka prowadzący program musi podejść i trzymając rączkę dziecka, powinien pomóc mu zataczać szczoteczką wyma- gane „kółeczka”, aby dziecko poczuło, że robi to dobrze i na- uczyło się właściwej siły naci- sku. Podczas wizyty w łazien- ce można jeszcze raz zapytać dzieci o wielkość porcji nakła- danej pasty, ponieważ wielo- krotne powtarzanie nowych informacji skutecznie je utrwali. Na koniec, w sali zabaw, zosta- je dzieciom zapowiedziane ko- lejne niespodziewane spotka- nie, a pomiędzy nimi, zarówno w domu, jak i w przedszkolu, dzieci wdrażają i utrwalają nowe umiejętności. Tydzień później odwiedzi- łam przedszkole ponownie, a dzieci zaskoczone, powitały mnie wyczekującym wzrokiem. Powtórzyliśmy razem grę z py- taniami i przeszliśmy do łazien- ki, gdzie wybarwiłam im zęby preparatem Mira-2-ton zgodnie z wymogami wskaźnika OHI, odnosząc się do oceny ilości ich płytki nazębnej. Program miał im posłużyć jako drogo- wskaz i pokazać, czy ich higie- na w zakresie jamy ustnej jest wystarczająca. Muszę przy- znać, że jestem zadowolona z rezultatów, u nielicznych dzieci pojawiło się niebieskie zabar- wienie wskazujące na starą płytkę nazębną. Czerwono-ró- żowa barwa zębów wzbudzi- ła wiele radości. A u mnie? Ogromny uśmiech, dużą mo- tywację, bo utwierdziło mnie to w przekonaniu, że moja wizyta w przedszkolu i poświęcony czas nie poszły na marne. Nie od dzisiaj mówi się o dużym problemie próchnicy wśród dzieci w przedszkolach w całej Polsce. Dzieciom w tym wieku można tłumaczyć wie- le kwestii godzinami, a mimo wszystko najlepiej działa na dziecko coś, czego same do- świadczy. Zdecydowałam się na wizualizację płytki nazęb- nej płynem Mira-2-ton, który wybarwia świeżą płytkę na kolor różowy, a starą na niebie- ską. Stwierdzenie „trzeba myć zęby” do dzieci nie przemawia, należy pokazać, zademonstro- wać i wytłumaczyć, a przede wszystkim nauczyć, by działały w coraz większym zakresie sa- modzielnie. Jeśli ktoś z was chciał- by poznać szczegółowy plan przebiegu programu, by sa- modzielnie go zastosować, zapraszam do kontaktu mailo- wego: alexa94faro@o2.pl lub przez portal społecznościowy Facebook. Z przyjemnością odpowiem na wszelkie pytania, przyjmę konstruktywną kryty- kę, by skuteczniej edukować najmłodsze dzieci. Taki pilotaż to cenne doświadczenie dla mnie, starałam się jak najlepiej pokazać im wszystko, czego mogą się spodziewać pod- czas wizyty u dentysty – by nie bały się tej pierwszej wizyty, a przede wszystkim chętnie siadały na fotel regularnie, bo wtedy problemy będą zmini- malizowane. Zbarwnąpilotażowąwizytą uprzedszkolaków Aleksandra Simińska

be active dentist Tribune

przegląd stron