Please activate JavaScript!
Please install Adobe Flash Player, click here for download

be active dentist Tribune

21 DENTIST Tribune n Szczelna obturacja kanału korzeniowego jest ostatnim etapem leczenia kanałowe- go. Jej poprawne wykonanie jest równie ważne, co opra- cowanie i dezynfekcja kana- łu. Obecnie kanały można wypełniać kilkoma sposoba- mi, które możemy podzielić na metody oparte na zimnej lub ciepłej gutaperce. Przed wypełnieniem kana- łu gutaperką należy pamiętać o  zastosowaniu uszczelniacza (z  wyjątkiem stosowania sys- temu GuttaFlow, o  czym po- niżej). Uszczelniacz możemy wprowadzić do kanału na kil- ka sposobów: przenosząc go do kanału na poszerzaczu lub sączku papierowym, za pomo- cą igły Lentulo/spirali EZ-fill lub na ćwieku gutaperkowym. Metoda z  wykorzystaniem poszerzacza jest bezpieczna, lecz czasochłonna. Polega na naniesieniu uszczelniacza na cześć pracującą poszerzacza, wprowadzeniu go do kanału na długość 1-2 mm krótszą od długości roboczej i  obracaniu narzędziem w kierunku przeciw- nym do ruchu wskazówek zega- ra z jednoczesnym wysuwaniem poszerzaczaz kanału.Czynność tę można powtórzyć 2-3-krot- nie dla lepszego pokrycia ścian kanału uszczelniaczem. Użycie igły Lentulo jest szybkie i pozwa- lajednorazowowprowadzićdużą ilość uszczelniacza, lecz ryzyku- jemy złamaniem tego narzędzia w  kanale lub przepchnięciem uszczelniacza do tkanek około- wierzchołkowych. Zastosowanie spirali EZ-fill zmniejsza ryzyko przepchnięcia materiału. Igłę Lentulo/spiralę EZ-fill montuje- my na mikrosilniku, ustawiamy na 300-500 obr./min, pokrywa- my narzędzie uszczelniaczem, a  następnie wprowadzamy do kanału i  włączamy mikrosilnik. Wykonując ruchy pompujące, powoli wyciągamy narzędzie z kanału. Rozmiar igły Lentulo/ EZ-fill musi być o  2 rozmiary mniejszy od MAF, aby zmniej- szyć ryzyko złamania. Najprostszą z metod z wy- korzystaniem zimnej gutaperki jest metoda jednego ćwieka. Polega ona na umieszczeniu w  kanale tylko jednego ćwie- ka gutaperkowego w  obecno- ści uszczelniacza. Aby użyć tej metody, należy opracować kanał, stosując kolejne narzę- dzia na pełnej długości robo- czej (metoda tradycyjna opra- cowania kanału). Jest to łatwa i szybka w wykonaniu metoda. Ma jednak sporą wadę: zbyt dużą ilość uszczelniacza w sto- sunku do gutaperki, co może skutkować nieszczelnością. Metoda jednego ćwieka może być zastosowana jedynie w ka- nałach opracowanych metodą tradycyjną, mających jedno- cześnie okrągły przekrój, małą średnicę i prosty przebieg. Innym wariantem tej me- tody jest opracowanie kanału narzędziem maszynowym i za- stosowanie ćwieka tego sa- mego systemu, co narzędzie, np. system Reciproc – pilniki i ćwieki mają taką samą śred- nicę wierzchołkową i identycz- ną rozszerzalność (taper). Za- stosowanie systemu pilników maszynowych i  dobranych do nich ćwieków pozwala na uży- cie metody jednego ćwieka także w  kanałach o  bardziej złożonej anatomii oraz elimi- nuje problem zbyt dużej ilości uszczelniacza w  stosunku do gutaperki, co skutkuje poprawą szczelności wypełnienia. Wykonanie – wypełnianie kanału rozpoczynamy od do- pasowania ćwieka. Dobieramy standardowy ćwiek gutaperko- wy, którego wielkość odpowia- da wielkości MAF (ostatnie uży- te na pełnej długości roboczej narzędzie). W przypadku stoso- wania systemu narzędzi maszy- nowych i  dedykowanych ćwie- ków, dobieramy rozmiar ćwieka odpowiadający ostatniemu uży- temu narzędziu. Na ćwieku za- znaczamy długość roboczą (np. przez ucisk końcówką pęsety) i wsuwamy do kanału tak, aby miejsce zaznaczenia pokryło się z  punktem referencyjnym. Jeżeli ćwiek nie wchodzi na pełną długość roboczą, a  ka- nał jest prawidłowo opracowa- ny, należy zastosować ćwiek o rozmiar mniejszy. Ćwiek lekko dociskamy. W  tym momencie warto wykonać kontrolne zdję- cie rtg. Następnie wyciągamy ćwiek z  kanału – ważne, aby przy wysuwaniu z  kanału po- czątkowo stawiał pewien opór. Jeżeli ćwiek nie stawia oporu, należy zastosować większy rozmiar ćwieka, o ile da się go wprowadzić na pełną długość roboczą. Po dopasowaniu ćwieka płuczemy i  osuszamy kanał, a następnie wprowadza- my uszczelniacz. W  metodzie tej potrzebna jest duża ilość uszczelniacza, dlatego należy użyć igły Lentulo/spirali EZ-fill lub wprowadzić go na poszer- zaczu. Kolejną czynnością jest pokrycie ćwieka uszczelnia- czem i  powolne wsuwanie go do kanału aż do osiągnięcia pełnej długości roboczej. Wy- stającą z kanału część ćwieka odcinamy rozgrzanym upycha- łem kulkowym, ekskawatorem lub elektrycznym urządzeniem przeznaczonym do tego celu. Kolejną metodą opartą na użyciu zimnej gutaperki jest kon- densacja boczna. Polega ona na wprowadzaniu, obok ćwieka głównego, cieńszych ćwieków dodatkowych. Jest to metoda niewymagająca specjalnego sprzętu, ale dość czasochłon- na. Rozmiar ćwieka głównego odpowiada rozmiarowi MAF, dobierany jest tak samo, jak w  metodzie jednego ćwieka. Całe postępowanie wprowa- dzenia ćwieka głównego od- bywa się tak, jak w  metodzie jednego ćwieka. W  metodzie kondensacji bocznej nie potrze- ba dużej ilości uszczelniacza, dlatego najbardziej optymalne jest wprowadzenie go na ćwie- ku głównym. Kolejną czynno- ścią jest dobranie wielkości roz- pychacza (spreader). Dla MAF o  rozmiarach do 35 używamy rozpychaczy o  rozmiarze 20, dla MAF do 55 – rozpychaczy 25, a dla MAF powyżej 55 – roz- pychaczy 35. Narzędzie to na- leży powoli wsuwać do kanału z  naciskiem w  kierunku wierz- chołkowym, wykonując jedno- cześnie delikatne ruchy obroto- we w prawo i w lewo. Pierwszy rozpychacz powinien wsuwać się do kanału na długość o 1-2 mm krótszą niż długość robo- cza – jeżeli tak nie jest, nale- ży użyć spreadera o  rozmiar mniejszego. Gutaperkę należy uciskać rozpychaczem przez co najmniej 15 s, a następnie obró- cić narzędzie o min. 180 stopni i  wyjąć z  kanału. W  powstałą przestrzeń od razu wsuwamy dodatkowy ćwiek gutaperkowy o  rozmiarze odpowiadającym rozmiarowi spreadera. Proce- durę powtarzamy do momentu, gdy ćwieki nie będą wchodziły do kanału na więcej niż 2-3 mm. Przed każdym użyciem rozpy- chacza w  kanale należy oczy- ścić go z resztek uszczelniacza przy pomocy gazika nasączo- nego spirytusem. Nadmiar gu- taperki odcinamy w  opisany powyżej sposób. Problemem przy zastosowaniu tej metody może być wyciąganie gutaperki podczas kondensacji. Aby temu zapobiec, należy dobrze dopa- sować ćwiek główny w  okolicy wierzchołkowej, oczyszczać spreader po użyciu i  wykony- wać obrót narzędziem przed jego wyciagnięciem z  kanału. Innymi przyczynami wyciąga- nia gutaperki jest uszkodzenie rozpychacza (np. jego zgięcie) lub niedostateczne rozgrzanie narzędzie do odcinania guta- perki (należy używać palników gazowych lub instrumentów elektrycznych). Metoda ta jest jedną z najpopularniejszych, ale jej wadą jest używanie dużych sił do kondensacji, a co za tym idzie – ryzyko spowodowania podłużnego pęknięcia korzenia. Inną wadą tej metody jest nie- homogenność gutaperki wypeł- niającej kanał. Ostatnią metodą wykorzy- stującą zimną gutaperkę jest system GuttaFlow. Metoda ta polega na zastosowaniu jed- nego ćwieka gutaperkowego w  połączeniu z  materiałem GuttaFlow, który jest mieszani- ną gutaperki w formie proszku i  silikonowego uszczelniacza. Jest to szybka, łatwa do prze- prowadzenia i bezpieczna me- toda, nie jest konieczne użycie uszczelniacza. Jej kolejną za- letą jest brak skurczu stygną- cej gutaperki, który występuje w  części metod termicznych. Przed wypełnieniem kanał na- leży przepłukać 70% alkoho- lem izopropylowym i osuszyć. Postępowanie – ćwiek z sys- temu GuttaFlow dobieramy tak, jak w metodzie jednego ćwieka. Następnie umieszczamy kap- sułkę z  GuttaFlow we wstrzą- sarce na 30 s przy 3-4,5 000 drgań/min, a następnie umiesz- czamy w  dozowniku i  przykrę- camy aplikator. Kolejne kroki zależą od szerokości kanału. W przypadku kanałów wąskich umieszczamy materiał w kanale za pomocą igły Lentulo/Ez-fill, a  następnie pokrywamy nim ćwiek i wprowadzamy do kana- łu, wykonujemy 2-3 ruchy pom- pujące i umieszczamy na pełnej długości roboczej. Przy wypeł- nianiu kanałów szerokich (MAF powyżej 50) umieszczamy ma- teriał GuttaFlow w  kanale za pomocą aplikatora, pokrywamy materiałem ćwiek i wprowadza- my tak, jak w kanałach wąskich, a następnie wprowadzamy koń- cówkę aplikatora między ćwiek a  ścianę kanału i  dopełniamy płynnym materiałem. Ćwiek od- cinamy na gorąco. Alternatywą dla kapsułek jest strzykawka z  końcówką samomieszającą, która nie wymaga stosowania wstrząsarki, ale z powodu bra- ku aplikatora materiał należy umieszczać w kanale przy po- mocy igły Lentulo/EZ-fill. Meto- da ta jest droższa w stosowaniu od innych metod nietermicz- nych. Metody z wykorzystaniem ogrzanej gutaperki zostaną opisane w następnym numerze „BAD Tribune”. Endodontyczne F5 – metody wypełniania kanałów korzeniowych z wykorzystaniem zimnej gutaperki Jakub Mróz sarce na 30 s przy 3-4,5000

przegląd stron