Please activate JavaScript!
Please install Adobe Flash Player, click here for download

Dental Tribune Netherlands Edition

9Interviewdental tribune - netherlands editionnovember 2015 penetratie, wat een misschien nog grotere uitdaging is. Het concept waarmee wij werken is eigen­lijk hetzelfde als het oude Brånemark-protocol en het bot­ verankerd hoortoestel (ook be­ kend als ‘Baha’, red.), in die zin dat wij een glad oppervlak hebben dat geen bevestiging is. Veel on­ derzoeksgroepen werken wel met een bevestiging, maar voor zover ik weet tot nu toe zonder succes, zeker in de orthopedie. Zoals bij elke chirurgische procedure geldt ook hier dat de uitkomst voor een groot deel afhangt van de vaardig­ heid van de chirurg. De laatste zes jaar heeft u zich ook beziggehouden met osseointegratie in combi­ natie met geïmplan­teerde elektroden. Wat houdt dit in? We ontwikkelen de volgende generatie amputatie-protheses. In aanvulling op het osseo­­­ge­ ïntegreerde implantaat zijn we nu in staat om elektroden aan de spieren en zenuwen van de patiënt te verbinden, waardoor hij de prothese met zijn herse­ nen kan aansturen. Dit zorgt voor een veel betere controle over de prothese en geeft ook feedback, zoals dat in de na­ tuurlijke situatie ook gebeurt. Voor het echte functieherstel is dit extreem belangrijk. Onze concurrenten die het­ zelfde willen bereiken, lopen tegen het probleem aan dat er stroomdraden voor de elek­ troden in/uit het lichaam zou­ den moeten lopen, met alle in­ fectierisico’s van dien, wat hen dwingt op zoek te gaan naar een draadloze manier van over­ brengen. In ons systeem heb­ ben we dit fantastische osseo­ geïntegreerde implantaat, dat wij als kanaal kunnen gebrui­ ken. We laten de draden van het bovenbeen of de bovenarm door het implantaat naar de pro­ these lopen. Vergelijkbaar met een internetverbinding via een glasvezelkabel is de bedrade bediening van een robotbeen of -arm veel beter, stabieler en ro­ buuster dan de draadloze. We hebben deze techniek in­ middels succesvol toegepast bij één patiënt. Ons onderzoek is nog in de experimentele fase, maar ik denk dat we hier gewel­ dige resultaten mee gaan boe­ ken in de toekomst. Denkt u dat osseogeïn­ tegreerde protheses uiteindelijk traditionele protheses zullen vervangen? Deze behandeling is niet geschikt bij amputaties van het onderbeen door slechte circu­latie, die ver­ oorzaakt is door bijvoorbeeld di­ abetes of vaataandoeningen door roken. Dit is bij ongeveer 90% van de patiëntenpopulatie het ge­ val. Jongere patiënten die hun ex­ tremiteiten zijn verloren door een verkeers- of oorlogsongeval, of door musculoskeletale tumoren, zijn zeker kandidaten voor deze behandeling. Als de technologie zo veel­ belovend blijft als nu, zal de meerderheid van de patiënten hier uiteindelijk voor kiezen – net zoals ze nu de keuze hebben voor een los kunstgebit of een implan­ taatgedragen pro­these, waarvan de laatste veel beter is voor de patiënt. Er zal dus een verschui­ ving plaatsvinden, maar dit kost tijd. De intro­ductie van den­ tale implantaten kostte zeven­ tien jaar; deze verschuiving zou makkelijk ook tien tot twintig jaar kunnen kosten. Dat we FDA- goedkeuring hebben gekregen en samen­werken met het Ameri­ kaanse leger zou het proces ech­ ter flink kunnen ver­snellen. Deze behandeling biedt vele alternatieven voor conven­tionele behandelingen. Er is echter vaak te veel conservatisme in de me­ dische en dentale wereld ten op­ zichte van innovaties. Ik denk dat we altijd open moeten staan voor wilde, vernieuwende idee­ ën. Dit onderzoek laat zien wat er in de toekomst misschien mogelijk is. We zijn misschien ooit in staat de gevoels­functie terug te brengen in een niet- bestaand ledemaat en daarmee een correct kunstmatig gevoel te creëren. Het toont ook aan dat de tandheelkundige en me­ dische wereld meer met elkaar moet samenwerken. Er zijn veel synergieën en problemen die in beide professies spelen, waar we kennis over kunnen uitwis­ selen, zoals wij dat doen tus­ sen tandheelkunde en orthope­ die. Het idee van het vertalen van kennis was ook ooit het idee achter het EAO-congres, wat nu verworden is tot een puur tandheelkundig evenement. Dit is zonde, omdat we veel meer moeten samen­werken, maar ik denk dat we in de toekomst meer cross-disciplinaire pre­ sentaties zullen zien. ■ De tandheelkundige en medische wereld moeten meer samenwerken Exquise

Pages Overview