Please activate JavaScript!
Please install Adobe Flash Player, click here for download
ePaper created 2015-11-19, 09:05:21 | version 1.38.0
4 Binnenlands nieuws dental tribune - netherlands edition november 2015 Dr. Niek Opdam Levensduur en risicoanalyse Prof.dr. Marleen Peumans De posterieure enkelvoudige composietrestauratie Dr. Bas Loomans Is ernstige gebitsslijtage altijd ernstig? Ben Derksen Occlusieherstel: een kwestie van kiezen! Prof.dr. Daniel Edelhoff Restauratie van een versleten dentitie. Een teambenadering Tandkleurige indirecte posterieure restauraties. Update 2016 Zes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauratiesZes lezingen over posterieure restauraties Vrijdag 5 februari 2016 RAI Congrescentrum Amsterdam www.posterior2016.nl Schrijf u nu in voor deze praktische congresdag Directeur KiMo: “Mondzorg gaat af als een gieter” TEKST: BEN ADRIAANSE Wranger kon het nauwelijks: op de dag dat na jarenlange voorberei- dingen het Kennisinstituut Mond- zorg (KiMo) officieel het levenslicht zag, verrasten beroepsorganisa- ties KNMT en ANT eind oktober door een alternatief richtlijninsti- tuut op te richten. Dental Tribune belde met een geagiteerde prof. dr. Rob Burgersdijk, voorzitter van de nieuw opgerichte Federatie Tand- heelkundig Wetenschappelijke Verenigingen (FTW) en directeur a.i. van het kersverse, maar nu al onder vuur liggende KiMo. “Dit is krankzinnig.” Wat was uw eerste reactie toen u hoorde van de oprichting van de Nederlandse Vereniging Praktijkstandaarden Mondzorg (NVPM)? Ik was eerlijk gezegd stom verbaasd. De KNMT had vorige maand, toen de vereniging zich uit het KiMo terugtrok, nog bena drukt de wetenschappelijke ver enigingen alle ruimte te bieden voor het opstellen van richtlijnen. Dat het bestuur daarop kenne lijk is teruggekomen en bewust een situatie creëert waarin twee richtlijninstituten los van elkaar opereren, is een beschamende ontwikkeling voor de mondzorg. Zeker na de enorm lange aanloop waarin uiteindelijk alle betrok ken organisaties akkoord waren met de opzet van het instituut. Wanneer hoorde u voor het eerst over de NVPM? Begin vorige week had ik een ver gadering met de beide voorzit ters om hen te overtuigen bij ons aan boord te blijven. Ik heb ze toen van tevoren allerlei stukken toegezonden omdat ik het over leg transparant wilde voeren, van hun kant kwam niets. Aan het begin van het gesprek heb ik de voorzitters nog enkele zaken aangeboden om een compromis te bereiken, maar toen kwamen ze plotseling met de mededeling een alternatieve vereniging op te richten. Het overleg is verder nog netjes verlopen, maar daarna zijn er van mijn kant uiteraard wat krachttermen gevallen. De NVPM is in het licht geroepen om individuele tandartsen inspraak te geven, zodat een breed draagvlak voor de richtlijnen ontstaat. “Richtlijnen mogen niet vanuit een ivoren toren over de mondzorg worden uitgestrooid,” aldus de ANT. Dat het KiMo tandartsen wei nig inspraak zou geven, is perti nent onjuist en daaruit blijkt dan ook dat deze verenigingsbestu ren geen verstand hebben van de procedures waarlangs de richtlij nen ontwikkeld worden. De richt lijnadviescommissie, die de op te stellen richtlijnen inventari seert en prioriteert, wordt in grote mate door de professie zelf aange stuurd. Onder meer de peilstati ons spelen hierbij een belangrijke rol. Ook bij de richtlijnautorisa tieraad zitten alle partijen aan ta fel, evenals bij de commissie die de richtlijnen concreet ontwik kelt. Iedere conceptrichtlijn gaat eerst een brede commentaarron de in voordat er überhaupt geau toriseerd wordt. Op alle terreinen is de professie dus aan zet, uiter aard, anders krijg je slechte richt lijnen zonder draagvlak. En ook al zouden alleen de wetenschap pelijke verenigingen betrokken zijn, dat zij dan gelijkgesteld wor den aan een ivoren toren vind ik schokkend. Het is bijna een be lediging voor het goede werk dat deze verenigingen namens hun le den doen, leden die ook bijna allen lid zijn van een beroepsvereniging. Dat de KNMT een maand gele den uit de onderhandelingen stap te, had overigens helemaal niet te maken met een gebrek aan in spraak voor individuele tandart sen, maar met het eisen van ve torecht op een aantal terreinen en andere manieren om meer stu rende invloed te krijgen binnen het instituut, omdat de KNMT de grootste financiële bijdrage levert. De Nederlandse Vereniging van Mondhygiënisten is ontstemd over de oprichting van de NVPM, omdat zij zich buitenspel gezet voelt. Kunt u zich hierin vinden? Het alleen door tandartsen laten opstellen van de richtlijnen, zon der daarbij de mondhygiënisten en tandprothetici te betrekken, is een standpunt dat misschien twintig jaar geleden nog ver kondigd kon worden, maar ze ker niet meer strookt met deze tijd nu in de mondzorg zo nauw wordt samengewerkt. Het Kwali teitsinstituut schrijft bovendien voor dat alle beroepsgroepen in het veld bij het overleg betrokken moeten worden. Beroepsgroepen buitenspel zetten druist daar volledig tegenin (volgens KNMT en ANT krijgen o.a. de NVM en ONT zitting in de adviesraad van de NVPM, red). Daarnaast zou de onaf hankelijkheid een pluspunt zijn van de NVPM. Overheidsbemoeienis wordt bij deze nieuwe vereniging volledig uitgesloten. Dat het Ministerie van VWS het KiMo voor een afgebakende pe riode subsidie verleent om de richtlijnen van de grond te krij gen, wil niet zeggen dat er van enige inhoudelijke politieke in menging sprake is; deze start subsidie is in het verleden aan alle beroepsgroepen verstrekt. De enige voorwaarde van VWS is dat het instituut onafhan kelijk is. Juist door het KiMo de mocratisch tot stand te laten ko men met goedkeuring van alle partijen in de mondzorg, vol doen wij aan die voorwaarde. Ironisch genoeg komt de NVPM alleen uit de koker van de twee beroepsverenigingen, zodat zij meer controle kunnen krijgen over de ontwikkeling van richt lijnen. Een volstrekt afhanke lijke vereniging dus (hetgeen KNMT en ANT bestrijden, red). KNMT en ANT zeggen met de NVPM nadrukkelijk de samenwerking te zoeken met de wetenschappelijke vere nigingen. Die hebben zich echter gecommitteerd aan het KiMo. Wat denkt u dat deze verenigingen zullen doen? Het lijkt me sterk dat de weten schappelijke verenigingen zich aan de NVPM willen verbinden, omdat zij alle hebben ingestemd met de statuten van het KiMo. Bovendien hebben de weten Prof. dr. Rob Burgersdijk, directeur a.i. van het KiMo. Het KiMo is volledig democratisch tot stand gekomen schappelijke verenigingen recent het standpunt ingenomen dat als de KNMT ‘de baas wilde spelen’ bij de richtlijnontwikkeling, zij niet mee zouden doen. Vanuit dat oogpunt wordt het nu wel haast onmogelijk voor de NVPM om wetenschappelijk gefundeer de richtlijnen te ontwikkelen. Hoe verwacht u dat het nu verder gaat? Ik verwacht dat Zorginstituut Nederland de beide partijen bin nenkort om tafel wil hebben om te kijken of er iets te redden valt. Lukt dat niet, dan zal ZiN moeten beoordelen welk insti tuut het beste voldoet aan de wettelijke voorschriften. Ver volgens kun je toch verwachten dat slechts één partij als officieel richtlijninstituut zal gaan fun geren. In de tussentijd is de Fe deratie best bereid opnieuw met KNMT en ANT in gesprek te gaan en terug te gaan tot de sta tuten waar we eerder overeen stemming over hadden. Verder toegeven aan hun eisen gaan we echter niet meer. Wat moet de gemiddelde tandarts van dit alles denken? Vooralsnog zou ik de professie adviseren om de volgende ont wikkelingen af te wachten. Maar we kunnen wel stellen dat de in dividuele mondzorgprofessional door dit politieke gesteggel met alle verwarring en vertraging van dien de verliezer is. De richt lijnen worden immers opgesteld ten behoeve van hen. Richtlijnen zijn geen bedrei ging en zijn ook niet bindend; het zijn adviezen over hoe te handelen die de professie on dersteunen om state of the art te werken. De beroepsgroep moet zich realiseren dat als zij zelf geen richtlijnen opstelt, de zorg verzekeraars er misschien mee komen. Zijn onze richtlijnen er eenmaal, dan hebben ook de zorgverzekeraars ze te volgen. Gelukkig blijkt uit onderzoek onder mondzorgprofessionals dat het draagvlak voor werken met richtlijnen sterk is toegeno men. Het is krankzinnig dat de zaak door deze ontwikkelingen nu zo overhoop ligt, en het is te ho pen dat we de zaken snel weer op de rails hebben. Als we in de mondzorg na jaren van gesteg gel niet eens gezamenlijk richt lijnen kunnen opstellen, dan gaan we af als een gieter. ■